شناسهٔ خبر: 67272795 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: دیدبان ایران | لینک خبر

پزشکیان: با هر اخراجی مخالفم /دنبال تسویه حساب شخصی هستند و اساتید و دانشجو را اخراج می کنند/ اگر مقصر باشم باید از مردم عذرخواهی کنم

مسعود پزشکیان به دو سوال کارشناس فرهنگی تلویزیون درباره اخراج اساتید و فرهنگ عذرخواهی پاسخ داد.

صاحب‌خبر -

به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ آخرین کاندیدایی که به میزگرد فرهنگی آمد، مسعود پزشکیان بود. محمد فاضلی جامعه‌شناس و سیدمحمد بهشتی رئیس اسبق سازمان میراث فرهنگی به عنوان مشاور پزشکیان را همراهی می کنند.

بعد از اظهارات پزشکیان و مشاورانش، حسین انتظامی، یکی از کارشناسان این میزگرد فرهنگی 5 سال از پزشکیان پرسید.

سوال اول انتظامی:

اگر رئیس جمهور شدید چه تدبیری برای متوقف کردن ماشین اخراج اساتید و اعاده حیثیت از اخراج شدگان خواهید داشت؟ در دلایل اخراج این اساتید دلایل اداری، آموزشی و پژوهشی عنوان می شود اما داریم کسانی که آنها با شرایط مشابه ماندگار شدند و نوعی تبعیض وجود دارد؟

پاسخ پزشکیان:

با هر اخراجی مخالفم، بعد اول انقلاب مسئول گزینش شدم، در دانشگاه یک کارمند و استاد را اخراج نکردم، من چه کاره ام؟ اگر جرم کرده دادگاه حکم بدهد اما من چه کاره ام که اگر با کسی مساله شخصی دارم او را اخراج کنم، اینها تسویه حساب های شخصی می کنند و تابع هوای نفس می شوند. چون تابع هوای نفس هستند رقیب را از میدان به در می کنند، چهارتا حرف هم می سازند، اگر کسی جرمی مرتکب شده باید در دادگاه ثابت شود اما در کمیته های انضباطی پرونده سازی می کنند.

من اگر قدرتی داشتم نه تنها استاد، بلکه هیچ دانشجویی را بخاطر اندیشیدن اجراخ نمی کردم. اجازه جابجایی و پرونده دار شدن دانشجو را نمی دادم. دانشجو که دیوانه نیست ،ممکن است سوالش خوشایند ما نباشد اما باید با او حرف بزنیم، صدایش کنیم و قانعش کنیم، سوال را از ذهن انسان که نمی شود پاک کرد. در نتیجه این رویکرد سیاستی است که تا حالا عمل کردم تا اینجا که آمده ام حق توبیخ به خودم نداده ام.

سوال دوم انتظامی:

پدیده ای رایج شده گردن نگیری. مدیران کاری می کنند یا مصاحبه می کنند و بعد زیرش می زنند، شما هم این خصلت را دارید؟ آیا فرهنگ عذرخواهی و جبران را دارید؟ اگر خطایی انجام شود. عذرخواهی می کنید و گردن می گیرید؟

پاسخ پزشکیان:

رئیس دانشگاه بودم وبا آمد و برخی مردم شهر ما فوت کردند، یکسری در بیمارستان فوت کردند، ما عذرخواهی کردیم و گفتیم مقصر ماییم چون وقتی کسی به بیمارستان می آید نباید بمیرد و اگر مرد یعنی ما رسیدگی نکردیم، از وزارتخانه به من گفتند تکذیب کن، گفتم تکذیب نمی کنم، من نمی توانم تقصیر خودم را گردن کسی بیندازم. مشکل این است که این همه مشکل ایجاد شده هیچ کسی گردن نمی گیرد، هیچ کس مشکلاتی که وجود دارد را گردن نمی‌گیرد، همه می گویند من نبودم پس کی بود؟ این گرفتاری ها برای مردم این گرانی، این فقر، این تورم، این رانت مقصر کیست؟

ما در پزشکی می گوییم عارضه را پیدا کن، هیچ جریانی بدون علت نیست، ممکن است من ندانسته کاری کنم ولی نباید تکرار شود و اگر مقصر هستم و قصوری صورت گرفته باید از مردم عذرخواهی کنم.

 

کپی لینک
کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام

نظر شما