در نوشته‌های قبل که شیوه نادرست و وجود بیش از حد کتاب و دفتر در کوله داش آموزان مورد بررسی قرار گرفت موافقان و مخالفانی را به همراه داشت، اینکه مسئولان آموزش و پرورش از شخص وزیر تا یک مدیر مدرسه در دورترین نقاط کشور باید سلامتی دانش آموز را در اولویت قرار دهد بر کسی پوشیده نیست.
در همین ایام گذشته رئیس جمهور در نخستین جلسه شورای عالی آموزش و پرورش دولت چهاردهم می‌گوید که «آبادانی کشور در گرو اصلاح و اجرای عدالت در نظام آموزشی است»
نگارنده با شخص رئیس جمهور خیلی از این نظر موافقم؛ چراکه اصلاح را نخست بیان می‌کند، حالا اصلاحات در هر زمینه‌ای مصداق دارد، اگر یک زمانی کتاب و دفتر کاغذی مطلوب نظام آموزشی بوده در این سال‌ها که ۲۵ سال از قرن ۲۱ می‌گذرد دیگر مطلوب نیست که دفتر و کتاب کاغذی در مدارس مورد استفاده قرار گیرد. ممکن است عده‌ای منتقد بیایند و از عوارض نظام آموزشی دیجیتال سخنرانی کنند که در پاسخ آنان باید گفت؛ قرار نیست که دوباره چرخ را از نو اختراع کنیم ببینیم کشور‌های توسعه یافته مانند ژاپن، کره جنوبی، چین، سنگاپور، نیوزلند، سوئد، نروژ، دانمارک، فنلاند و سایر کشور‌ها در این حوزه از فناوری‌های نوین در نظام آموزشی خود چگونه استفاده کرده اند ما هم همان راه را برویم چه اشکالی دارد که از کیف و کتاب کاغذی که یک دانش آموز خردسال به سختی حمل می‌کند فاصله بگیریم؟
در این چند روز که به دنبال نوشتن این نقد بودم به دختر ۱۸ ساله‌ای برخورد کردم که به دلیل این شیوه نادرست در ابتدای سن فعالیت‌های اجتماعی و درست در پایان فراغت از تحصیل دچار آسیب دیدگی در ناحیه کمر شده و برای درمان تحت نظر فیزیوتراپ است.
به راستی اگر یک پزشک ارتوپد در سیستم آموزش و پرورش حضور داشت آیا آن دانش آموز با این مشکل مواجه می‌شد، این سخن را از آن روی می‌گویم که در چند سال گذشته تعداد قابل توجهی از طلبه‌های حوزه‌های علوم دینی که برای مسائل دیگری در حوزه‌ها تربیت شده اند با آزمون جذب وزارت آموزش و پرورش شده اند که برای اسلامی کردن مدارس و آموزش مسائل دینی بسیار مطلوب بوده و نگارنده با آن موافق است، اما فراموش نکنیم که وظیفه اصلی آموزش و پرورش چیست؟
همان گونه که تعداد قابل توجهی از طلبه‌های دینی با آزمون جذب آموزش و پرورش شدند، می‌توانیم متخصصان علوم روان شناسی در حد دکترا، متخصصان علوم ورزشی در حد دکترا، متخصصان علوم تغذیه در حد دکترا، متخصصان ارتوپد در حد دکترا، پزشکان در تخصص‌های مختلف و ... برای تحویل نسل سالم و به قول رئیس جمور پزشکیان برای آبادانی کشور که در گرو اصلاح و اجرای عدالت در نظام آموزشی است به خدمت وزارت آموزش و پرورش در آوریم. فراموش نکنیم و همیشه به یاد داشته باشیم که وظیفه اصلی آموزش و پرورش چیست؟ وزارتخانه‌ای که زمانی بزرگانی، چون ملک الشعرای بهار، بدیع الزمان فروزانفر، علی‌اکبر دهخدا، علی‌اصغر حکمت، دکتر محمود حسابی، پرویز ناتل‌خانلری، آیت‌الله ابراهیم امینی، شهید محمدعلی رجائی، شهید دکتر مرتضی مطهری، دکتر محمد جواد باهنر، دکتر شفیعی کدکنی و بزرگان دیگری پایه ریز آن بوده اند و اگر خرازی ها، همت ها، بروجردی ها، کلهر‌ها و در آسمان این کشور درخشیده اند نتیجه مدیریت این بزرگان بوده است.