پژوهشگران دانشگاه «ام‌آی‌تی» دریافته‌اند که فعالیت موج در بزرگ‌ترین قمر زحل ممکن است آن قدر قوی باشد که خطوط ساحلی دریاچه‌ها و دریاها را فرسایش دهد.
به گزارش ایسنا، «تایتان»(Titan) بزرگ‌ترین قمر سیاره زحل، تنها جرم سیاره‌ای در منظومه شمسی است که در حال حاضر رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دریاهای فعال را میزبانی می‌کند.
به نقل از ام‌آی‌تی نیوز، تصور می‌شود رودخانه‌های تایتان مملو از متان و اتان مایع باشند که به دریاچه‌ها و دریاهای وسیع می‌ریزند. همچنین، این تصور وجود دارد که برخی از این دریاچه‌ها و دریاها به بزرگی دریاچه‌های بزرگ روی زمین هستند.
وجود دریاهای بزرگ و دریاچه‌های کوچک‌تر تایتان در سال ۲۰۰۷ با تصاویر ثبت‌شده توسط فضاپیمای «کاسینی»(Cassini) ناسا تایید شد. دانشمندان از آن زمان روی این تصاویر و سایر تصاویر کار کرده‌اند که سرنخ‌هایی را از محیط مرموز مایعات تایتان در خود دارند.
اکنون زمین‌شناسان دانشگاه «ام‌آی‌تی»(MIT)، خطوط ساحلی تایتان را مطالعه کرده‌اند و با کمک شبیه‌سازی رایانه‌ای نشان داده‌اند که دریاهای بزرگ این قمر احتمالا توسط امواج شکل گرفته‌اند. دانشمندان تاکنون براساس تصاویر دوردست از سطح تایتان، نشانه‌های غیر مستقیم و متناقضی را از فعالیت امواج یافته‌اند.
گروه دانشگاه ام‌آی‌تی با مدل‌سازی روش‌های فرسایش دریاچه روی زمین، یک روش متفاوت را برای بررسی وجود امواج روی تایتان در پیش گرفتند. آنها نتیجه مدل‌سازی خود را در دریاهای تایتان به کار بردند تا مشخص کنند چه شکلی از فرسایش توانسته است خطوط ساحلی را در تصاویر کاسینی ایجاد کند. آنها دریافتند که امواج، محتمل‌ترین توضیح هستند.
پژوهشگران تاکید کردند که نتایج آنها قطعی نیستند و برای تایید قطعی وجود امواج در تایتان، به مشاهدات مستقیم درباره فعالیت موج روی سطح آن نیاز است.
«تیلور پرون»(Taylor Perron) از پژوهشگران این پروژه گفت: ما براساس نتایج به‌دست‌آمده می‌توانیم بگوییم که اگر خطوط ساحلی دریاهای تایتان فرسایش یافته باشند، به احتمال زیاد امواج مسئول آن هستند. اگر می‌توانستیم در لبه یکی از دریاهای تایتان بایستیم، ممکن بود امواج متان و اتان مایع را ببینیم که در آب می‌چرخند و هنگام طوفان خود را به سواحل می‌کوبند. آنها قادر به فرسایش دادن موادی هستند که ساحل را ساخته‌اند.
این پژوهش در مجله «Science Advances» به چاپ رسید.
نظرات کاربران