با این حال، کسب‌وکارهای مقاوم توانسته‌اند توانایی خود را در برابر چنین شرایط پیش‌بینی‌نشده‌ای به اثبات برسانند و حتی از آنها بهره‌برداری کنند، که این امر مدیون استراتژی‌های قوی زنجیره تأمین آنهاست. برای افزایش سازگاری زنجیره تأمین با دینامیک‌های بازار‌های جهانی، کسب‌وکارها می‌توانند با مشاهده و یادگیری از موفقیت‌های دیگران، تغییرات استراتژیک را اعمال کنند.

در اینجا، شش استراتژی برای ایجاد یک زنجیره تأمین مقاوم گردآوری شده است:

برنامه‌ریزی

برنامه‌ریزی استراتژیک کمک می‌کند:

• هم‌راستا کردن اجزای زنجیره تأمین: با استفاده از داده‌های گذشته و ابزارهای مناسب، کسب‌وکارها می‌توانند پیش‌بینی‌های دقیقی انجام دهند و برای موجودی، نیروی انسانی، فناوری و لجستیک برنامه‌ریزی کنند.
• درک بهتر دینامیک‌های عرضه و تقاضا: این امر تولید هماهنگ را تسهیل می‌کند.
• پرداختن به عدم‌قطعیت‌ها، سازگاری با شرایط تغییر یافته و بهینه‌سازی عملکرد زنجیره تأمین.

کم‌کردن تاثیر موجودی و ظرفیت

در سال ۲۰۱۱، فورد و کرایسلر مجبور شدند به دلیل کمبود ناگهانی یک رنگدانه شیمیایی منحصر به فرد که مسئول افزایش درخشندگی خودرو بود، سفارش‌های خود را به تأخیر بیندازند. این کمبود به دلیل تعطیلی تنها منبع تولید رنگدانه، یک کارخانه در ژاپن به‌دلیل بلایای طبیعی بود.

وضعیت‌های بی‌شماری می‌تواند منجر به تأخیر در زنجیره تأمین شود. کلید یادگیری از این وضعیت‌ها اهمیت کم‌کردن تاثیر منابع، موجودی، زیرساخت‌ها، امکانات تولید و نیروی کار است. با انجام این کار، سازمان‌ها می‌توانند با افزایش‌ها و کمبودها بدون ایجاد اختلال یا تأخیر کنار بیایند. این به نام ظرفیت افزایشی شناخته می‌شود، یعنی توانایی سازمان برای افزایش سریع قابلیت‌های عملیاتی خود.

اکوسیستم تولید متنوع

پاندمی COVID-19 و جنگ روسیه و اوکراین نیاز به تنوع در زنجیره تأمین را برجسته کرده است.

راهکارهای مختلفی برای تنوع وجود دارد که می‌تواند به افزایش مقاومت زنجیره تأمین کمک کند:

• چندمنبعی: این شامل تأمین مواد اولیه از چندین تأمین‌کننده برای کاهش وابستگی به یک منبع واحد است.
• نزدیک‌سازی: با کاهش وابستگی جغرافیایی از طریق تأمین مواد از مکان‌های محلی یا نزدیک.
• شرکت‌های حمل و نقل متعدد: این می‌تواند به توزیع ریسک و حفظ جریان روان کالاها، حتی در مواقع اختلالات ناگهانی، کمک کند.

استانداردسازی فرآیند، محصول و تأسیسات

استانداردسازی ایمنی، یکنواختی و کیفیت را به ارمغان می‌آورد. با استفاده از اجزای قابل تعویض و عمومی در محصولات و پذیرش طراحی‌ها و فرآیندهای مشابه یا یکسان در سراسر شرکت، می‌توانید به سرعت به اختلالات پاسخ دهید و منابع را به راحتی جابه‌جا کنید و کارکنان را به طور متقابل آموزش دهید. علاوه بر این، استانداردسازی سیاست‌های تأمین را ساده می‌کند، توزیع حجم را در میان تأمین‌کنندگان مختلف بهبود می‌بخشد، مدیریت روابط و تأمین را آسان‌تر می‌کند و وابستگی به تأمین‌کننده واحد را کاهش می‌دهد.

فناوری

فناوری‌های پیشرفته، زنجیره‌های تأمین را قادر می‌سازند تا به سرعت سازگار شوند و از فرصت‌ها بهره‌برداری کنند. در اینجا چند نکته فناوری آورده شده است:

• هوش مصنوعی (AI): AI و تحلیل‌های پیشرفته به پیش‌بینی دقیق تقاضا، بهینه‌سازی سطح موجودی و زمان‌بندی تولید کمک می‌کنند. تحلیل‌های پیش‌بینی به پیش‌بینی روندهای بازار و برنامه‌ریزی مناسب کمک می‌کند و بهینه‌سازی مسیرها و زمان‌بندی ناوگان لجستیکی را امکان‌پذیر می‌سازد.
• اینترنت اشیاء (IoT): حسگرهای IoT درون سیستم‌ها تبادل داده را تسهیل کرده و بین سیستم‌ها، بینش‌های قابل اقدام را در هر مرحله از زنجیره تأمین ارائه می‌دهند. این به ردیابی مواد، خدمات تجهیزات و نظارت بر بهره‌وری و کارایی کمک می‌کند.
• پردازش ابری: با استفاده از فناوری ابری، سازمان‌های زنجیره تأمین می‌توانند حجم زیادی از داده‌ها را ذخیره و پردازش کنند و این داده‌ها را در هر زمان و هر مکان قابل دسترسی سازند.
• بلاک‌چین: فناوری بلاک‌چین امنیت تراکنش‌ها را تضمین کرده و شفافیت را افزایش می‌دهد و الزامات مربوط به اصل، ESG (مدیریت محیط زیست، اجتماعی و شرکتی) و پایداری در زنجیره‌های تأمین را برآورده می‌سازد. این امکان ردیابی در زمان واقعی، پیگیری و به‌روزرسانی هر مرحله از سفر محصول را فراهم می‌آورد.
• روباتیک و اتوماسیون: روبات‌ها و پهپادهای خودکار با انجام کارهای خطرناک یا تکراری، خطر آسیب به انسان را کاهش می‌دهند و سرعت، کارایی و دقت را به فرآیند اضافه می‌کنند.

مدیریت مؤثر منابع انسانی

افراد در زنجیره تأمین برای تصمیم‌گیری، برنامه‌ریزی، اجرای وظایف، همکاری و رسیدگی به مشکلات حیاتی هستند. مدیریت مؤثر منابع انسانی شامل جذب، توسعه و نگهداری استعدادهای مناسب است. این شامل ترویج همکاری و ارتباط، مدیریت عملکرد، ارائه رهبری مؤثر، ارتقای انعطاف‌پذیری و سازگاری، و اولویت‌بندی تعامل و رفاه کارکنان است. این امر به ساخت نیروی کار با عملکرد بالا کمک می‌کند که زنجیره تأمین را مقاوم می‌سازد.

نتیجه‌گیری

کسب‌وکارها باید زنجیره تأمین قوی‌تری داشته باشند تا از اختلالات ناشی از بلایای طبیعی، بحران‌های جغرافیایی، نوسانات تقاضا یا گسترش‌های تجاری به خوبی بازگردند. با پیاده‌سازی استراتژی‌هایی مانند ایجاد کم‌کردن تاثیر منابع، افزایش قابلیت‌های عملیاتی و ترویج سازگاری، سازمان‌ها می‌توانند از چالش‌ها عبور کرده و قوی‌تر ظاهر شوند.

یک زنجیره تأمین مقاوم استمرار و ثبات را تضمین می‌کند. این به کسب‌وکارها امکان می‌دهد تا فرصت‌ها را غنیمت شمارند، کارایی را بهینه‌سازی کنند و رضایت مشتریان را حفظ نمایند. سرمایه‌گذاری در ساخت زنجیره تأمین مقاوم یک الزام استراتژیک برای موفقیت در بلندمدت است.

 منبع: اخبار اقتصادی