شناسهٔ خبر: 69723961 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: ایمنا | لینک خبر

ماه در وضعیت اوج خورشیدی قرار می‌گیرد

ماه بیست‌وچهارم آبان به دورترین نقطه از خورشید خواهد رسید، این اتفاق تقریبا با عبور از ماه کامل رخ می‌دهد.

صاحب‌خبر -

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، چرخش ماهانه ماه به دور زمین موجب می‌شود پنج‌شنبه -بیست‌وچهارم آبان- به دورترین نقطه از خورشید در فاصله ۰.۹۹۱۵ واحد نجومی از خورشید برسد، این اتفاق تقریباً هم‌زمان با عبور از ماه کامل رخ می‌دهد.

زمانی که ماه در وضعیت اوج خورشیدی قرار می‌گیرد، زمین در فاصله ۰.۹۸۹۳ واحد نجومی از خورشید و ماه در فاصله ۰.۹۹۱۵ واحد نجومی از خورشید قرار می‌گیرد، فاصله بین زمین و ماه نیز ۰.۰۰۲۴ واحد نجومی (۳۶۰ هزار کیلومتر) خواهد بود.

رصد سیارک 11 Parthenope

سیارک 11 Parthenope پنج‌شنبه -بیست‌وچهارم آبان- در صورت فلکی ثور قرار می‌گیرد و بیشتر ساعات شب بالای افق واقع می‌‏شود؛ این سیارک صرف‌نظر از موقعیت شما روی زمین، حدود نیمه شب به وقت محلی به بالاترین نقطه خود در آسمان می‌رسد.

سیارک 11 Parthenope از اصفهان بین ساعات ۱۹:۰۷ تا ۰۴:۳۳ قابل مشاهده خواهد بود، به طوری که حدود ساعت ۱۹:۰۷ به ارتفاع ۲۱ درجه از افق شرقی شما می‌سد، سپس ساعت ۲۳:۵۰ حدود ۶۸ درجه بالاتر از افق جنوبی شما به بالاترین نقطه خود در آسمان می‌رسد و تقریباً ساعت ۰۴:۳۳ نیز از دسترس خارج می‏‌شود.

سیارک 11 Parthenope از فاصله ۱.۴۴۵ واحد نجومی ما عبور می‌کند و به اوج روشنایی با قدر ۹.۸ می‌رسد؛ با این وجود، حتی در درخشان‌ترین حالت خود نیز یک شیء کم‌نور است که با چشم غیرمسلح قابل رصد نیست و باید برای مشاهده آن از دوربین دوچشمی یا تلسکوپ استفاده کرد.

ماه در حضیض زمینی

ماه پنج‎شنبه -بیست‌وچهارم آبان- به نزدیک‌ترین فاصله به زمین خواهد رسید، کمی بزرگ‌تر از زمان‌های دیگر به نظر می‌رسد و به صورت یک هلال باریک تمام شب قابل رصد است؛ فاصله ماه از زمین متفاوت است زیرا مدار آن کاملاً دایره‌ای نیست و یک مسیر بیضی شکل را طی می‌کند.

همان‌طور که ماه هر ۲۹.۵ روز یک‌بار این مسیر بیضی شکل را به دور زمین طی می‌کند، فاصله آن ۱۴ درصد بین ۳۵۶ هزار و ۵۰۰ کیلومتر در حضیض (نزدیک‌ترین فاصله به زمین) و ۴۰۶ هزار و ۷۰۰ کیلومتر در اوج (دورترین فاصله از زمین) تغییر می‌کند؛ اندازه زاویه‌ای آن نیز با همان فاکتور بین ۲۹.۴ و ۳۳.۵ دقیقه قوسی متفاوت است، روشنایی آن نیز تغییر می‌کند، البته تشخیص این اتفاق در عمل دشوار است، زیرا فازهای آن هم‌زمان در حال تغییر هستند.

ممکن است تصور کنید ماه در زمان طلوع و غروب بسیار بزرگ‌تر و نزدیک‌تر است که در واقع چنین نیست و این خطای دید است که ماه هنگام نزدیک شدن به افق بسیار بزرگ‌تر از آنچه که واقعاً است به نظر می‌رسد؛ این مسئله توهم ماه نامیده می‌شود و چیزی بیش از یک خطای دید نیست.