سیستمی که میتواند زنگ خطری برای رقبای مطرح ژاپنی باشد! پنجمین نسل تکنولوژی DM بیوایدی قرار است اولینبار در خودروهای شین L و سیل ۰۶ نصب شود. چینیها با این تکنولوژی به بالاترین راندمان گرمایی (۴۶.۰۶ درصد)، پایین میزان مصرف سوخت (۲.۹ لیتر در صد کیلومتر) و بالاترین شعاع حرکتی مجموع (۲۱۰۰ کیلومتر) دست یافتهاند؛ اما باید گفت حروف DM مخفف عبارت دوال مود است، سیستمی که نخستینبار در سال ۲۰۰۸ معرفی شد.
پنجمین نسل قوای محرکه پلاگین-هیبرید بیوایدی حاصل پیشرفت نسخه قبلی آن است. این مجموعه از پیشرانه ۱.۵لیتری بنزینی به همراه موتوری برقی تشکیل میشود. قدرت و گشتاور پیشرانه درونسوز به ۹۹ اسببخار و ۱۲۶ نیوتونمتر میرسد. همانطور که گفته شد راندمان گرمایی این پیشرانه ۴۶.۰۶درصد است که به ادعای چینیها بهترین رقم در جهان خواهد بود.
این راندمان بالا به خاطر استفاده از تکنولوژیهایی همچون نسبت تراکم بسیار بالای ۱۶، سیستم احتراق هوشمند، سیستم EFI هوشمند، EGR قبل از خروج هوا، خنک کاری جداگانه هوشمند و روان کاری متغیر هوشمند به دست آمده، استفاده چینیها از بازار خودروهای برقی که آمریکا خود مبلغ آن محسوب میشد، باعث شده است دولتها هم برای حمایت از خودروسازیهایشان دستبه کار شوند.
با توجه به بازرسی جدید اروپاییها برای عدم استفاده خودروسازان چینی از کمکهای دولتی، اتحادیه اروپا هم میتواند تعرفه ورود خودروهای چینی را افزایش دهد و قیمت نهایی آنها را بالا بیاورد. والدیس دومبرو ویسکیس، مسئول کمسیون تجارت این اتحادیه، نیز باور دارد بازرسیها پیش از تعطیلات تابستانه به پایان خواهد رسید.
ظرفیتی بالاتر از پیشبینیها
در پنجمین نسل این سیستم از باتریهای ۱۰.۰۸ و ۱۵.۸۷ کیلووات ساعتی استفاده میشود. موتور برقی نیز حداکثر قدرت ۱۶۱اسببخار و گشتاور ۲۱۰نیوتونمتری دارد هرچند یک موتور برقی کاراتر با خروجی ۲۱۵ اسببخار و گشتـــاور ۲۶۰ نیوتونمتر نیز قابلسفارش است.
تراکم انرژی باتری تیغهای پیشرانه پلاگین-هیبرید بیوایدی هم به ۱۱۵واتساعت به ازای هر کیلوگرم میرسد که نسبت به قبل بهبود یافته است. از نظر شارژ نیز میتوان در ۲۱ دقیقه شارژ ۳۰درصدی باتری را به ۸۰ درصد رساند.
حال که با مشخصات این مجموعه جدید آشنا شدیم، بهتر است نگاهی عمیقتر به آن بیندازیم. چینیها در سه بخش مهم دست به ارتقای قوای محرکه پلاگین-هیبرید خود زدهاند.
اول اینکه ژنراتور را میتوان به عنوان موتور محرک بهکار گرفت و این موتور نیز بهعنوان ژنراتور قابلاستفاده خواهد بود. باید گفت موتور محرک و سیستم دنده همگی در یک مجموعه قرار گرفتهاند.
دوم اینکه سیستم موردبحث از دو کلاچ برای کنترل حالت سواری استفاده میکند درحالیکه در سیستمهای قبلی از دنده تکسرعته استفاده میشد.
قوای محرکه DM بیوایدی از نوع هیبرید سری موازی است که در آن موتور برقی یا درونسوز میتواند خودرو را به حرکت درآورد.
در یک سیستم سنتی، ژنراتور و پیشرانه مستقیما از طریق دنده به هم متصل هستند و اگر پیشرانه درونسوز کار نکند موتور برقی P1 کار خواهد کرد که به معنی حرکت چرخها با استفاده از این موتور است. حاصل این نوع طراحی کاهش راندمان گیربکس است و به همین خاطر است که موتور برقی P1 به ندرت در خروجی ساختار سری موازی سنتی شرکت میکند.
نکتهای فنی برای کارآیی بیشتر
با استفاده از دو کلاچ میتوان پیشرانه درونسوز را از موتور برقی جدا کرد. این به معنی عملکرد جداگانه موتور برقی P1 خواهد بود و همچنین پیشرانه درونسوز بهصورت مستقیم الکتریسیته را به دست موتور برقی خواهد رساند. به دلیل اینکه موتور موردبحث خیلی قدرتمند نیست بنابراین زمانی که بهصورت مستقیم مورداستفاده قرار گیرد راندمان بالایی خواهد داشت.
البته اگر موتور C1 از C0 جدا شود، P3 در خروجی شرکت خواهد کرد که باعث ایجاد سیستم چهار چرخمحرک دو موتوره میشود و قدرت خودرو را در حالت تمامبرقی بهبود میبخشد.
در حالت ترکیبی، موتورهای C1 و C0 باهم کار میکنند تا سه منبع قدرت وجود داشته باشد. در این شرایط قدرت و گشتاور سیستم بالاتر میرود و شتابگیری بیشتر میشود. البته کارشناسان معتقدند بیوایدی از استراتژی خاص خود استفاده میکند تا راندمان انرژی اولویت بالاتری نسبت به پرفورمنس قوی داشته باشد.
سومین و آخرین خلاقیت چینیها به سیستم چرخدنده سیارهای دوگانه مربوط میشود که اهمیت بالایی دارد. در سیستمهای قبلی این خودروساز، پیشرانه عمدتا بهعنوان یک ژنراتور عمل میکرد و موتور برقی خودرو را به حرکت درمیآورد. تنها در سرعتهای بالا یا شتابگیریهای سنگین پیشرانه درونسوز بهصورت مستقیم در امر حرکت خودرو دخالت داشت.
چنین طرحی بسیار ساده است و هزینه تولید پایینتری دارد اما مشکل آن مربوط به زمانی است که موتور برقی بهصورت مستقیم خودرو را به پیش رانده و نمیتواند الکتریسیته تولید کند. در این حالت خطر خالی شدن باتری و ریسک از کار افتادن خودرو وجود دارد. چنین سناریویی میتواند در زمان رانندگی تهاجمی همراه با شتاب و ترمز مکرر اتفاق افتد.
چرخدندههای سیارهای این مشکل را حل کردهاند و بخشی از قدرت پیشرانه را برای تولید الکتریسیته و بخشی را برای ارسال به چرخها در نظر گرفتهاند. مزیتهای دیگر نیز به کاهش فضای اشغال شده قطعات و بهبود استحکام اتصالات بین آنها مربوط میشود. این سیستم انعطاف بیشتری دارد.
گفته میشود بیوایدی با این تکنولوژیها توانسته راندمان پنجمین نسل قوای محرکه پلاگین-هیبرید خود را بالا ببرد.
نظر شما