به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،در حالی که جهان به‌دنبال راه‌حل‌های مشترک برای بحران‌های اقلیمی است، ایران با حضوری ضعیف در اجلاس کاپ ۲۹ در باکو، بار دیگر از فرصت‌های ارزشمند بین‌المللی چشم‌پوشی کرد. عدم توانایی در تأمین حتی یک غرفه و غیبت مقامات ارشد، نه تنها به انزوای کشور در تصمیم‌گیری‌های جهانی دامن زد، بلکه شانس بهره‌گیری از حمایت‌های مالی و علمی را نیز از دست داد.

 اجلاس تغییرات اقلیمی کاپ ۲۹ (COP29) بخشی از کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در زمینه تغییرات اقلیمی (UNFCCC) است که هدف آن پیشبرد اقدامات جهانی برای کاهش تغییرات اقلیمی، محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای، و سازگاری با اثرات آن است. این اجلاس در سال ۲۰۲۴ در باکو، جمهوری آذربایجان برگزار شد و بر محورهایی مانند اجرای معاهده پاریس، تعهدات مالی برای کمک به کشورهای در حال توسعه، و تسریع در گذار به انرژی‌های پاک تمرکز داشت. این اجلاس به‌عنوان بستری مهم برای مذاکره و همکاری‌های بین‌المللی شناخته می‌شود که کشورهای عضو در آن می‌توانند تصمیمات مهمی برای مقابله با بحران اقلیمی بگیرند.

پیامدهای حضور کمرنگ ایران

حضور کمرنگ ایران در کاپ ۲۹ می‌تواند اثرات منفی قابل‌توجهی برای کشور به‌همراه داشته باشد. ایران یکی از کشورهایی است که به‌شدت تحت تأثیر تغییرات اقلیمی قرار دارد، از جمله خشکسالی‌های مداوم، کاهش منابع آبی، افزایش طوفان‌های گرد و غبار، و تهدیدات زیست‌محیطی دیگر. عدم حضور فعال در این اجلاس‌ها، نه تنها مانع از جلب حمایت‌های مالی و فنی بین‌المللی برای مقابله با این چالش‌ها می‌شود، بلکه فرصت‌های مهمی برای تبادل دانش و همکاری با دیگر کشورها را از دست می‌دهد. این موضوع می‌تواند در درازمدت به کاهش توان ایران در مدیریت بحران‌های زیست‌محیطی و بهبود زیرساخت‌های اقلیمی منجر شود.

اثرات استراتژیک در عرصه بین‌المللی

عدم مشارکت مؤثر در اجلاس‌های اقلیمی، مانند کاپ ۲۹، پیامدهای منفی در عرصه بین‌المللی نیز برای ایران دارد. این عدم حضور فعال می‌تواند به انزوای بیشتر کشور در صحنه بین‌المللی منجر شود و جایگاه ایران را در مذاکرات و تصمیم‌گیری‌های جهانی تضعیف کند. علاوه بر این، عدم تعهد به توافقات اقلیمی مانند معاهده پاریس، می‌تواند ایران را در معرض فشارهای بیشتر اقتصادی و تحریمی قرار دهد. در حالی که بسیاری از کشورها به‌دنبال راه‌حل‌های مشترک برای مقابله با تغییرات اقلیمی هستند، عدم همکاری ایران می‌تواند به عنوان عاملی منفی در روابط دیپلماتیک آن تلقی شود و فرصت‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری در حوزه‌های محیط زیستی و انرژی پاک را محدود کند.

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا ، ایران در اجلاس تغییرات اقلیمی کاپ ۲۹ که در جمهوری آذربایجان، همسایه شمالی ایران، برگزار شد، حضور ضعیفی داشت و این موضوع مورد انتقاد بسیاری از فعالان محیط زیست، رسانه‌ها و اساتید دانشگاه قرار گرفت.

 اجلاس تغییرات اقلیمی کاپ ۲۹ در حالی آغاز شد که انتظار می‌رفت ایران حضوری فعال‌تر داشته باشد، اما در نهایت تنها یک هیئت کوچک به ریاست شینا انصاری، رئیس سازمان محیط زیست کشور در این اجلاس شرکت کرد. این در حالی است که پیش‌تر خبر سفر مسعود پزشکیان رئیس جمهور ایران به باکو مطرح شده بود.

حسین آخانی، استاد دانشگاه و فعال محیط زیست، در واکنش به حضور کمرنگ ایران گفت: «وقتی حتی نتوانستیم یک غرفه برای ایران در این اجلاس فراهم کنیم، حضور مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهور یا شینا انصاری به عنوان رئیس سازمان محیط زیست چندان تأثیری نخواهد داشت. این حضور ضعیف نشان‌دهنده ناتوانی در استفاده از ظرفیت‌های بین‌المللی است.»

او با اشاره به تأثیرات منفی کشورهای همسایه بر محیط زیست ایران، از جمله گرد و غبار و انتشار گازهای گلخانه‌ای، افزود: «کشورهای همسایه که در ایجاد این تهدیدات سهیم هستند، با تحریم‌ها و فشارهای بین‌المللی به نوعی به نفع خود استفاده می‌کنند.»

او همچنین به حضور گروه بزرگی از اتاق بازرگانی ایران در این اجلاس اشاره کرد که  به‌طور رسمی از طرف دولت ایران معرفی نشده بودند. آخانی افزود: «اتاق بازرگانی قرار بود هزینه غرفه ایران را بپردازد، اما به دلایلی که نمی‌خواهم وارد آن شوم، این اتفاق نیفتاد. جای خالی غرفه ایران در این اجلاس واقعاً غم‌انگیز است»