موشک بالستیک تاکتیکی فتح 360 یکی از اعضای غیررسمی خانواده موشک‌های فاتح و ساخت ایران است. مشخصات این سلاح کوتاه برد چیست؟

توان موشکی جمهوری اسلامی ایران بر هیچ کس پوشیده نیست و پس از موشک باران اسرائیل و پرتاب موفقیت آمیز بالستیک‌ها و کروزها به خاک تل آویو و حیفا، به جهان غرب و متحدان خوش خیال رژیم صهیونیستی ثابت شد که نباید بی‌گدار به آب بزنند. در حال حاضر منتظر وقوع عملیات وعده صادق (3) هستیم، زیرا فرمانده کل قوا پاسخ حمله بامداد 5 آبان اسرائیل به ایران را حتمی و دندان شکن دانسته‌اند.

نه تنها منطقه، بلکه جهان در وضعیت فعلی میل به جنگ دارد و بعید نیست که سومین نبرد بزرگ جهانی تا قبل از ورود به 2030 آغاز شود! روسیه با اوکراین می‌جنگد و کره شمالی به مسکو سرباز می‌فرستد. صهیونیست‌ها لبنان را موشک باران می‌کنند و چین هم به دنبال نابودی تایوان است. کوچک‌ترین تلنگری کافی است که جهان به ورطه هولناک جنگ جهانی کشیده شود.

موشک بالستیک تاکتیکی فتح 360

ایران همواره سعی کرده با اتکا به دانش بومی، قدرت موشکی خود را تقویت کند و نمونه بارز پیشرفت را در عملیات وعده صادق (2) دیدیم. موشک‌های بالستیک ایران نظیر سجیل، عماد، قدر، خرمشهر 4 و حاج قاسم، توانایی‌های زیادی دارند و می‌توانند کمتر از چند دقیقه به قلب اسرائیل اصابت کنند.

از طرفی طراحی و ساخت موشک هایپرسونیک فتاح 1 نشان می‌دهد که مهندسان هوافضای کشورمان سخت در حال تلاشند تا به فناوری‌های مدرن امروزی دست پیدا کنند. امروز تصمیم گرفته‌ایم یک موشک بالستیک تاکتیکی و نقطه‌زن قدرتمند را معرفی کنیم که فتح 360 نامگذاری شده است.

مشخصات فنی فتح 360

فتح 360 که با نام BM-120 هم شناخته می‌شود را مهندسان ایرانی ساخته‌اند. این بالستیک تاکتیکی سوخت جامد، به روش ماهواره‌ای هدایت می‌شود و برای اولین بار در سال 1399 شمسی و در جریان نمایشگاه نظامی رونمایی شده است. بیایید ببینیم که این موشک چه مشخصاتی دارد.

نیروهای مسلح ایران نیاز به سامانه موشکی داشتند که بتواند ضمن حمل تعداد زیادی موشک، تحرک پذیری بالایی داشته باشد. به طور معمول پرتابگرهای موشک در کشور به صورت تکی در دسترس هستند و گرچه لانچرهای دوتایی و سه تایی هم داریم، اما چون آن‌ها موشک را در فضای بیرون قرار می‌دادند و عوامل طبیعی و شرایط آب و هوایی مختلف روی موشک‌ها تأثیر می‌گذاشت، چندان کارآمد نبودند.

دغدغه ساخت یک سامانه تحرک پذیر موشکی که محدودیت سایر پرتابگرها را نداشته باشد، منجر به طراحی و تولید فتح 360 شد. این موشک سوخت جامد تک مرحله‌ای، پلتفرمی مشابه با موشک‌های خانواده فاتح دارد. با این اوصاف در جلو این موشک مثل فاتح 110، شاهد بالچه هدایتی هستیم و در عقب هم بالچه تعادل قرار گرفته است.

از فتح 360 می‌توان ضد اهداف هوایی در فاصله 30 تا 120 کیلومتری استفاده کرد. وزن کلاهک این موشک حدود 150 کیلوگرم بوده و مشخص نیست که چقدر مواد منفجره دارد. با عنایت به وزن کلاهک فتح 360 می‌توان آن را مشابه راکت‌های توپخانه‌ای کالیبر بزرگ جهان دانست. با این حال شاید وزن کلاهک این موشک از سایر بالستیک‌های ایرانی کمتر باشد، اما برای هدف قرار دادن سامانه‌های موشکی، هواپیماها یا بالگردهای پارک شده و ساختمان‌های غیرمستحکم کافی است.

سرعت این موشک در فاز میانی حدود 3 ماخ و در فاز پایانی به 4 ماخ می‌رسد. سیستم هدایتی فتح 360 شامل هدایت اینرسی و هدایت ماهواره‌ای بوده که نوع ماهواره معلوم نشده است. (می‌توان پیش‌بینی کرد که از اینرسی و جی پی اس غیرنظامی استفاده می‌شود)

گفتیم که این موشک شباهت زیادی به فاتح 110 دارد، اما نکته جالب اینکه نصف آن طول دارد و حتی وزن و ابعادش نسبت به این موشک کمتر است. پرتابگر فتح 360 می‌تواند 6 تیر موشک را در خود جای دهد و با ردیف‌های چهارتایی هم مشاهده شده است. لانچر به شکل استوانه و مکعبی خواهد بود.

شباهت فتح 360 به سامانه هایمارس

برخی منابع مدعی شده‌اند که سامانه موشکی فتح 360 شباهت زیادی به سامانه هایمارس دارد که این ادعا بی‌پایه و اساس است. هایمارس را باید یک راکت انداز چندمنظوره دانست که برتری‌های زیادی دارد. برای مثال می‌تواند راکت‌ها و مهمات بسیار بیشتری با برد 40 تا 80 کیلومتر و همچنین راکت‌های هدایت ماهواره‌ای با برد 85 تا 150 کیلومتر را حمل کند.

علاوه بر این هایمارس توانایی حمل و پرتاب موشک‌های زمین به زمین MGM-140 با حداکثر برد 300 کیلومتر و موشک پرسام با برد 500 کیلومتر را دارد. لاکهید مارتین همچنین در تلاش است تا بتواند این سامانه را مجهز به موشک‌های ضد کشتی کند. این‌ها در حالی است که سامانه موشکی فتح 360 قادر به حمل یک نوع موشک است و این قیاس درست نیست که آن‌ها به هم شباهت دارند. مزیت فتح 360 نسبت به سامانه آمریکایی، حمل تعداد موشک بیشتر است.