راه‌اندازی موزه «رویای آمریکایی» در واشنگتن

در ماه‌‌‌های آینده، یک طرح در خزانه‌‌‌داری آمریکا شکل خواهد گرفت. گروهی از خیرین، مشغول بازسازی سه‌ساختمان‌‌‌ تاریخی برای ایجاد موزه‌‌‌ای هستند که از «رویای آمریکایی» حمایت خواهد کرد. برای تکمیل این موزه، موسسه میلکن با ۱۰‌هزار نفر درباره تجربیاتشان از این رویا مصاحبه‌‌‌ای را ضبط خواهد کرد. به گفته یکی از خیرین اصلی، هدف این است که «چراغ امید» برای بقای رویای آمریکایی روشن شود. این پروژه توسط مایکل میلکن که به دلیل نقض قوانین اوراق بهادار، شهرت بدی دارد و در سال ۲۰۲۰ توسط رئیس‌جمهور وقت دونالد ترامپ بخشیده شد، هدایت می‌شود. آنچه میلکن در واشنگتن راه‌اندازی می‌کند، فرصتی برای سیاستمداران از همه جناح‌‌‌ها فراهم می‌کند تا به چالش‌‌‌های بزرگ‌تری در مورد رویای آمریکایی بپردازند.

 ناامیدی از تحقق رویای آمریکایی

یک نظرسنجی که ماه گذشته منتشر شد، نشان داد که تنها ۵۳‌درصد آمریکایی‌‌‌ها هنوز معتقدند که یک رویای آمریکایی وجود دارد؛ در حالی که ۴۱‌درصد اعتقاد دارند که این رویا قبلا وجود داشت، اما اکنون فروریخته است. در حالی که بسیاری از آمریکایی‌‌‌ها نسبت به آینده و امکان تحقق «رویای آمریکایی» احساس ناامیدی می‌کنند، برخی دیگر همچنان امیدوار هستند و معتقدند که این رویا همچنان قابل دستیابی است و در زندگی شخصی خود آن را تجربه می‌کنند.  رویای آمریکایی مفهومی است که به فرصت برابر برای همه افراد در جامعه برای رسیدن به موفقیت و خوشبختی اشاره دارد. بیشترین افرادی که احساس ناامیدی دارند جوان‌‌‌ها، فقرا و افراد با تحصیلات کم هستند. ترامپ اعتقاد دارد که رویای آمریکایی دیگر وجود ندارد و بسیاری از مردم نیز از حرف او تاثیر می‌‌‌پذیرند. 

در سال‌های اخیر، مردم همیشه رویای آمریکایی را این‌‌‌گونه تعریف کرده‌‌‌اند که هرکس باید بتواند با تلاش و کار زیاد، زندگی‌‌‌اش بهتر شود و به جایگاه اجتماعی بالاتری برسد. همیشه این تصور وجود داشته که هر نسل باید زندگی بهتری نسبت به نسل قبل داشته باشد؛ برای مثال کار بهتر، خانه بهتر و توان خرید بالاتر. اگر با این دیدگاه به موضوع نگاه کنیم، دلیل ناراحتی و عصبانیت مردم در نظرسنجی‌‌‌ها، شفاف می‌شود؛ زیرا حقوق کارگرها خیلی بالا نمی‌رود، فاصله درآمد فقرا و ثروتمندان هرروز بیشتر می‌شود و مردم کمتر توانایی این را دارند که از طبقه اجتماعی پایین‌‌‌تر به طبقات بالاتر بروند. در ابتدا، وقتی مردم درباره «رویای آمریکایی» صحبت می‌‌‌کردند، بیشتر به ارزش‌‌‌ها و اصول آمریکا فکر می‌‌‌کردند، نه فقط به پول و ثروت؛ اما با گذشت زمان، این ایده بیشتر به سمت یک ایده اقتصادی تغییر کرده است.

یک مورخ به نام جیمز تراسلو آدامز در کتاب خود بیان کرده است که رویای آمریکایی فقط در مورد داشتن ثروت و مسائل مادی نیست.  این رویا در واقع درباره این است که هر کسی بتواند بهترین نسخه از خودش باشد و به خاطر خودش شناخته شود، نه به دلیل خانواده‌‌‌ یا ثروتی که دارد. به عبارت دیگر، رویای آمریکایی به این معنی است که همه افراد، صرف‌نظر از اینکه از کجا آمده‌‌‌اند یا چه موقعیتی دارند، باید به یک اندازه مورد احترام بوده و فرصت‌‌‌های برابر داشته باشند. این موضوع که همه افراد احساس کنند به جامعه تعلق دارند، همگی بخش مهمی از این رویا هستند.

ترامپ اعتقاد دارد که رویای آمریکایی فقط برای آمریکایی‌‌‌هایی است که از ابتدا در آنجا زندگی می‌‌‌کردند و مهاجران به این رویا آسیب می‌‌‌رسانند. به اعتقاد ترامپ، این رویا به یک مکان خاص (آمریکا) گره خورده است. برخلاف ترامپ، دموکرات‌‌‌ها اعتقاد دارند که هر شخصی، صرف‌نظر از اینکه از کجا آمده، می‌‌‌تواند به رویای آمریکایی برسد. به اعتقاد آنها، این رویا به یک مکان خاص محدود نمی‌شود. از این‌رو موزه‌‌‌ای که قرار است سال آینده در واشنگتن افتتاح شود، قابل تامل است. این موزه می‌‌‌خواهد نشان دهد که در سال‌های اخیر بسیاری از افراد موفق در آمریکا، به‌خصوص در زمینه تکنولوژی، مهاجر هستند و از کشورهای دیگر به آمریکا آمده‌‌‌اند. این موزه در تلاش است نشان دهد که مهاجران نقش مهمی در پیشرفت آمریکا داشته‌‌‌اند و نباید آنها را نادیده گرفت و رویای آمریکایی فقط برای افراد خاصی نیست، بلکه برای همه کسانی که تلاش می‌کنند، امکان‌‌‌پذیر است. جمهوری‌خواهان باید کمتر به موضوع جغرافیا دقت کنند و به جای آن، به این نکته توجه داشته باشند که مهاجران برای پویایی و حیات اقتصادی ضروری هستند.