به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا)  بن درور روزنامه نگار و تحلیلگر یمنی  در روزنامه صهیونیستی یدیعوت احارنوت نوشت: ماه‌های زیادی از زمانی که اعلام شد ما در فاصله کوتاهی با پیروزی قاطع هستیم می‌گذرد، از آن زمان تا به امروز ما در حال تحمل ضربات یکی پس از دیگری هستیم، مسئله مربوط به مواضع چپ یا راست نیست بلکه اسرائیل در خطرناکترین بحران تاریخ خود قرار گرفته است.

این روزنامه نگار و تحلیل‌گر یمنی تبار در ادامه یادداشت خود تاکید کرد: فرقی نمی‌کند ما چپگرا یا راستگرا باشیم، احتمالا اکثر ما نمی‌داند که چه اتفاقی در حال رخ دادن است، امیدواریم و واقعا امیدواریم که کسی این مسئله را متوجه شود، حتی آنهایی که در سطوح بالا هستند از اعضای کنست گرفته تا وزرا و حتی اعضای کابینه امنیتی هم مشخص شده است که درکی از اوضاع ندارند، از اینرو یک راز را در اینجا افشا می‌کنم.

مسئولین عالی‌رتبه هم در نشست‌ها و گفتگوهای خود هم پرسش‌ها و علامت‌های سئوالی را مطرح می‌کنند.اما ظاهرا فقط یک نفر (نتانیاهو) از اوضاع مطلع است و امکان ندارد که نداند.

روز 7 فوریه این مرد مطلع و آگاه به ما خبر داد که پیروزی مطلق در دسترس قرار گرفته است، یک هفته منتظر شدیم، بعد از آن چند ماه است که منتظر هستیم اما دست ما به پیروی نرسید.

7 آوریل بار دیگر این مرد آگاه به ما خبر داد که ما در فاصله یک قدمی پیروزی قرار داریم.

سامیحا روتمن عضو کنست که اتفاقا جزو نمایندگان معترض و منتقد هم دسته بندی نمی‌شود، در پاسخ به سخنان نتانیاهو با عصبانیت گفت: در مورد چه نوع پیروزی سخن می‌گویی ما به هیچ یک از اهداف مان نرسیدیم،کسی چه می‌داند شاید این نماینده کنست همان کودکی است که باید داستان لباس پادشاه را بر ملا می‌کرد و فریاد می‌زد که پادشاه لخت است تا به همگان بگوید که خبری از لباس  یا به تعبیری  آن پیروزی‌های بزرگ نیست و به جای ما احمق‌ها که واهمه داریم بگوییم پادشاه عریان است، او این فریاد را بزند.

اما ما همچنان هم نمی‌فهمیم، ماه‌ها است یعنی از همان زمانی که جمله "پیروزی قاطع در دسترس قرار گرفته" به خورد ما داده شده، هفته‌ای نیست که اسرائیل ضربه دردناکی متحمل نشود، یک بار دادگاه دادگستری لاهه حکم بازداشت درخواست شده از سوی دادستانش را تایید می‌کند، یک بار ایتالیا از توقف انتقال سلاح به اسرائیل سخن می‌گوید، یک بار فرانسه اسرائیل را تحریم و اجازه حضورش را در نمایشگاه بین المللی تسلیحات نمی‌دهد، بحران بزرگتر و مهمتر هم با ایالات متحده است، ما واقعا چند بحران با دولت آمریکا داشته‌ایم و واشنگتن را به دلیل رد ابتکار عمل آمریکا تا مرز بازنگری در نوع روابطش کشاندیم و شرایط سال‌های 1974 – 1975 برای ما به مرحله تکرار شدن رسید.

اما مسایل زیاد دیگری هم وجود دارند که ما آنها را نمی‌فهمیم، چرا این مرد که خوب می‌داند ما به نیروی انسانی زیادی برای حضور در ارتش نیاز داریم حقه‌های مختلف و متعددی را برای جلوگیری از برابری در به دوش کشیدن بار مسئولیت به خورد ما می‌دهد، در حالی که اگر نظامیان جدیدی (حریدیم ها) وارد ارتش نشوند، نظامیان احتیاط موجود دچار فرسودگی شدید خواهند شد.

چرا کابینه فعلی حاضر به قبول طرح سازش منطقه‌ای که عربستان سعودی را وارد آن کرده و شرایط راهبردی اسرائیل را بهبود می‌بخشد، نیست؟

این در حالی است که ما نیازمند سامان دادن به جبهه منطقه‌ای علیه ایران هستیم، مگر تو نبودی که دو هفته پیش از هفت اکتبر اعلام کردی در آستانه یک صلح تاریخی با عربستان سعودی قرار داری، اما امروز و دقیقا زمانی که به آن نیاز داریم به آن پشت پا میزنی!

نویسنده در پایان اعتراف می‌کند: من این مطالب را با درد می‌نویسم، ما به دنبال امید هستیم، مسئله صرفا به ربوده شدگانی که در تونل‌ها هستند مربوط نمی‌شود امروز تمام اسرائیل در تونل قرار گرفته است، مسئله به چپ در مقابل راست هم مربوط نمی‌شود، شرایط به بله یا نه بی بی هم مرتبط نیست بلکه مسئله به ادامه بقای اسرائیل مربوط شده است، این خطرناکترین بحرانی است که از زمان شکل‌گیری اسرائیل با آن مواجه شده است.

به هر شکل ماه‌ها از زمان این گفته که: "پیروزی قاطع در دسترس قرار گرفته" می‌گذرد، چند ماهی هم از مقوله یک گام تا پیروزی هم گذشت، اما از همان زمان تا کنون اسرائیل تنها ضربات دردناکی را متحمل شده و هر هفته هم شاهد این شرایط هستیم، در سایه شدت گرفتن موج ضد (اسرائیلی) هیچ راهی جز این نتیجه گیری وجود ندارد که آن شخصیت و فردی که باید همه چیز را بداند هیچ چیز نمی‌داند، او ما را به سوی پیروزی قاطع پیش نمی‌برد، و اگر این مرد ما را فورا ترک نکند ما در یک قدمی شکست قاطع قرار می گیریم.

انتهای پیام/ع.غ