به گزارش جام جم آنلاین،به گفته خانم شفیعی کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی، این افراد بیش از آن که به دنبال خوردن وعده‌های غذایی متعادل باشند، میل به غذا‌های آماده و راحت دارند و این میل اغلب تحت فشار استرس یا نوعی احساس ناخوشایند مانند بی حوصلگی، غم، عصبانیت، احساس گناه یا ناامیدی ایجاد می ­شود.

از دیگر ویژگی‌های بارز خوردن احساسی این است که فرد مبتلا ممکن است هنگام غذا خوردن احساس عدم کنترل کند و اغلب نسبت به آنچه خورده احساس گناه کند. 

درمان غذا خوردن احساسی چیست؟

غلبه بر خوردن احساسی متمایل به آموزش روش‌های سالم به بیمار برای مشاهده غذا و ایجاد عادت‌های غذایی بهتر، شناخت عوامل محرک برای این رفتار و ایجاد روش‌های مناسب برای پیشگیری و کاهش استرس است.

یک گام مهم در کنترل استرس، ورزش است؛ زیرا فعالیت بدنی منظم باعث کاهش تولید مواد شیمیایی استرس زا، کاهش افسردگی، اضطراب و بی خوابی می‌شود و علاوه بر این تمایل به خوردن احساسی را نیز کاهش می­دهد.

مراقبه و سایر روش‌های آرامش بخشی (ریلکسیشن) نیز روشی قدرتمند برای کنترل استرس و در نتیجه کاهش خوردن احساسی است؛ بنابراین شرکت در یک یا دو جلسه مراقبه در روز می‌تواند اثرات مفید و ماندگاری بر سلامتی، کاهش فشار خون بالا و ضربان قلب داشته باشد.

خودداری از مصرف مواد مخدر و الکل از دیگر راه‌های مهم برای کنترل موفقیت آمیز استرس است؛ زیرا بسیاری از این مواد پاسخ بدن به استرس را افزایش می‌دهد.

از دیگر تغییرات سبک زندگی که می‌تواند استرس را کاهش دهد:

استراحت در خانه و محل کار

خودداری از برنامه ریزی بیش از حد

شناسایی عوامل استرس زا و کنترل آنها

برای کسانی که ممکن است در زمینه مقابله با استرس به کمک نیاز داشته باشند، مشاوره مدیریت استرس در قالب درمان فردی یا گروهی می‌تواند بسیار مفید باشد.

مشخص شده است که درمان شناختی رفتاری (CBT) به عنوان بخشی از درمان برای مبارزه با خوردن احساسی موثر است.
این روش با کمک به فرد در تغییر طرز تفکر خود درباره برخی موضوعات، به کاهش استرس کمک می‌کند. 

در CBT، درمانگر از سه روش برای تحقق این اهداف استفاده می‌کند:

جزء تعلیمی: این مرحله به تعیین انتظارات مثبت برای درمان و ارتقا و همکاری فرد با روند درمان کمک می‌کند.

جزء شناختی: این مرحله به فرد کمک می‌کند افکار و فرضیاتی که بر رفتار‌های او به ویژه آنهایی که ممکن است فرد را مستعد خوردن احساسات کند تاثیر می‌گذارد، شناسایی کند.

جزء رفتاری: این روش با استفاده از تکنیک‌های اصلاح رفتار به فرد می‌آموزد که چگونه غذا خوردن احساسی را متوقف کند و از استراتژی‌های موثرتری برای مقابله با مشکلات استفاده کند.

اگر استرس یک مشکل روانپزشکی جدی مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، افسردگی بالینی یا اختلالات اضطرابی ایجاد کند، دارو‌های روانگردان، به ویژه مهارکننده‌های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI)، می‌تواند بسیار مفید باشد.