جوان آنلاین: جواد ظریف، وزیر خارجه دولت روحانی این روز‌ها شهر به شهر همراه مسعود پزشکیان شده است تا برای او رأی جمع کند. هشت سال دیپلماسی ظریف خلاصه شده در برجام بود و حالا هم به نظر می‌رسد نگرانی از سرانجام برجام او را به این ورطه کشانده است. در حالی که نمی‌خواهد بپذیرد خراب شدن دستاورد کج و معوجی که داشت، کار طرف غربی بود، ربطی به طرف ایرانی ندارد. 
اما آشفته حالی ظریف از عشق نافرجام به برجام موجب شده عباراتی بر زبان بیاورد که فقط تعجب برانگیز باشد. عشاق ظریف در جبهه اصلاحات چنان مست نطق او در میزگرد سیاسی سیما بودند که توجه نکردند او حتی رعایت ترجمه تحت اللفظی قرآن را هم نکرد و معنی اشتباه مدنظر خودش را به عنوان ترجمه قرآن به مخاطب قالب کرد و در مقام تفسیر به رأی و مصادره به مطلوب هم از آیاتی که برای قتال با دشمنان نازل شده، مفهوم مذاکره درآورد! در دولت سابق هم حسن روحانی از قیام عاشورا - خونین‌ترین قیام شیعه- نتیجه مذاکره گرفت و البته بعداً چنین تفسیری موجب عتاب رهبر انقلاب در سخنرانی علنی قرار گرفت. 
یک خطای دیگر ظریف هم توهین و تحریف انتخابات‌هایی است که نتیجه آن پیروزی یک اصلاح‌طلب نبوده است. او در یکی از همایش‌های انتخاباتی مسعود پزشکیان خطاب به افراد حاضر می‌گوید: «باور نکنید رأی شما تفاوتی نمی‌کند. من به عنوان کسی که با گوشت و پوست و استخوانم درک کرده‌ام، چقدر تفاوت دارد چه کسی در پاستور بنشیند، به شما عرض می‌کنم گول این صحبت‌ها را نخورید، گول این روشنفکرنمایی‌ها را نخورید. نتیجه روشنفکرنمایی‌ها فرستادن یک احمدی نژاد دیگر یا کمتر از او به پاستور است.»
تحریف به یک مشی ثابت در موضع گیری‌های ظریف تبدیل شده است. برای همین هم عجیب نیست که این‌گونه مردم رأی دهنده به کاندیدایی غیر اصلاح‌طلب را انکار می‌کند یا انتخابات‌هایی را که جریان اصلاحات هم با کاندیدای اصلی و هم با حضور توده‌های حامی خود برگزار کرده، این‌گونه تحریف می‌کند. 
او می‌گوید اگر در انتخابات شرکت نکنید، یک احمدی‌نژاد دیگر یا کمتر از او رأی می‌آورد. ادبیات بی‌ادبانه این جملات دور از مشی اصلاحات نیست و از شدت وضوح نیازی به نقد هم ندارد، اما محمود احمدی‌نژاد سال ۸۴ پس از رقابت با مهرعلیزاده و معین و مرحوم هاشمی رفسنجانی از جناح اصلاح‌طلب رئیس‌جمهور شد. ظریف شاید فراموش کرده که اصلاح‌طلبان به هاشمی رفسنجانی تغییر جهت داده هم قانع نشدند و با آویختن از حکم حکومتی ولی فقیه که همیشه منتقد وجودش هم بودند، معین و مهرعلیزاده را هم به میدان آوردند، توده‌های حامی خود را هم به انتخابات کشاندند، اما شکست خوردند. 
در انتخابات ۸۸ هم که برای بار دوم، مردم احمدی‌نژاد را به ریاست جمهوری انتخاب کردند، محمد خاتمی قصد کاندیداتوری داشت، چون میرحسین موسوی کاندیدا شد، او دیگر نیامد. باز هم همه توان جبهه اصلاحات خرج پیروزی موسوی و حتی فتنه تقلب شد، اما شکست خوردند و کاندیدایشان رأی نیاورد؛ لذا ورود محمود احمدی نژاد به پاستور و ریاست جمهوری نتیجه رأی ندادن تحریمی‌ها نبود، نتیجه خواست مردم بود و ظریف بدون آشفتگی سیاسی، باید این واقعیت را بپذیرد که پس از هشت سال دولت اصلاحات به ریاست جمهوری خاتمی، مردم دیگر اصلاح‌طلبان را نخواستند و نتیجه‌اش ورود محمود احمدی نژاد به پاستور بود. کنار آمدن با واقعیت‌های سیاسی و انتخاباتی و اجتماعی باعث می‌شود ظریف از ۱۰ روز جلوتر ذوق زده پیروزی نامعلوم پزشکیان نباشد و پیروزی او را حتمی نداند و کلید فتنه تقلب را در ذهن حامیان خود روشن نکند، آیات قرآن را هم تحریف نکند و دنبال تفسیر به رأی کلام خدا نرود، رأی مردمی را هم که به رقیب اصلاح‌طلبان رأی داده‌اند، انکار نکند.