۵۸ سال از آخرین قهرمانی انگلستان می‌گذرد و حالا آن‌ها می‌خواهند بعد از گذشت بیش از نیم قرن جشن خیابانی راه بیندازند، اما باید ابتدا از سد اسپانیا عبور کنند. گرت ساوت‌گیت و مردانش در یوروی قبلی تا پای برگزاری جشن هم پیش رفتند، اما فینال را مقابل ایتالیا و در ضربات بی‌رحم پنالتی واگذار کردند. حالا، اما در آلمان سه‌شیر‌ها می‌توانند یک قهرمانی تاریخی را تجربه کنند، در خاک یک دشمن قدیمی که سال ۱۹۹۶ قهرمانی را در خانه از آن‌ها ربود. همان سالی که ساوت‌گیت پنالتی را مقابل آلمان خراب کرد تا انگلستان به فینال نرسد و آلمان در خاک آن‌ها قهرمان شود، حالا فرصت جبران فرا رسیده است. 
انگلستان هرچند برخلاف اسپانیا چندان مقتدر نشان نداده، اما همه خوب می‌دانند که آن‌ها فوتبال را خوب می‌فهمند اگر بخواهند می‌توانند هر حریفی را از پیش‌رو برداند. دیدار با هلند و نمایش فوق‌العاده انگلستان مقابل لاله‌های نارنجی همه هواداران این تیم را امیدوار کرده تا طلسم قهرمان نشدن‌های انگلستان شکسته شود. کاری که ساوت‌گیت خوب می‌داند با توجه به حریف چقدر سخت است. او می‌گوید: «کار برابر اسپانیا راحت نیست و ما می‌خواهیم مقابل تیم اسپانیا که بهترین تیم این تورنمنت بوده به پیروزی برسیم.»
شاید وقتی سوت آغاز رقابت‌های یورو به صدا درآمد کمتر کسی پیدا می‌شد که اسپانیای متحول و جوان شده را شانس کسب عنوان قهرمانی قلمداد کند، اما وقتی ماتادور‌ها در همان بازی اول قدرتمندانه کرواسی مغرور را از سر راه برداشتند و بعد طی یک دیدار طوفانی ایتالیا را هم شکست دادند، آن وقت نگاه‌ها عوض شد. اسپانیا با میدان دادن به جوانانی، چون لیلیام یامال تقریباً تمام معادلات قهرمانی را به‌هم زد. البته آن‌ها نباید این را فراموش کنند که حریف‌شان تیمی باانگیزه، باتجربه و کاملاً حرفه‌ای است که می‌تواند بر قدرت جوانی آن‌ها غلبه کند. این موضوعی است که دلافوئنته هم به آن معترف است و می‌گوید: «انگلیس رقیب بسیار قدرتمندی با بازیکنان باتجربه زیادی است که در سطح بالایی در فوتبال باشگاهی نیز کار کرده‌اند. قبل از شروع یورو همه از انگلیس و فرانسه برای فینال نام می‌بردند، ولی ما هم تیم خوبی هستیم و باید این را نشان بدهیم.»