به گزارش خبرنگار ایرنا، ۲۶ مردادماه ۱۳۶۹ روزی به‌یاد ماندنی در تقویم ملی ایران به شمار می‌رود این روز تاریخی و باشکوه، یادآور بازگشت نخستین گروه از آزادگانی است که به تعبیر رهبر معظم انقلاب "آبروی ملت ایران را حفظ کردند" و با سرافرازی به کشور بازگشتند.

آزادگان وطن همان کسانی هستند که با دست‌های خالی اما با دل‌هایی سرشار از ایمان و اراده‌هایی استوار در برابر دشمن ایستادند و ارتش بعثی را از دستیابی به اهدافش در شکستن اراده رزمندگان ایران، در پاسداری از اصول و ارزش‌های انقلاب اسلامی ناکام کردند.

۲۶ مرداد ماه سال ۶۹ جای جای کشور حال و هوای دیگری داشت همه ملت ایران از بازگشت فرزندان خود که جوانانی بودتد در قالب گروه‌های بسیج برای دفاع از میهن خود در مقابل دشمن قرار گرفتند و پس از تحمل سال‌ها اسارت به مردانی آهنین تبدیل شده بودند، هرچند رنجور و خسته خوشحال بودند.

با آغاز بازگشت آزادگان ایرانی به کشور از ۲۶ مردادماه، چهارمحال و بختیاری نیز غرق در شور شد؛ این استان ۵۳۰ آزاده تقدیم انقلاب اسلامی کرده است که از این تعداد ۵۰۸ نفر از آنان در قید حیات هستند.

به عنوان سرباز تا پای جان برای وطن ایستاده‌ام

هوشنگ مولوی آزاده اهل روستای چوبین شهرستان فارسان چهارمحال و بختیاری است در سن ۱۸ سالگی در اوج جوانی در ۲۱ بهمن سال ۱۳۶۱ به جبهه اعزام شد ۳۰ ماه در جبهه حضور داشت و در تک دشمن اسیر شد. حدود سه سال در زندان‌های رژیم بعث عراق اسیر بود و در ۲۱ شهریور سال ۱۳۶۹ در آخرین روزهای تبادل اسرا به کشور بازگشت.

او خود را به عنوان خادم و سربازی که همیشه آماده جان‌فشانی برای کشور است معرفی می‌کند.

مولوی به خبرنگار ایرنا می‌گوید: واژه اسیر را مناسب این قشر نمی‌داند چون این افراد با عزت نفس و مردانه برای سربلندی و آزادی وطن رو در روی دشمن ایستادند و آزاده بهترین واژه‌ و عنوانی است که به این گروه داده شد.

به گفته مولوی، آزادگان با صبر و استقامت در برابر شکنجه‌های روحی و جسمی دشمن کارهایی کردند که یک ویژگی برای نیروهای مسلح به حساب می‌آید.

او ادامه می‌دهد: آزادگان دشمن اصلی خود را که همان استکبار جهانی بود و اینکه رژیم بعث بازیچه و وسیله‌ای برای آن‌ها قلمداد می‌شد را خوب شناخته بودند.

آزادگان؛ مظلوم‌ترین قسمت تاریخ دفاع مقدس

این آزاده با تاکید بر این نکته که مظلوم‌ترین قسمت دفاع مقدس مربوط به آزادگان است می‌گوید: ۲ سال از جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران تمام شده بود، مردم به زندگی عادی خود بازگشته بودند اما افرادی بودند که سرسختانه در مقابل دشمن ایستادگی و از آرمان‌های امام راحل و انقلاب اسلامی دفاع می‌کردند.

مولوی اضافه می‌کند: در تاریخ دفاع مقدس شهدا با شکوه، عزت و عظمت تکریم می‌شدند و آزادگان عکس‌ها و فیلمهایی از مبارزه آن‌ها وجود نداشت مگر به صورت خیلی محدود که رژیم بعث برای ارعاب منتشر کرده بود چیزی وجود نداشت.

او می‌گوید: حتی پس از بازگشت به وطن نیز بیان این شکنجه‌ها برای کسی باور پذیر نبود و آن‌ها نیز با بیان خاطرات تلخ تمایلی به جریحه‌دار کردن قلب مردم نداشتند.

به گفته مولوی، اما انتظار است نسل جوان از ایثارگری‌های جوانان دیروز درس بگیرند و تاریخ دفاع مقدس به خصوص آن قسمتی که مربوط به آزادگان است را بیشتر بشناسند.

او یادآور می‌شود: آزادگان با مقاومت، صبر و بردباری خود در مقابل دشمن ایستادند و عزت ملت ایران را به جهانیان نشان دادند امروز نیز با یک اشاره از سوی رهبر معظم انقلاب آن‌جایی که نیاز باشند با صلابت برای حفظ نظام و انقلاب در میدان حاضر هستند.

این آزاده در پاسخ به خبرنگار ایرنا در خصوص مشکلات خود می‌گوید: آزادگان مشکلی ندارند و نباید قانون و تبصره‌ای که برای آنان است را این‌قدر در بوق و کرنا فریاد بزنند.

دوران اسارت سخت اما دلنشین برای رزمندگان

یکی دیگر از آزادگان اهل شهرستان کیار چهارمحال و بختیاری در سن ۱۶ سالگی در سال ۱۳۶۱ درس و مشق را رها کرد و برای دفاع از کیان کشور به کردستان رفت و در سن ۱۸ سالگی در لباس سربازی به منطقه جنوب رفت و در تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۶۷ در تک دشمن اسیر شد.

علمدار صیادی به خبرنگار ایرنا می‌گوید: شرایط اردوگاه‌های نگه‌داری اسیران ایرانی بسیار سخت بود اما این شرایط طاقت‌فرسا به عشق امام (ره) و میهن اسلامی با تمام سختی‌ها عزت‌مندانه پشت سرگذاشته شد.

به گفته صیادی، شرایط سخت اردوگاه هیچ‌گاه اسیران ایرانی را از پا درنیاورد و همین اصل و روحیه؛ دشمن را عصبانی‌تر می‌کرد.

او در توصیف حال و هوای آن روزهای همرزمان آزاده‌اش می‌گوید: با اینکه رهایی از اردوگاه‌های مخوف رژیم بعثی آن‌ها را سر ذوق و شوق آورده بود اما جای خالی شهدا و امام (ره) برای آن‌ها سنگین بود و نگاه آن‌ها را متفاوت کرده بود.

صیادی ادامه می‌دهد: دغدغه آزادگان رسالتی بود که پس از این به عهده داشتند بنابراین شور و شعف و دلهره‌ای شیرین را در دل احساس می‌کردند.

او معتقد است: هیچ‌گاه کوچک‌ترین حسرتی از گذراندن جوانی‌ام در جنگ و جبهه در دل نداشتم و به آن دوران افتخار و خدا را شکر می‌کنم که جوانی من در راستای حفظ دستاوردهای نظام و انقلاب اسلامی گذشت و خود را در مقابل اهداف نظام چون سربازی می‌دانم که انجام وظیفه کرد.

صیادی یادآور می‌شود: در آن روزگار که دشمن به حریم کشور حمله کرده بود هیچ کسی به دنبال کسب مقام و جایگاه نبود و همه برای حفظ کشور در مقابل تجاوز دشمن تلاش می‌کردند.

این آزاده می گوید: قوانین وضع شده برای آزادگان که به صورت خیلی محدود اجرایی شد و ما از مزایای آن نه تنها برای خانواده بلکه حتی برای امور درمانی خود هم استفاده نکردیم گِله کرد.

دوران اسارت چیزی به جز زیبایی نداشت

تیمور خدادوستان یکی دیگر از آزادگانی است که او هم در سال ۶۳ و در سن ۱۸ سالگی برای دفاع از وطن به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل رفت و مدت ۱۱ ماه در عملیات‌های مختلف از جمله بدر، قادر، عاشورا و قدس در مقابل دشمن قرار گرفت و سرانجام در شهریور سال ۶۴ سال و در عملیات قادر اسیر و پس از پنج سال تحمل رنج اسارت در اوایل شهریور ۱۳۶۹ به وطن برگشت.

از نظر خدادوستان، هر چند دوران اسارت بسیار سخت بود اما به جهت اینکه همه رزمندگان در بند دست از تعلقات دنیوی خود برداشته، وابستگی‌ها کاسته و هیچ پرده‌ای بین ما و خدای‌مان نبود می‌توان گفت که اسارت طلایی‌ترین دوران زندگی آزادگان به شمار می‌رود.

او با بیان اینکه معنویت دوران اسارت را هیچ‌گاه در این سال‌های پس از آزادی احساس نکرده‌ام می‌گوید: سخت‌ترین روزهای اسارت آن زمانی بود که خبر رحلت امام (ره) به ما رسید و به مانند این بود که ما پدر خود را از دست داده باشیم برای ما دردناک بود.

به گفته خدادوستان، جیره غذایی بسیار محدود، نبود فضای مناسب در سلول‌ها، تشنگی، شکنجه، تحقیر و توهین همه و همه نه تنها موجب نشد که ذره‌ای از اعتقاد و ایمان رزمندگان کاسته شود بلکه باعث بیشتر شدن دوستی‌ها و محبت‌ها شد که مصداق این تعبیر حضرت زینب (س) از روز عاشورا است که فرمودند ما رایت الا جمیلا.

این آزاده می‌گوید: امروز هم ما پای وطن و انقلاب خود ایستاده‌ایم و همچنان دغدغه اسلام، انقلاب و سربلندی نظام و کشورمان را داریم .

تنها خواسته این آزاده از مسوولان این است که با اجرای صحیح و دقیق قانون جامع ایثارگران پاسخگوی این قشر باشند.

قوانین ایثارگران مشمول آزادگان نیز می‌شود

سرپرست بنیاد شهید و امور ایثارگران چهارمحال و بختیاری با اشاره به خدماتی که به آزادگان این استان ارائه می‌شود به خبرنگار ایرنا می‌گوید: قوانین که در بخش ایثارگران به تصویب رسیده شامل حال آزادگان نیز می‌شود و خدماتی نظیر استخدام، تامین مسکن و اشتغال آزادگان و فرزندان آنها در این قانون دیده شده است.

صابر خسروی افزود: طبق قانون برای آن دسته از آزادگانی که در اسارت بودند اما آسیب جنگی متوجه آن‌ها نشده نیز ۲۵ درصد جانبازی لحاظ شده است.

وی تعداد آزادگان این استان را ۵۳۰ نفر اعلام کرد و گفت: این افراد با خانواده‌های خود بیش از ۲ هزار نفر می‌شوند که هر ساله برای تجلیل و تقدیر از این آزادگان و خانواده‌های آنها برنامه‌هایی اجرا می‌شود که مهمترین آن ۲۶ مرداد سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی است.

سرپرست بنیاد شهید و امور ایثارگران چهارمحال و بختیاری مهمترین مطالبه خانواده آزادگان و به طور کلی جامعه ایثارگری استان را اشتغال فرزندان عنوان کرد و گفت: در حال حاضر بیش از سه هزار فرزند خانواده ایثارگران در استان بیکار و جویای کار هستند که با توجه به تعداد محدود آزمون‌های استخدامی که در طول سال برگزار می‌شود نمی‌توان برای همه این افراد شغل ایجاد کرد و مهمترین برنامه‌ای که برای جبران این کاستی در دستور کار داریم خوداشتغالی با پرداخت وام‌های کم‌بهره و حمایت از طرح‌های تولیدی این افراد است.

خسروی با اشاره به اهمیت مقوله درمان و خدمات پزشکی برای آزادگان استان تصریح کرد: آزادگان با توجه به فشارهای روحی زیادی که در دوران اسارت متحمل شده‌اند بی‌شک به مراقبت‌های درمانی و پزشکی نیاز دارند که در همین خصوص این افراد بیمه تکمیلی بنیاد شهید هستند و می‌توانند از خدمات تمام موسسات و مراکز درمانی طرف قرارداد بنیاد شهید استفاده کنند.

به گزارش ایرنا، مردم چهارمحال و بختیاری در هشت سال مقدس بیش از ۲ هزار و ۴۰۰ شهید گلگون کفن را تقدیم نظام اسلامی کردند و حدود ۴۰ هزار رزمنده از این استان عازم جبهه‌های حق علیه باطل شدند