خال‌های گیلاسی معمولاً بسیار کوچک‌اند اما می‌توانند به قطر چند میلیمتر هم برسند. خال گیلاسی در افراد بالای ۳۰ سال بسیار شایع است و پزشک به‌راحتی می‌تواند آن را بردارد؛ اما از نظر پزشکی ضرورتی ندارد. هرگز سعی نکنید خال گیلاسی را خودتان بردارید.

علائم خال‌های گیلاسی

. رنگ: خال‌های گیلاسی قرمز یا بنفش‌رنگ‌اند. این رنگ آنها ناشی از رگ‌های خونی ریزی است که آنها را تشکیل داده است.
. شکل و فرم: شکل خال‌های گیلاسی می‌تواند گرد یا بیضی باشد. خال گیلاسی در ابتدا ریز و مسطح است؛ اما ممکن است به‌مرور برآمده شود.
. اندازه: خال‌های گیلاسی معمولاً بیشتر از ۵ میلیمتر رشد نمی‌کنند.
. محل: خال‌های گیلاسی معمولاً در بالاتنه پیدا می‌شوند؛ اما هر جایی از بدن می‌توانند باشند.
. خونریزی: گاهی کمی خونریزی از خال‌های گیلاسی طبیعی است. دلیل این خونریزی می‌تواند تحریکات جزئی باشد، مثلاً در اثر سابیده شدن با لباس. اما خونریزی زیاد باید توسط پزشک بررسی شود.

علت‌های خال‌های گیلاسی

خال‌های گیلاسی از مویرگ‌های ریز تشکیل می‌شوند و یکی از شایع‌ترین ضایعات پوستی‌اند. کودکان هم ممکن است خال گیلاسی داشته باشند؛ اما در افراد بالای ۳۰ سال شایع‌تر است.
ژنتیک نقش مهمی در احتمال ایجاد خال‌های گیلاسی دارد. اگر والدین شما یا پدر و مادربزرگ شما خال‌های گیلاسی داشته باشند، به‌احتمال زیاد شما هم خواهید داشت. قرارگرفتن در معرض یک سری مواد شیمیایی در محیط هم می‌تواند باعث به‌وجودآمدن خال‌های گیلاسی به‌صورت خوشه‌ای شود. ضمناً خال‌های گیلاسی در برخی از شرایط آب‌وهوایی معمول‌ترند.
همچنین این احتمال وجود دارد که هورمون‌ها نیز در به‌وجودآمدن خال‌های گیلاسی نقش داشتن باشند؛ زیرا خیلی وقت‌ها بعد از زایمان پیدا می‌شوند. این باور وجود دارد که خال‌های گیلاسی با افزایش پرولاکتین مرتبط باشند که هورمون تولید شیر است.

درمان خال‌های گیلاسی

خال‌های گیلاسی معمولاً نیازی به درمان ندارند. اما اگر اذیتتان می‌کنند و دوستشان ندارید می‌توانید برای برداشتن آنها به پزشک مراجعه کنید.
متأسفانه هیچ راهکار خانگی برای حذف خال‌های گیلاسی وجود ندارد که موفقیت‌آمیز باشد. تلاش برای ترکاندن یک خال گیلاسی یا بریدن آن باعث درد و زخم و عفونت خواهد شد.
برداشتن خال گیلاسی باید فقط توسط پزشک انجام شود. پزشک می‌تواند با روش‌های غیرتهاجمی خال گیلاسی را بردارد جوری که هیچ ردی از آن به جا نماند. این روش‌ها نسبتاً بدون درد هستند.

روش‌های معمول برداشتن خال‌های گیلاسی

. الکترودیکاسیون: با سوزن الکتریکی، رگ‌های خونی خال گیلاسی تخریب می‌شوند.
. نیتروژن مایع یا کرایوتراپی: با استفاده از یک پروب، گازی سرد روی خال اسپری شده و باعث می‌شود خال در عرض چند ساعت بیفتد.
. لیزر: امواج لیزر، خال را هدف می‌گیرند و آن را تخریب می‌کنند.
. بریدن: خال‌های گیلاسی بزرگ طی عملی با تیغ بریده می‌شوند. این عمل کمتر از ۱۰ دقیقه طول می‌کشد و با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود.

چه زمانی مراجعه به پزشک لازم است؟

خال‌های گیلاسی خطرناک نیستند اما می‌توانند شبیه برخی انواع سرطان‌های پوست باشند. اگر ضایعه‌ای دارید که خونریزی می‌کند یا تغییر شکل و تغییر رنگ و تغییر اندازه داده است باید به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص خال گیلاسی

پزشک معمولاً تنها با نگاه‌کردن می‌تواند خال گیلاسی را تشخیص دهد. اگر پزشک مشکوک به خطرناک بودن خال باشد، دستور نمونه‌برداری می‌دهد.

بررسی از جهت دیگر عوارض پوستی

پزشک ممکن است بخواهد وضعیت بیمار را از جهت نوع دیگری از ضایعات پوستی به نام آنژیوم عنکبوتی بررسی نماید. آنژیوم‌های عنکبوتی بسیار شبیه خال‌های گیلاسی‌اند و معمولاً به‌صورت خال‌های ریز قرمزرنگی ظاهر می‌شوند که اطراف آن را مویرگ‌های ریزی گرفته‌اند و ظاهری شبیه عنکبوت به وجود می‌آورند.
آنژیوم عنکبوتی طی بارداری و در کودکان شایع‌ترند و به‌صورت ناگهانی و گروهی ظاهر می‌شوند. این ضایعات پوستی ممکن است علامتی از آسیب کبد باشند. اگر پزشک در مورد نوع آنژیوم تردید داشته باشد، دستور آزمایش خون یا تست‌های تصویری می‌دهد تا سلامت کبد را بررسی کند.
در پایان
خال‌های گیلاسی ضایعات پوستی خوش‌خیمی هستند که به رنگ قرمز یا بنفش ظاهر می‌شوند. این خال‌ها می‌توانند مسطح یا برآمده باشند و معمولاً گرد یا بیضی‌اند. خال‌های گیلاسی در هر قسمتی از بدن می‌توانند ظاهر شوند؛ اما در بالاتنه معمول‌ترند. خال‌های گیلاسی خطرناک نیستند و نیازی نیست برداشته شوند؛ اما اگر تغییراتی داشتند باید به پزشک مراجعه کنید.