نگین نقیّه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره شروع کار خود در دنیای تصویرگری گفت: من در مقطع کارشناسی رشته گرافیک خوانده‌ام، علاوه بر آن به واسطه علاقه‌ای که از کودکی به تصویرسازی داشتم، کارهای زیادی را در حوزه تصویرگری انجام دادم؛ اما شروع فعالیت حرفه‌ای من در حوزه کتاب کودک با چاپ اولین کتاب تصویرگری‌ام با عنوان «کیف من» به قلم زهرا وثوقی در سال ۱۳۹۱ از انتشارات نقش نگین اتفاق افتاد.
این تصویرگر در توضیح اینکه کتاب «زندگی‌نامه‌ی نهج‌البلاغه» چندمین اثر او در زمینه ادبیات دینی کودک است و چه کتاب‌های دیگری در این حوزه تصویرسازی کرده است؟ بیان کرد: کتاب «زندگی‌نامه‌ی نهج‌البلاغه» اولین تجربه من در ادبیات دینی کودک بود. تا به امروز یک کتاب مذهبی دیگر هم با موضوع «خدا» کار کرده‌ام؛ به طور کلی تا حالا چندین کتاب کودک و نوجوان را در موضوعات مختلف تصویرگری کرده‌ام. در حال حاضر نیز جلد ۵، ۶، ۷ و ۸ از مجموعه کتاب‌های «ماجراهای من و بقیه» اثر بنفشه رسولیان را در دست دارم که به زودی در انتشارات مهرستان چاپ و روانه بازار نشر می‌شود.
نقیّه در مورد اینکه چرا کتاب «زندگی‌نامه‌ی نهج‌البلاغه» در مجموع کمتر از ۱۰ تصویر دارد و تصاویر آن رنگی نیست و تنها از رنگ آبی برای آن استفاده شده است؟ عنوان کرد: تصویرسازی و تصویرگری کتاب در وهله اول به سفارش انتشارات بستگی دارد. به طور کلی معمولاً در کتاب‌های نوجوان تعداد تصاویر نسبت به متن آن کمتر است؛ ولی به عقیده من تصاویر ارتباط بهتری را بین خواننده و متن برقرار می‌کند و حتی تأثیر بیشتری برای خرید کتاب ایجاد می‌کند.
او در تکمیل صحبت‌های خود در مورد اینکه تصویرسازی بدون رنگ‌های شاد، در کتاب کودک و نوجوان چه اثری بر مخاطب دارد و به این نوع از تصویرگری چه می‌گویند؟ گفت: این نوع از تصویرگری اسم خاصی ندارد؛ ولی با عنوان تصویرسازی نوجوان مطرح و از آن یاد می‌شود. این تصویرگری‌ها معمولاً خطی و دورنگ چاپ می‌شود؛ البته می‌تواند رنگی کامل هم باشد ولی به دلیل تعداد زیاد صفحات و محاسبات هزینه چاپ کتاب در حوزه نوجوان، تصاویر کمتر و دورنگ چاپ می‌شود. در کتاب‌های کودک تصاویر بیشتر از متن کار می‌شود و این تصاویر رنگی نیز هستند.
نگین نقیّه نظرش را به عنوان یک تصویرگر کتاب کودک، در مورد اینکه اگر این کتاب، همین مقدار تصاویر را هم نداشت یا بالعکس، تصاویر بیشتر داشت، چه تأثیری بر محتوای کتاب می‌گذاشت؟ اینگونه بیان کرد: همانطور که گفتم برای کتاب نوجوان تصاویر محدود هستند؛ ولی این کتاب می‌توانست چند نمای تصویر بیشتر هم داشته باشد. تصاویر جذابیت و ترغیب بیشتری برای خواندن متن به مخاطب می‌دهند و باعث درک و ارتباط بیشتر مخاطب با متن کتاب می‌شوند. من فکر می‌کنم اگر این کتاب تصویر نداشت، متن آن برای خواننده خسته‌کننده می‌شد و از جذابیت آن کم می‌کرد. تصاویر کتاب فقط تشویق و حس خوب برای خوانندگان کتاب کودک و نوجوان است که آن‌ها را تشویق به خواندن کتاب می‌کند.
∎