به گزارش خبرگزاری ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا، مرور عناوین مطبوعات کشور را به‌صورت روزانه در دستور کار خود دارد.

روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «مناظره اول در ترازوی داوری» نوشت: علی عبدی / کارشناس مسائل بین‌الملل: مناظره کاندیداهای ریاست‌جمهوری چهاردهم اگرچه در فضای کاملاً سالم و در چهارچوب ادب و اخلاق برگزار شد، اما یک ایراد بزرگ داشت. آن ایراد این بود که آنچه کاندیداها در پاسخ به سوالات کارشناسان و همچنین انتقاد رقبای خود مطرح می‌کردند، کاملاً روشن کرد که هیچ درک و دریافت روشن و درستی از یک کمپین انتخاباتی ندارند، یا اینکه به اقتضائات آن اصلاً توجه ندارند و متوجه آن نیستند. این مناظره نشان داد که کاندیداها چقدر از فضای رقابت سیاسی به دور هستند و میان دو ایده کلی کارشناس نمایی در امور کشور و ایده تقابلی صرف، در هروله بودند و نتوانستند به یک کمپین حرفه‌ای انتخاباتی نزدیک شوند. از این‌رو می‌توان مناظره اول را بسیار ضعیف و غیرحرفه‌ای دانست. شاید در ۴ مناظره باقی‌مانده کاندیداها روند کارشناسانه‌تری را در پیش بگیرند.

روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «طوفان «دروغ» با هدف تشکیل دولت سوم روحانی» نوشت: محمدجواد ظریف، وزیر خارجه دولت‌های یازدهم و دوازدهم پس از قریب به سه سال دوری از تریبون رسانه ملی، با حضور در برنامه میزگرد سیاسی در همراهی مسعود پزشکیان، با فرار به جلو و با دروغ‌بافی‌های همیشگی خود سعی در تبرئه عملکرد غیرقابل دفاع دولت یازدهم و دوازدهم در حوزه سیاست خارجی داشت. عملکرد غیرقابل دفاع دولت روحانی در عرصه‌های مختلف و به‌خصوص در عرصه دیپلماسی و سیاست خارجی به عاملیت ظریف به قدری است که حتی مسعود پزشکیان در برابر پرسش کارشناسان از اطلاق لفظ دولت سوم روحانی به خود ابا دارد.

گرچه حضور پرشمار دولتمردان دولت‌های یازدهم و دوازدهم در ستادهای انتخاباتی و تجمعات مربوط به پزشکیان نشانگر این است که هدف سخنان ظریف و دیگر دولتمردان دولت سابق تکرار دوران تلخ دولت‌های یازدهم و دوازدهم است.

ظریف در سخنان دیروز در برنامه میزگرد سیاسی عنوان داشت: «برخی روزنامه‌ها و دوستان نوشتند اینکه ترامپ می‌گوید از برجام خارج می‌شود، جنگ زرگری است و او خارج نمی‌شود؛ بعد که خارج شد؛ پس چه شد؟ ترامپ می‌گفت برجام کلاه گشادی بود که ایرانی‌ها سر ما گذاشتند؛ البته در این‌جا هم برخی می‌گفتند برجام کلاه آمریکا بر سر ایران بود.»

کافی است ظریف نگاهی به سخنان موگرینی درباره تضمین روحانی به ترامپ برای خروج از برجام بیندازد. پایگاه تحلیلی «پولیتیکو» به نقل از «فدریکا موگرینی» مسئول سابق سیاست خارجی اتحادیه اروپا نوشت: «از «حسن روحانی» رئیس‌جمهور ایران تضمین گرفته که این کشور علی‌رغم تصمیم «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا برای خروج از برجام و وضع مجدد تحریم‌ها علیه ایران، همچنان در توافق می‌ماند.»

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا که در اجلاسی در شهر فلورانس ایتالیا سخن می‌گفت، تصریح کرده است که «علی‌رغم تصمیم ترامپ برای خروج از برجام و وضع مجدد تحریم‌ها علیه ایران، از رئیس‌جمهور ایران تضمین گرفته است که تهران همچنان در توافق می‌ماند.»

روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «بازگشت تیم بازنده!» نوشت: یک دور باطل، یک روند بی‌منطق، یک ساده‌انگاری و فرار از پاسخ دقیق و صریح و حرف‌های تکراری. این‌ها تمامی چیزهایی است که هربار مخالفان و موافقان مذاکره برای رفع تحریم مقابل هم می‌نشینند، از این تقابل بیرون می‌آید. هم مردم‌فریبی آن برپا و برقرار است، و هم نخبه‌فریبی آن! یک طرف می‌گوید «اگر مذاکره نکنیم، چه کنیم؟» و طرف مقابل می‌گوید «شما که مذاکره کردید، به چه رسیدید؟» دوباره طرف اول می‌گوید «وقتی به توافق رسیدیم، وضع‌مان بهتر بود» و آن طرف می‌گوید «آنچه شما وضع بهتر می‌دیدید، لبخند دیوانه بود، قبل از آنکه گرز گران را بر سر شما فرود آورد!» و همین‌طور این بحث‌ها ادامه می‌یابد و اسم آن را هم می‌گذارند میزگردهای سیاسی نخبگانی! البته توافق بر سر عنوان «مذاکره برای رفع تحریم» بین دو طرف وجود ندارد. منتقدان می‌گویند ما با این عنوان مخالفتی نداریم و عنوان دقیقی که با آن مخالفیم «مذاکره به هر قیمتی برای رفع تحریم» است و تبصره‌های دیگری نیز به آن اضافه می‌کنند که «نباید به امید نتیجه مذاکره نشست و جایگزین‌های دیگر را رها کرد». موافقان مذاکره هم می‌گویند این عنوان منظور ما را کامل نمی‌رساند، زیرا ما نیز «مذاکره به هر قیمتی» را نمی‌خواهیم، اما باور داریم که با مذاکره می‌توان تحریم‌ها را کنار زد و اگر معتقدیم جایی هم باید کوتاه آمد، این پذیرش واقعیت است، چون مذاکره در اصل یک معامله است و نه حرافی صرف. با این حال دریغ از یک حرف تازه و دریغ از پذیرش برخی واقعیت‌ها از زبان طرف مقابل و نیز دریغ از قدری غیرت برای عبور از مردم‌فریبی.

روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود با تیتر «هشدار ۹۲» نوشت: اگر در جبهه انقلاب درباره انتخابات دوره چهاردهم ریاست‌جمهوری کسی یا طیفی بر این باور است که پیروزی آسان است؛ باید در این دیدگاه خود حتماً تجدیدنظر کند. «پیروزی آسان» نباید مبنای کنش انتخاباتی جبهه انقلاب باشد. پیروزی در انتخابات مشروط به استراتژی واقع‌بینانه در مواجهه با افکار عمومی، همچنین راهبرد عاقلانه در ایجاد هم‌افزایی با سایر کاندیداهای همسو است. اما مهم‌ترین نکته‌ای که درباره تلقی و تصور پیروزی آسان جبهه انقلاب در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش رو می‌تواند هشداردهنده باشد، تصور شکست راحت جریان رقیب است. این ذهنیت که جریان رقیب به راحتی از جبهه انقلاب شکست می‌خورد، چندان با واقعیت‌های موجود در میدان رقابت همخوانی ندارد. اگرچه واقعیت‌های موجود در میدان نشان‌دهنده شانس و اقبال بیشتر جبهه انقلاب در کسب اکثریت آرای عمومی است اما همین واقعیت‌ها نشان می‌دهد جریان رقیب، یک برنامه همه‌جانبه و پیچیده برای ایجاد خدشه در مجموعه راهبردهای کاندیداهای جبهه انقلاب دارد. به مرور با توجه به اینکه به زمان انتخابات نزدیک می‌شویم، راهبردهای طرف مقابل، رونمایی می‌شود. در کنار این موضوع حتماً باید به این واقعیت نیز اشاره کنیم که اشتباهات مهلک برخی کاندیداهای جبهه خودی در طرح مسائل حاشیه‌ای و نیز اقدامات برخی مجریان و کارشناسان برنامه‌های انتخاباتی، همانند پاس گل به جبهه اصلاحات برای پیشبرد برنامه‌های انتخاباتی آن‌هاست.

روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود با تیتر «بازار کم رونق پوششی ها» نوشت: ۱۰ روز از اعلام اسامی نامزدهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری و آغاز تبلیغات می‌گذرد. در این بین، تقریباً بیشتر ناظران و رسانه‌ها بر پوششی بودن علیرضا زاکانی و امیرحسین قاضی زاده هاشمی تأکید دارند. مصطفی پورمحمدی هم ولو با ادبیاتی متفاوت، به باور برخی کارشناسان پایگاه رأی چندانی ندارد و نمی‌تواند شگفتی ساز این دور از انتخابات باشد؛ بنابراین، در نهایت یا به نفع یکی از کاندیداها کنار خواهد کشید یا آنکه تا آخر در انتخابات می‌ماند و میزان مقبولیت و پایگاه رأی خود را محک می‌زند. اما سه چهره اصلی دیگر یعنی مسعود پزشکیان، محمدباقر قالیباف و سعید جلیلی، سه سناریوی دوقطبی را ناظر بر «پزشکیان- جلیلی»، «پزشکیان-قالیباف» و «جلیلی- قالیباف» شکل داده‌اند و هر رسانه و تحلیلگر سیاسی از زاویه دید خود یکی از این دوقطبی‌های سه‌گانه را رقابت اصلی این دوره از انتخابات می‌داند. حال اینکه کدام یک از این سه‌گانه‌ها در نهایت به وقوع خواهد پیوست و آیا شاهد انتخاباتی دو دوره‌ای خواهیم بود، از آن دست سوالاتی است که درباره آن گمانه زنی‌های مختلفی وجود دارد و هیچکس نمی‌تواند با اطمینان کامل در خصوص آن سخن بگوید. با این وجود، قاطبه تحلیلگران باور دارند یکی از پارامترهایی که می‌تواند تکلیف انتخابات را روشن کند، به مناظره کاندیداها باز می‌گردد که اولین دور از آن شامگاه دوشنبه با محوریت مسائل اقتصادی و معیشتی برگزار شد. در مجموع، اگرچه به نظر می‌رسد مناظره شامگاه دوشنبه پدیده و برنده‌ای جدی نداشت و همگی تقریباً در یک سطح ظاهر شدند، اما به گفته برخی ناظران و چهره‌های سیاسی، مصطفی پورمحمدی با سخنوری قدری بهتر از سایر نامزدها ظاهر شد.

روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «تجویز وارونه مدل ترکیه» نوشت: در جریان مناظره اول انتخابات ریاست‌جمهوری، صحبت‌های زیادی درباره روش‌های مهار تورم، رشد اقتصادی و اثر تحریم‌ها به میان آمد. یکی از صحبت‌های مطرح‌شده نامزدها درباره اقتصاد ترکیه با این محور بود که این کشور«حتی با وجود عضویت در FATF و سازمان تجارت جهانی، دارای تورم ۷۰ درصدی است.» «دنیای‌اقتصاد» این ادعا را بررسی کرده که آیا عامل اصلی تورم، پیوستن ترکیه به سازمان‌های جهانی بوده است؟ مطابق بررسی‌ها، در دو دهه اخیر اقتصاد ترکیه توانسته با تعامل با اقتصادهای جهان، رشد اقتصادی میانگین خود را در بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۲ به ۵.۴ درصد برساند که تأثیر عمیقی بر رفاه شهروندان ترکیه داشته است. اما در این دو دهه وضعیت تورمی این کشور متفاوت بود. این کشور پس از تورم‌های بالا در سال ۲۰۰۱، برنامه‌ای برای مهار تورم مطابق با اصول جهانی علم اقتصاد پیاده کرد و توانست تا سال ۲۰۱۷ تورم را تک‌رقمی نگه دارد. اما در سال‌های اخیر، کاهش استقلال بانک مرکزی و اعمال نظرهای غیر کارشناسی اردوغان، یکی از عوامل بازگشت تورم به این اقتصاد بوده که ارتباطی با مبانی علم اقتصاد و سازمان‌های بین‌المللی نداشته است.