روزنامه دولتی ایران در مطلبی همزمان اصولگرایان و اصلاح‌طلبان را مورد نقد قرار داده است.

به گزارش ایران، به ادبیات و حرف‌های فعالان سیاسی، اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب نگاه کنید. هنوز با همان دوگانه‌هایی عمل می‌کنند که در دهه 70 رایج بود. اصلاح‌طلبان از ضرورت اصلاحات می‌گویند، بدون آنکه نیاز داشته باشند اصلاحات دهه 70 را بر اساس اقتضائات قرن جدید بازتعریف کنند. اصولگرایان هم با استفاده از ادبیاتی مثل غربگرا، نفوذی، مدیریت اشرافی و مانند اینها با طرف مقابل رقابت می‌کنند. عمده تمرکز و تکیه این دو جریان بر گفتمان است؛ بر ادبیات، منظومه‌های فکری یا ایدئولوژیک. این در حالی است که جامعه ایرانی نه‌تنها از آن ادبیات و گفتمان‌های دوگانه صرف عبور کرده، بلکه در زندگی خود دیگر در پی سویه‌های ذهنی و ایدئولوژیک صرف نیست. جامعه به عملگرایی روی آورده است، آنچه در علوم سیاسی به پراگماتیسم معروف است.

این روزنامه افزوده است: نیازهای جامعه دگرگون‌شده ایرانی، عینی است، نیازهای ملموس و معطوف به نفس زندگی. این در حالی است که رقابت یا نزاع جریان‌های سیاسی، نه با رویکرد به زندگی، بلکه با توضیح و تبیین گفتمان‌ها و ایدئولوژی‌های حزبی صورت می‌گیرد. جمله معروفی از «دنگ شیائو پینگ» رئیس‌جمهور تحولگرای چین وجود دارد که «فرقی نمی‌کند گربه سیاه باشد یا سفید، گربه باید بتواند موش بگیرد.» اما احزاب، جریان‌ها و گروه‌های سیاسی ایرانی همچنان به دنبال اثبات سفیدی خود و سیاهی رقیب هستند. آنان هیچ برنامه مدون و مانیفست مشخصی برای نیازهای ملموس زندگی ایرانی ندارند.