پسرک با آن قد نسبتا بلند و جثه‌ی لاغر و سن کمش نمی‌دانست به کودکی‌اش برسد تا پس فردا برای کودکی نکردن‌هایش، طلب کار گذشته نباشد یا بزرگی را ندیده بزرگی کند و به یک باره بی خیالِ بی خیالی ها، شانه‌های کوچکش را زخمی مسئولیت‌هایی کند که کمر پدر را خم کرده جانش را به تاراج برده بود. زمستان مجنون‌تر از همیشه برف می‌بارید. پسرک گویا حین رسیدگی به کودکی‌هایش فراموش کرده بود درِ چوبی که آنقدر روزگار دیده و رنگش همچون بختش سیاه شده بود را باید با چند تا میخ و یک چکش تعمیر کند تا تنها بز شیرده خانه فرار نکند ...

نویسنده: رقیه بنیادی

گوینده: علی باوند پور

تدوینگر: محمدحسین بیات

کارگردان: رضا رفیعی