پژمان بازغی که اجرای برنامه را بر عهده داشت ضمن عرض خیر مقدم به مهمانان حاضر در مراسم گفت: این مراسم فرصتی است تا اهالی سینما بار دیگر دور هم جمع شوند و امیدوارم این رسم خوشایند سال‌های سال پابرجا باشد. خوب است که انسان از خود نام نیک برجای بگذارد. این افتخار را داشتم که سال‌های سال در خدمت استاد انتظامی بودم و در تماشای تئاتر و نمایش فیلم او را همراهی می‌کردم. من از انتظامی اخلاق حرفه‌ای که حلقه مفقوده سینمای ایران است را آموختم. 

موزه‌ها امن‌ترین مکان فرهنگی برای فرزندان ما هستند

بازغی ادامه داد: انتظامی فردی بسیار منظم بود و بار‌ها فیلمنامه را مطالعه می‌کرد و حتی پیش از حضور گروه تدارکات، وارد صحنه فیلمبرداری می‌شد و فیلمنامه را مرور کرده و ایده‌هایی را برآن می‌نوشت. از مدیرعامل موزه سینما قول گرفته‌ایم تا بازدید از موزه سینما را در روز زادروز استاد انتظامی برای مردم رایگان شود و ایشان در تلاش است این اتفاق رخ دهد. موزه‌ها امن‌ترین مکان فرهنگی برای فرزندان ما هستند و موزه سینما نیز بخش مهمی از فرهنگ تصویری این سرزمین را در خود جای داده و نیاز است تا مردم از آن بازدید کنند. از استاد مهرجویی یاد می‌کنم که آثار بسیار باارزشی را در کنار استاد انتظامی تولید کرد که از جمله آثار فاخر سینمای ایران به شمار می‌رود. ایران از جمله کشور‌هایی است که پس از اختراع دوربین، این وسیله به سرعت وارد کشور شد و گنجینه بی‌نظیری از فرهنگ گذشته و آثار سینمایی در این موزه موجود است.

وجود عنصر اخلاق موجب ماندگاری هنر می‌شود

سپس مجید اسماعیلی مدیر موزه سینما نیز در سخنانی گفت: دفتر کار آقای انتظامی در موزه سینما واقع شده بود و همکاران قدیمی ما در موزه سینما گاهی خاطراتی از ایشان نقل می‌کنند. اگر عنصر اخلاق را بخشی از کار خود بدانیم، قطعا هنر ما ماندگار خواهد شد. خوشحالم که امروز این مراسم در موزه سینما برگزار می‌شود.

انتظامی یک چهره ملی است

در ادامه این مراسم شکرخدا گودرزی رئیس خانه موزه استاد انتظامی نیز در سخنانی گفت: انتظامی کسی بود که توانست اولین ثبت جهانی سینمای ایران را با خود به ارمغان آورده و برتارک بلند بازیگری جهان بنشیند و این ادعا را داشته باشد که سینمای ایران، سینمای باعزتی است. انتظامی یک چهره ملی است و باید گرامی‌داشتی در حد جایگاه او برگزار می‌شد. به همین دلیل امسال مراسم زادروز او با مشارکت انجمن بازیگران خانه سینما، موزه سینما و خانه موزه استاد انتظامی برگزار می‌شود. من در فیلم «جایی برای زندگی» با استاد انتظامی همبازی بودم و بسیار از او آموختم. او شیوه‌ای را که با خود به سینمای ایران آورد، از گروه هنر تئاتر ملی وارد این هنر کرد. جایگاهی که بازیگری باید در باور بگنجد و بازیگر نباید بازی کند و بهتر است نقش را زندگی کند. انتظامی آثار فراوان تئاتر، تله تئاتر را در کارنامه دارد و در هزاردستان نقشی را ایفا کردند که برای همیشه و تمامی نسل‌ها به یادگار باقی ماند.

مجید انتظامی نیز در سخنان کوتاهی گفت: افتخار می‌کنم که چنین پدری داشتم و اسم او تا ابد زنده خواهد بود.

انتظامی شخصیتی صمیمی داشت و خود را استاد نمی‌دانست

نظام‌الدین کیایی از صدابرداران مطرح سینمای ایران نیز بیان داشت: درباره زندگی و ابعاد بیرونی استاد انتظامی کتاب‌های زیادی نوشته شده و فیلم‌های بسیاری ساخته شده است. میان ما رفاقت و صمیمیتی جاری بود و از یکدیگر شناخت زیادی داشتیم.  انتظامی برای گفتن یک دیالوگ ساده تمرین‌های بسیاری را برای باورپذیر ارائه کردن نقش خود صورت می‌داد و پیش از حاضر شدن مقابل دوربین از خداوند یاری می‌خواست و به او توکل می‌کرد.

در ادامه مراسم بازغی گفت: من از اعضای انجمن بازیگران خانه سینما گله دارم که در چنین مراسمی اعضای اندکی حضور پیدا کردند در صورتی که بودن در این مراسم بسیار به یادگیری بازیگران و خصوصا جوان‌تر‌ها کمک می‌کند.

سپس بخشی از نقش آفرینی استاد انتظامی در قالب ویدئو مپینگ بر روی ساختمان اصلی عمارت باغ فردوس به نمایش درآمد.

انتظامی فردی زندگی آفرین بود

ایرج راد بازیگر مطرح سینما و عرصه نمایش و رئیس خانه تئاتر در ادامه این مراسم بیان داشت:‌ای کاش آقای انتظامی زنده بود و ما یکصدمین سالروز تولد او را در حضور ایشان جشن می‌گرفتیم. انتظامی همواره همراه خود به هر جمعی زندگی و شادی را وارد می‌کرد و مورد ستایش همگان قرار می‌گرفت. او فردی زندگی آفرین بود و به دیگران حس امیدواری تزریق می‌کرد. روحیه خاصی در وجود استاد انتظامی بود و من هیچگاه فکر نمی‌کنم که او از میان ما رفته است. این هنرمند همیشه زنده خواهد بود و متاسفم که در روز تولد او، بیلبورد‌های این مملکت از تصویر ایشان خالی است. انتظامی فرد یگانه، فرزانه و هنرمندی ملی بین‌المللی بود و زحمات فراوانی در راه فرهنگ و هنر این مملکت متحمل شد. 

راد ادامه داد: وقت شناسی او زبانزد همگان بود و افتخار داشتم در اداره تئاتر و گروه تئاتر مردم که استاد نصیریان و انتظامی بزرگان آن گروه بودند حضور داشتم. انتظامی دارای خصوصیات اخلاقی بود که بسیاری با آن آشنا نیستند. او در خانه تئاتر برای کمک به افراد نیازمند جایگاهی را به وجود آورد و هیچکس از این موضوع خبر نداشت. او هر ساله و پیش از آنکه سال به پایان برسد، لیستی را آماده می‌کرد که در آن هدایایی به هنرمندان نیازمند تعلق بگیرد و خود هدایا و مبالفی را تامین می‌کرد و بدون آنکه هنرمندان از منبع آن باخبر باشند، آنها را دریافت می‌کردند. او در روز‌های آخر عمر خود از من و مجید فرزندش خواست تا نزد خیرین مدرسه ساز برویم و مدرسه‌ای را با خیرین مدرسه ساز احداث کرد. امثال انتظامی افرادی استثنایی هستند که هنر در ذات آنها است و انسان‌های بزرگی هستند. او برای همیشه باعث افتخار هنر‌های نمایشی این مملکت خواهد بود.

انتظامی فروتنانه در پی یادگیری بود

کوروش سلیمانی، نایب رئیس انجمن بازیگران خانه سینما نیز گفت: این افتخار را داشتم که روزی ایشان به همراه استاد سمندریان که داور جشنواره تئاتر فجر بودند، اثری از من را روی صحنه تماشا کردند. انتظامی دارای ویژگی‌های پرشماری در بازیگری بود، از جمله اینکه هنگامی که زندگی او را مرور می‌کنیم، با تجربه زیسته متفاوتی رو به رو می‌شویم. انتظامی از کودکی کار کرده و شغل‌های متفاوتی را در میان مردم تجربه کرد و برای رسیدن به جایگاهی پرعزت، سختی و مرارت زیادی را متحمل شد. این تجربه زیسته در آثار او پیداست و نمود دارد.