به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، با افزایش رقابت میان قدرت‌های جهانی، موشک‌های بالستیک قاره‌پیما (ICBM) به‌عنوان یکی از ابزارهای اصلی دفاعی و هجومی در دکترین نظامی کشورهای پیشرفته قرار گرفته‌اند. توسعه این موشک‌ها باعث شده تا توانایی حمله سریع و دوربرد کشورها افزایش یابد و توازن قدرت در جهان با چالش‌های جدیدی مواجه شود.
در سال‌های اخیر، رقابت‌های نظامی میان کشورها به حوزه‌های پیچیده‌تری کشیده شده و موشک‌های قاره‌پیما یا ICBM به یکی از اصلی‌ترین ابزارهای بازدارنده در میان قدرت‌های بزرگ نظامی تبدیل شده‌اند. این موشک‌ها که توانایی حمل کلاهک‌های هسته‌ای تا فاصله‌های هزاران کیلومتر را دارند، می‌توانند به سرعت و با دقت بالا هدف‌های خود را در دورترین نقاط جهان مورد حمله قرار دهند.
موشک‌های ICBM به دلیل ویژگی‌هایی چون دقت بالا، سرعت بسیار زیاد، و توانایی عبور از سامانه‌های دفاعی، نقش بسیار مهمی در استراتژی دفاعی کشورها دارند. این موشک‌ها به سه مرحله پرتاب، جداسازی و ورود دوباره به جو تقسیم می‌شوند و می‌توانند با سرعتی چندین برابر سرعت صوت، از مسیرهای تعیین‌شده عبور کنند و از طریق سامانه‌های پیچیده هدایت، هدف‌های حساس و حیاتی را مورد حمله قرار دهند.
آمریکا، روسیه، چین، و اخیراً کره شمالی از جمله کشورهایی هستند که سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در توسعه و بهینه‌سازی موشک‌های بالستیک ICBM داشته‌اند. به‌ویژه، کشورهای عضو پیمان ناتو و روسیه با توجه به تنش‌های فزاینده، در حال به‌روزرسانی زرادخانه‌های موشکی خود هستند تا با تهدیدهای جدید از جمله سامانه‌های پدافند موشکی مقابله کنند.
موشک‌های قاره‌پیما (ICBM) مزایای استراتژیک بسیاری دارند که آنها را به یکی از ابزارهای اصلی بازدارندگی در دکترین نظامی کشورهای هسته‌ای تبدیل کرده است:
1. دوربرد بودن: ICBMها می‌توانند مسافت‌های طولانی تا بیش از 10 هزار کیلومتر را طی کنند و به این ترتیب امکان حمله به اهداف دوردست را بدون نیاز به نزدیکی به مرزهای کشور هدف فراهم می‌کنند.
2. سرعت بالا: این موشک‌ها با سرعت بسیار زیاد (تا چندین برابر سرعت صوت) حرکت می‌کنند که باعث می‌شود تشخیص و رهگیری آنها توسط سامانه‌های دفاعی دشوار باشد.
3. قابلیت حمل کلاهک‌های هسته‌ای: ICBMها قادرند کلاهک‌های هسته‌ای حمل کنند که قدرت تخریب بسیار بالایی دارند و به عنوان یک عامل بازدارنده برای کشورها عمل می‌کنند.
4. توانایی چندکلاهکه: برخی از ICBMها قابلیت حمل چند کلاهک هسته‌ای به نام MIRV (Multiple Independently targetable Reentry Vehicle) دارند که می‌توانند به‌صورت مستقل به چند هدف مختلف در یک حمله اصابت کنند.
جنگ هسته‌ای نزدیک است؟ نگاهی به موشک‌های قاره‌پیمای وحشتناک ابرقدرت‌ها!
نحوه کارکرد موشک‌های ICBM
موشک‌های ICBM دارای سه مرحله اصلی در پرتاب و مسیر خود هستند:
1. مرحله پرتاب (Boost Phase): در این مرحله، موتور موشک که از سوخت جامد یا مایع تغذیه می‌کند، روشن می‌شود و موشک را با سرعت بالا از سطح زمین به سمت بالا پرتاب می‌کند. این مرحله چند دقیقه طول می‌کشد و موشک به سرعت به سمت خارج از جو حرکت می‌کند.
2. مرحله میانی (Midcourse Phase): پس از رسیدن به ارتفاع مناسب، موشک وارد فاز خارج از جو یا فاز پرواز بالستیک می‌شود. در این مرحله، که می‌تواند چندین دقیقه طول بکشد، موشک در مدار بالستیکی خود حرکت کرده و در واقع از جو خارج می‌شود و به سمت نقطه موردنظر در حال حرکت است.
3. مرحله بازگشت (Reentry Phase): در این مرحله، کلاهک موشک دوباره وارد جو زمین می‌شود و با سرعت زیاد به سمت هدف تعیین‌شده حرکت می‌کند. در این مرحله، سامانه‌های هدایت نهایی به کار گرفته می‌شوند تا کلاهک‌ها به‌دقت به اهداف خود برخورد کنند.
رقابت ابرقدرت‌ها بر سر موشک‌های قاره‌پیما؛ بازدارنده‌های مرگبار در آسمان!
موشک‌های ICBM به دلیل ویژگی‌هایی چون دقت بالا، سرعت بسیار زیاد، و توانایی عبور از سامانه‌های دفاعی، نقش بسیار مهمی در استراتژی دفاعی کشورها دارند. این موشک‌ها به سه مرحله پرتاب، جداسازی و ورود دوباره به جو تقسیم می‌شوند و می‌توانند با سرعتی چندین برابر سرعت صوت، از مسیرهای تعیین‌شده عبور کنند و از طریق سامانه‌های پیچیده هدایت، هدف‌های حساس و حیاتی را مورد حمله قرار دهند.