خبرگزاری میزان - طبق اعلام روابط عمومی گروه سینمایی هنر و تجربه درابتدای این نشست میثم کریمی که اجرای این نشست را بر عهده داشت با اشاره به فیلم‌هایی که در گروه سینما هنر وتجربه اکران می‌شود گفت: امروز بسیاری علاقه دارند تا آثارشان را در گروه هنر و تجربه، نمایش بدهند و فیلم (به عبارتی) از جمله فیلم‌های کمدی است که به قول یکی از رسانه‌ها، از نوع هنر و تجربه است. 

محسن سوهانی منتقد و پژوهشگر سینما نیز طی سخنانی با اشاره به فضای فیلم ((به عبارتی)) گفت: فیلم موقعیت‌های خوبی را بر اساس داستانی که می‌خواهد تعریف کند ایجاد کرده است و اگر درتدوین کمی دقت نظر بیشتری می‌شد قطعا ما شاهد فیلم بهتری بودیم.

وی با اشاره به مباحثی همچون جامعه‌شناسی نسلی ادامه داد: این فیلم درباره یک جوان دهه شصتی است و دغدغه‌های او را مطرح می‌کند، دهه شصت دهه عجیبی است و به نوعی متولدین این نسل در دهه میانه قرار دارند و آغاز ورود تکنولوژی‌های جدید است و موقعیت آدم‌ها بر اساس ارزش آن‌ها از بالا به پایین تعیین شده است؛ و نسل دهه شصت به نوعی نسل دوران گذار است.

سوهانی ادامه داد: نگاهی که این فیلم به نسل دهه شصت دارد دارای صداقتی است که مخاطب را جذب می‌کند و داستان را با یک حلاوت و شیرینی بیان می‌کند. 

سوهانی با اشاره به نمایش این فیلم در گروه سینمایی هنر و تجربه گفت: آنچه که فعالیت این گروه را ارزشمند می‌کند جسارت دادن به فیلم سازان برای تجربه کردن است، زیرا ساخت فیلم تجربی بسیار سخت است و ازاین منظر گروه سینمایی هنروتجربه پلکان خوبی برای توسعه سینمای ایران است. 

وی ادامه داد: یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این فیلم ایرانی بودن آن در داستان و هویت است و به دنبال تقلید کورکورانه نبوده و توانسته روایت را مال خود کند و می‌توان امیدوار بود که ما شاهد یک فیلم ساز صاحب سبک شده‌ایم.

محمد مهدی کتیراچی کارگردان فیلم ((به عبارتی)) نیزبا اشاره به روند ساخت این فیلم گفت: از ابتدا علاقه داشتم تا فیلمم در گروه سینمایی هنر و تجربه اکران شود، زیرا خودم را از علاقمندان جدی این سینما می‌دانم. 

وی ادامه داد: متاسفانه در زمان ساخت این فیلم بیماری کرونا همه گیر شد و طبعاً روند ساخت فیلم را تحت تاثیر قرارداد و پایان ساخت فیلم نیز با پایان کرونا هم‌‎زمان شد؛ و این فیلم را به اصطلاح با پول تو جیبی خودم ساختم و هدف اصلی خودم تجربه کردن در سینما بود.

وی ادامه داد: سفر قهرمان در فیلم یک کهن الگوی کلاسیک است که همچنان جزء پرمخاطب‌ترین شیوه‌ها برای روایت داستان است و ما درساخت این فیلم تلاش کردیم تا از حرکت اول قهرمان را تعریف کنیم و به هیچ عنوان در نگاه اول به دنبال ساخت یک فیلم کمدی نبودیم.

وی ادامه داد: ما تلاش کردیم در روایت داستان فقط تعدادی موقعیت‌های کمدی خلق کنیم شاید کمی از حزن و غم فیلم کم کند.

وی ادامه داد: من از ابتدا اصلا به دنبال این نبودم که یک فیلم متفاوت بسازم فقط می‌خواستم فیلمی بسازم که خودم آن را دوست داشته باشم و اتمسفری که در فیلم وجود دارد در کار‌های کوتاه من نیز قبلاً وجود داشته است.

وی ادامه داد: ما هرچند برای ساخت این فیلم با مشکلات مختلفی روبه رو بودیم و بحث مالی نیز یکی از آن‌ها بود، اما واقعیت این است که به این نتیجه رسیده‌ام که در سینما همه چیز پول نیست و همه مسائل را در سینما نمی‌توان با پول حل کرد و گاهی حتی ورود پول زیاد به ضرر یک فیلم تمام می‌شود. نکته مهم بعدی بحث ابزار زدگی است و این که تصور کنیم برای ساخت یک فیلم خوب به پیشرفته‌ترین ابزار نیاز داریم کاملاً غلط است بلکه آنچه در یک فیلم اهمیت زیادی دارد محتواست.

انتهای پیام/