به گزارش خبرنگار بین الملل تابناک، گروههای فلسطینی از جمله حماس و فتح روز سه‌شنبه دوم مرداد، در جریان مذاکرات در پکن، پایتخت چین، در مورد تشکیل «دولت موقت آشتی ملی» در غزه پس از پایان جنگ در این منطقه توافق کردند.
این مذاکرات با میانجی‌گری چین با هدف ایجاد نقشه راه احتمالی برای غزه پس از جنگ بعد از دستیابی به آتش‌بس برگزار شده است.
رسانه‌های دولتی چین می‌گویند در جریان این مذاکرات که با میانجی‌گری پکن انجام می‌شود، سازمان فتح و گروه حماس که چندین دهه است بر سر موضع خود در قبال اسرائیل اختلاف نظر دارند، همراه با ۱۲ گروه کوچک‌تر فلسطینی اعلامیه‌ای را برای پایان دادن به سال‌ها اختلاف و تشکیل یک «دولت موقت آشتی ملی» امضاء کردند.
حماس بیانیه پکن را «گامی مثبت در جهت دستیابی به وحدت ملی فلسطین» دانست و از کشور میزبان؛ چین تشکر کرد.
از سوی دیگر، یسرائیل کاتز، وزیر خارجه اسرائیل، درواکنش به این توافق در شبکه اجتماعی «ایکس» مدعی شد: «محمود عباس به جای رد تروریسم، قاتلان و متجاوزان حماس را در آغوش می گیرد و چهره واقعی خود را آشکار می کند.»
او گفت که هر گونه مشارکت حماس در دولت پس از جنگ در غزه هم برای اسرائیل و هم برای آمریکا «نفرت‌انگیز» است.
وانگ یی، وزیر امور خارجه چین که میانجی گفتگوها بود از این توافق استقبال کرد.
او مهم‌ترین دستاورد این گفتگوها را «آشتی و اتحاد بزرگ هر چهارده جناح فلسطینی» و توافق برای تشکیل دولت موقت «آشتی ملی» دانست که به گفته او پس از جنگ، اداره امور غزه را بر عهده خواهند گرفت.
ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در خصوص این توافق در توئیتر نوشت: «نشست اخیر گروههای فلسطینی در پکن در راستای توافق و آشتی ملی، اقدامی ارزشمند و حرکت در مسیری درست است. جمهوری اسلامی ایران همانند گذشته با قاطعیت از آرمان ملت فلسطین و اجماع گروههای فلسطینی در مقابله با اشغالگری رژیم آپارتاید اسرائیل و حرکت جمعی آنان در مسیر اِعمال حق بنیادین تعیین سرنوشت، تحقق آزادی تمامی سرزمین تاریخی فلسطین و تشکیل دولت مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شریف حمایت می‌کند.»
بیانیه پکن مبتنی بر راه حل دو کشوری است و اشغالگری را نیز بر این اساس تعریف می کند. برای نمونه این بیانیه تصریح می کند:
-تعهد به تشکیل کشور مستقل فلسطینی به پایتختی قدس طبق قطعنامه‌های مربوطه سازمان ملل به ویژه قطعنامه‌های ۱۸۱ و ۲۳۳۴ و تضمین حق بازگشت فلسطینی‌ها بر اساس قطعنامه ۱۹۴.
- حق ملت فلسطین در مقاومت در برابر اشغالگری و پایان دادن به اشغالگری طبق قوانین بین‌المللی و منشور سازمان ملل متحد و همچنین حق مردم فلسطین در تعیین سرنوشت خود و مبارزه برای رسیدن به این حق در تمام اشکال موجود.
قطعنامه ۱۸۱ مجمع عمومی سازمان ملل متحد که به طرح تقسیم فلسطین نیز موسوم است، قطعنامه‌ای است که در تاریخ ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ در مجمع عمومی سازمان ملل متحد تصویب شد. مطابق این قطعنامه سرزمین فلسطین به دو کشور یهودی و عرب تقسیم می‌شد و ۵۵ درصد اراضی سرزمین فلسطین به اسرائیل تعلق می‌گرفت و مقرر شد شهر بیت‌المقدس (اورشلیم) به صورت بین‌المللی اداره شود.
همچنین قطعنامهٔ ۲۳۳۴ شورای امنیت سازمان ملل در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۶ تصویب شده است و خواستار پایان دادن به شهرک‌سازی‌های اسرائیل در سرزمین‌های اشغال‌شده طی جنگ شش‌روزهٔ ۱۹۶۷ شده است.
استقبال ایران از این قطعنامه به منزله شناسایی رژیم صهیونیستی از سوی تهران نخواهد بود. ایران پیش از این نیز از ابتکار آفریقای جنوبی در دیوان لاهه علیه اسرائیل در خصوص موضوع نسل کشی اسرائیل در جنگ غزه نیز حمایت کرده بود.
تفسیر ایران از این حمایت به معنای شناسایی رژیم صهیونیستی نیست بلکه استفاده از ظرفیتهای بین المللی جهت پاسخگو کردن این رژیم است.
«رضا نصری» حقوقدان بین المللی در این خصوص معتقد است: «ورود ایران به یک فرایند حقوقی مشخص در دیوان بین‌المللی دادگستری - آن هم در راستای پاسداری از حقوق مندرج در «کنوانسیون نسل‌کشی» که حقوقی عام‌الشمول است - توسط هیچ دولت یا سازمانی به مثابه «به‌رسمیت شناختن اسرائیل توسط ایران» تعبیر نخواهد شد.»
در خصوص بیانیه پکن نیز، ناصر کنعانی سخنگوی وزارت خارجه تاکید دارد که «جمهوری اسلامی ایران همانند گذشته با قاطعیت از آرمان ملت فلسطین و اجماع گروههای فلسطینی در مقابله با اشغالگری رژیم آپارتاید اسرائیل و حرکت جمعی آنان در مسیر اِعمال حق بنیادین تعیین سرنوشت، تحقق آزادی تمامی سرزمین تاریخی فلسطین و تشکیل دولت مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شریف حمایت می‌کند.»
تاکید بر «آزادی تمامی سرزمین تاریخی فلسطین» نیز موید این مطلب است. استقبال تهران از «بیانیه پکن» مرتبط با تحولات مهم منطقه‌ای و بین المللی و ضرورت شکل گیری اراده واحد فلسطینی برابر جنایات و اشغالگری صهیونیست‌ها و حامیان بین المللی آن همچون آمریکا و کشورهای اروپایی است.
نظر شما