جوان آنلاین: فوتسال ایران سال‌هاست به عنوان قدرت اول قاره آسیا و یکی از قدرت‌های فوتسال جهان شناخته می‌شود. فوتسالی که بار‌ها در جام جهانی درخشان ظاهر شده و در آسیا تقریباً بی‌رقیب بوده، اما همه اینها در خارج از مرز‌های کشور عزیزمان ایران است و اینجا در داخل فوتسال با مشکلات عجیب و غریبی روبه‌روست. اشتباه نکنید این‌بار اصلاً منظورمان بی‌توجهی مسئولان فدراسیون فوتبال یا مسئولان عالی‌رتبه ورزش به فوتسال نیست، بلکه می‌خواهیم از ضربه‌ای که خود فوتسالی‌ها به این رشته جذاب، تماشاگرپسند و مهم‌تر از همه افتخار‌آفرین برای ایران می‌زنند، حرف بزنیم. 
مطمئناً در سال‌های گذشته با خبر‌هایی حاکی از درگیری‌های شدید بازیکنان، تماشاگران و حتی کادر فنی تیم‌های فوتسال حاضر در لیگ برتر مواجه شده‌اید، درگیری‌هایی که چهره زشتی از فوتسال را به نمایش عموم گذاشته است. جای تأسف است که در فوتسال ایران به عنوان قدرت اول آسیا، امروز نه‌تن‌ها شاهد کاهش که شاهد افزایش این درگیری‌ها باشیم. درگیری‌هایی که متأسفانه به درگیری دو تیم خلاصه نمی‌شود و حتی به تیم ملی هم کشیده شده است!
اینکه بازیکنان دو باشگاه اختلاف و دعوای باشگاهی خود را به تیم ملی بیاورند و باعث شوند تیم در بزنگاه‌ها نتیجه لازم را نگیرد، نشان از بی‌توجهی کامل مسئولان فوتسال و بزرگان این رشته به تأثیرات گسترده درگیری‌هایی دارد که هر روز بیشتر از قبل می‌شود. وقتی سرمربی تیم لیگ برتری به وضوح از این واقعیت تلخ حرف می‌زند، یعنی باید آن را جدی گرفت و اجازه نداد این رفتار زشت بیشتر از این ادامه پیدا کند و به تیم ملی هم کشیده شود. لازم است آقایان مسئول حواس‌شان به این جمله سرمربی تیم لیگ برتری باشد و جلوی این اتفاق تلخ، زشت و بد را که می‌تواند پیشرفت و توسعه فوتسال را متوقف کند، بگیرند. 
حمید بی‌غم، سرمربی مس سونگون که شاگردانش همراه با بازیکنان گیتی‌پسند شاکله اصلی تیم ملی را تشکیل می‌دهند در گفتگو با تسنیم عنوان می‌کند که درگیری‌های باشگاهی میان دو تیم به تیم ملی نیز کشیده شده است: «نمی‌توان گفت که این اتفاقات در نتایج تیم ملی مؤثر نبود. متأسفانه وفاق در تیم وجود نداشت و همین مسئله باعث شد این تیم نتایج خوبی در جام جهانی نگیرد.»