به گزارش خبرگزاری مهر، انجمن علمی هواشناسی ایران با تشریح پیامدهای تغییر اقلیم بر لزوم توجه و چاره اندیشی رئیس‌جمهور آینده به موضوع خسارت‌های ناشی از این اتفاق در کشور تاکید کرد.

در این اطلاعیه آمده است: ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، یکی از کشورهای به شدت در معرض تهدید تغییرات اقلیمی است. گرمایش زمین، الگوهای بارش را تغییر داده و باعث افزایش شدت و طولانی‌تر شدن خشکسالی‌ها و فراوانی بیشتر رویدادهای آب و هوایی شدید مانند سیل شده است. این تغییرات، در دهه گذشته به شدت بخش‌های مختلفی از کشور را تحت تأثیر قرار داده و پیامدهای جدی و خسارت‌های بسیار زیادی را به دنبال داشته است.

بر اساس آمار وزارت جهاد کشاورزی در بخش کشاورزی طی سال آبی ۱۴۰۱-۱۴۰۲، خسارت ناشی خشکسالی و سیل بالغ بر بیش از ۲۰۰ همت بوده است.

اثرات تغییر اقلیم در:

بخش کشاورزی: کاهش بارندگی و افزایش دما، کشاورزی ایران را با چالش‌های جدی روبرو کرده است. کمبود آب، بازدهی محصولات را کاهش داده و امنیت غذایی کشور را تهدید می‌کند. همچنین، افزایش بیابان‌زایی، باعث کاهش حاصلخیزی زمین‌های کشاورزی و درآمد کشاورزان می‌شود.

منابع آب: ایران به طور طبیعی کشوری کم آب است. با تشدید خشکسالی، سطح آب‌های زیرزمینی به شدت کاهش یافته و تأمین آب شرب و کشاورزی با مشکل جدی مواجه شده است.

گرد و غبار: افزایش دما و خشکسالی، باعث تشدید پدیده گرد و غبار می‌شود. این توفان‌های شن و ماسه، علاوه بر خسارت به زیرساخت‌ها و سلامت مردم، بر حاصلخیزی خاک نیز تأثیر منفی می‌گذارد. تکرار و شدت این توفان‌ها رو به افزایش است.

فرسایش خاک و افزایش شوری: تغییرات اقلیمی، باعث تشدید پدیده فرسایش خاک و افزایش میزان املاح در آن می‌شود. این امر، حاصلخیزی زمین را کاهش داده و کشاورزی را با مشکلات جدی‌تری روبرو می‌کند.

سلامت: تغییرات اقلیمی، شیوع بیماری‌های عفونی و قابل انتقال با حشرات را افزایش می‌دهد. همچنین، گرمازدگی ناشی از امواج گرما، خطرات جدی برای سلامت مردم به همراه دارد.

مهاجرت اجباری: خشکسالی و سیل، بسیاری از مردم را در مناطق تحت تأثیر مجبور به ترک خانه‌هایشان و مهاجرت به مناطق دیگر می‌کند. این جابجایی اجباری، مشکلات اجتماعی و اقتصادی متعددی را به دنبال دارد.

برای مقابله با این چالش‌ها، ایران نیازمند اجرای سریع و جدی برنامه‌های مناسب سازگاری با تغییرات اقلیمی است. برخی از راهکارهای سازگاری عبارتند از:

- استفاده از روش‌های نوین کشاورزی کم‌آب بر: با بهره‌گیری از روش‌ها و فنآوری‌های جدید، می‌توان میزان مصرف آب در بخش کشاورزی را به شکل قابل توجهی کاهش داد.

- مدیریت پایدار منابع آب و لزوم صیانت از آب برای دسترسی به آن توسط نسل‌های آینده: استفاده از روش‌های آبخیزداری، اصلاح الگوی مصرف آب و جلوگیری از هدررفت آن، تصفیه و بازچرخانی آب‌های خاکستری در صنعت، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

- توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر: استفاده از منابع انرژی پاک مانند خورشید و باد، می‌تواند شدت وابستگی به سوخت‌های فسیلی را کاهش داده و منجر به کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای شود و از این نظر با روندهای جامعه جهانی همخوانی بیشتری حاصل می‌شود. لازم به ذکر است که موضوع تغییر اقلیم و گرمایش زمین و عوارض آن، یکی از مهمترین موضوعات مورد توجه جامعه و سیاستمداران جهانی و سازمان‌های بین امللی است و عدم توجه به آن نتایج نامطلوب دارد.

- آمادگی برای مقابله با بلایای طبیعی: با پیش‌بینی و هشدار به موقع در خصوص سیل و خشکسالی، می‌توان خسارات ناشی از این بلایا را کاهش داد. در این خصوص در وضعیتی که با افزایش چالش‌های مرتبط با آب و هوا و اقلیم مواجهیم، اهمیت پایش و پیش بینی وضعیت اقلیم و خشکسالی بسیار زیاد است و لازم است مورد توجه جدی قرار گیرد.

با توجه به انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم، انجمن علمی هواشناسی ایران مایل است توجه کاندیداها و کارشناسان رسانه‌های جمعی را به موضوع مهم تغییر اقلیم در برنامه جامع مدیریت کشور جلب نموده و پاسخ ایشان در موارد ذکر شده را به جامعه هواشناسی و هموطنان جویا شود.

در عصر بی‌سابقه‌ای از نظر تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین زندگی می‌کنیم و روند تغییرات منابع مانند ذوب یخچال‌ها و برف مناطق کوهستانی، کاهش آب دریاچه‌ها و خشکی تالاب‌ها، کاهش دسترسی به آب و… بسیار نگران کننده است. در عین حال دارای مهارت‌های بی‌سابقه نیز در پایش اقلیم هستیم که می‌تواند سبب اقدامات آگاهانه شود و چنانچه تغییرات عمده در سبد انرژی از فسیلی به انرژی‌های پاک و کاهش گازهای گلخانه‌ای و افزایش بهره‌وری در انرژِی و آب، مورد توجه قرار گیرد، زنجیره ماه‌های گرم را می‌توان مجدداً به دوره‌هایی با دماهای پایین‌تر در انتهای قرن جاری رساند.