و در ادامه:« روزنامه ای که تیراژش کم است و خریدار ندارد، اهمیتی دارد چه بنویسد یا نه؟».
واقعیتش چنین نیست. وقتی صحبت از برند می شود و پای برندِ با اصالت مطبوعاتی وسط می آید روزنامه های قدیمیِ در حال انتشاری مثل اطلاعات،کیهان،خراسان،ابرار،خبر،ایران، همشهری و…حتی اگر در اوج نباشند،حتی اگر متوسط یا ضعیف باشند باز هم مورد توجه هستند.
حال اگر این روزنامه، کیهان یا اطلاعات باشد -که سرپرستان آن توسط عالی ترین مقام کشور منصوب می شوند- این اهمیت،ارزشی مضاعف می یابد و هر نکته ای،حرفی، تیتری، سوتیتری،روتیتری، سرمقاله ای، یادداشتی،عکسی،طرحی، اشتباهی،غلطی، درستی، خلاصه هر کاری انجام دهند زیر ذره بین هستند و کارها و اعمالشان نقد و بررسی می شود.
من معتقدم در شرایط فعلیِ روزنامه کیهان با حسین شریعتمداری، هرچند از نگرش چاپ و گرافیک و ظاهر ضعیف و ایرادهای بسیاری به آن وارد است اما حتی اگر همین کیهان روی کاغذ باطله هم چاپ و منتشر شود، حتی اگر به صورت یک بولتن خیلی ساده دمِ دستی هم توزیع شود، باز یادداشت ها، تیترها و مطالبش مورد توجه افکار عمومی قرار می گیرد.
دلیل اولِ این اهمیت همان برند باسابقه است.
دلیل دوم اما از دلیل اول مهم تر و بسیار تاثیرگذار تر است؛رسانه های مجازی و شبکه های اجتماعی.
وقتی کیهانی ها می بینند کوچکترین واکنش شان در روزنامه بازتاب های بسیاری در رسانه های مختلف دارد چه نیازی به تقویت قوای گرافیکی و محتوای حرفه ای خود دارند؟
از نظر کیهانی ها توجه به رنگ و فونت و کاغذ و کیفیت چاپ و زیبایی و سایر اصول حرفه ای روزنامه نگاری برای زمانی است که آنها بخواهند در رقابت فروشِ «فقط کیوسک مطبوعاتی» حاضر باشند آن وقت مجبور بودند جذاب تر باشند بلکه به چشم مخاطب بیایند اما الان که آنها ساعت هشت شب صفحاتشان را می بندند و تا ساعت ۹ روزنامه فردا را روی سایتشان قرار می دهند از همان لحظه است که من و شما شروع به نقد جلد و سرمقاله و حرف های تند و نقدهای تیز کیهان می کنیم:«کیهان نوشت، حسین شریعتمداری در کیهان نوشت، تیتر عجیب کیهان درباره فلان، یادداشت انتقادی کیهان درباره بهمان،و…»
وقتی چنین است چرا باید کیهانی ها برای مرغوبیت خود بکوشند. آنها که به فاصله چند ساعت تمام دیدگاه هایشان فضای مجازی را پر می کند چرا باید تلاش کنند؟ اصلا نسخه چاپی هم نداشته باشند با همین پی دی اف ها به هدفشان می رسند.
واقعیت این است که چه بخواهیم چه نه، روزنامه کیهان با هرگونه ضعف در محتوا و ساختار و ظاهر، دیده می شود. مطالب و صفحه اولش بارها و بارها و میلیون ها در سایت ها و کانال ها و گروه های مختلف بازنشر می شود. فرقی هم نمی کند تیراژشان یک میلیون نسخه باشد یا صد نسخه، آنها روزنامه کیهان اند، آنها روزنامه اطلاعات اند. آنها برند هستند. برندها با هر ضعفی دیده می شوند خصوصا برندهای رسانه ای.
خلاصه این که کیهان مهم است. تاثیرگذار است. جنجالی است و این از ویژگی های یک رسانه موفق برای دیده شدن است چه مخالفش باشیم چه موافق.

*دانشجوی دکترا رسانه و ارتباطات