امانوئل مکرون که در روزهای اخیر از او به‌عنوان خالق حباب بحران سیاسی فرانسه یاد می‌شود، همچنان هم با تصمیمات خلق‌الساعه در حال ایراد شوک روانی به رقبای سیاسی خود است.
ماجرا از این قرار است که ایستگاه رادیویی «اروپا 1» دیروز (سه‌شنبه) به نقل از یک منبع آگاه گزارش کرد که مکرون ظاهرا در حال گفت‌وگو با حلقه داخلی خود در خصوص استعفا از سمت ریاست‌جمهوری فرانسه در صورت پیروزی احزاب راست‌گرا در انتخابات آتی پارلمانی این کشور است. در پی اعلام نتیجه انتخابات پارلمان اتحادیه اروپا که در آن راست‌افراطی‌ها موفق شدند پس از سال‌ها حاشیه‌نشینی مجددا قدرت بگیرند، مکرون مجبور به انحلال پارلمان فرانسه و اعلام انتخابات زودهنگام پارلمانی در روزهای 10 و 17 تیرماه شد.
نتایج انتخابات پارلمان اتحادیه اروپا نشان می‌دهد که حزب راست‌افراطی «اجتماع ملی (RN) » موفق به کسب 31.5 درصد از آرا شد که تقریبا دو برابر حزب «رنسانس» امانوئل مکرون است که با 15.2 درصد در جایگاه دوم انتخابات پارلمان اروپا قرار گرفت. یکی از نزدیکان مکرون به رادیو اروپا 1 گفت: «استعفای رئیس‌جمهور تابو نیست. بله، ما تمامی سناریوها را بررسی می‌کنیم. او آماده است تا پایان این دوره پنج ساله را فدا کند.»

احتمال استعفای مکرون
در این گزارش همچنین آمده است که مکرون در هفته‌های اخیر با یکی از همراهان خود درباره «این سناریوی بسیار جدی» صحبت کرده است. پیش از این رسانه‌ها گزارش کرده بودند که نتایج جدید پارلمان اروپا به اعتقاد بسیاری، یک زلزله سیاسی در فرانسه به راه انداخته است، زیرا هم‌اکنون پس از سال‌ها حاشیه‌نشینی راست‌افراطی‌ها، قدرت به آن‌ها بازگشته است و ریاست‌جمهوری مکرون درست سه سال قبل از آن‌که به پایان برسد، در معرض تهدید قرار گرفته است. در صورتی که حزب اجتماع ملی در انتخابات زودهنگام پارلمان فرانسه اکثریت کرسی‌ها را به دست آورد، مکرون قدرت خود را به‌طور چشمگیری از دست خواهد داد و دیگر نمی‌تواند تأثیر چندانی بر امور کشور فرانسه بگذارد. دلیل تصمیم سخت مکرون برای انحلال پارلمان این کشور را می‌توان همین تقابل با راست‌های افراطی و تلاش برای بازپس‌گیری قدرت از دست رفته مکرون تعبیر کرد.
با انتشار خبر «احتمال استعفای مکرون» او که در روزهای پیش به‌خاطر انحلال پارلمان، رسیدن به کاخ الیزه در سه سال بعد را در خطر می‌دید، حالا برای ماندن در کاخ الیزه هم دچار بحران شده است. این موضوع مکرون را در گوشه رینگ رسانه‌ها و راست‌های افراطی انداخته است و در ابعاد فراتر هم موقعیت کلی فرانسه و شخص مکرون در اتحادیه اروپا با علامت سوال‌هاي بسیاری مواجه شده است.

مکرون: رئیس‌جمهور می‌مانم و استعفا نمی‌دهم
البته دیری نکشید که کاخ الیزه به گزارش‌های منتشر شده مبنی بر احتمال کناره‌گیری «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهور فرانسه واکنش نشان داد و آن را رد کرد.
از طرفی مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در مصاحبه‌ای با روزنامه فیگارو؛ هرگونه گزارشی را پیرامون استعفا از مقام ریاست‌جمهوری رد کرد.
«امانوئل مکرون» گفت: «نتایج انتخابات هرچه که باشد، من به‌عنوان رئیس‌جمهور خواهم ماند و استعفا نخواهم داد.»
وی افزود: «انحلال پارلمان در حال حاضر تصمیم درستی است؛ اما این حزب اجتماع ملی نیست که قانون اساسی را می‌نویسد. وظیفه نهادها همگی مشخص است.» 
مکرون تأکید کرد: «تصمیمی که من گرفتم، دوره جدیدی را خواهد گشود. در روزهای آینده قصد دارم به افرادی که آماده همکاری در دولت هستند، مراجعه کنم. انحلال پارلمان تصمیمی ضروری بوده است. این اقدام ملموس‌ترین و قوی‌ترین کاری است که انجام داده‌ام.» 
رئیس‌جمهور فرانسه مجددا ضمن حمایت از تصمیم خود برای انحلال پارلمان این کشور و برگزاری انتخابات زودهنگام به مردم کشورش گفت: «این تصمیم درست و به نفع کشور بود. نترسید و بروید رأی بدهید. من اینجا هستم که پیروز شویم.»
از طرفی دولت فرانسه با خلأ جدی وجود نخست‌وزیر مواجه است؛ چراکه نخست‌وزیر فرانسه تلاش کرد رئیس‌جمهور فرانسه را از انحلال پارلمان منصرف کند؛ اما ناکام ماند.

دولت بدون نخست‌وزیر
گابریل اتل، نخست‌وزیر فرانسه تلاش کرد تا امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه را از انحلال مجمع ملی منصرف کند و در عوض استعفای او را بپذیرد؛ اما رئیس‌جمهور این درخواست را رد کرد. اتل با بیان اینکه او مقصر شکست و ناکامی حزب حاکم در انتخابات پارلمان اروپاست، از رئیس‌جمهور فرانسه خواست تا به‌جای انحلال پارلمان، استعفای او را بپذیرد؛ ایده‌ای که توسط مکرون رد شد که معتقد است گابریل اتل بهترین گزینه برای رهبری کمپین برای انتخابات پارلمانی آتی فرانسه است.

احزاب فرانسه در مقابل مکرون
یکشنبه‌شب و پس از اعلام نتایج انتخابات پارلمان اروپا، رئیس‌جمهور فرانسه دستور انحلال مجمع ملی فرانسه را صادر کرد. این دومین مورد از تکرار سناریوی انحلال پارلمان در فرانسه است. برای اولین‌بار در فرانسه، ژاک شیراک، رئیس‌جمهور فقید این کشور در سال ۱۹۹۷ انحلال مجمع ملی را اعلام کرده بود.
این در حالی است که نتایج اولیه انتخابات پارلمان اروپا نشان می‌دهد احزاب راست افراطی در آلمان و فرانسه پیروزی‌های بزرگی به دست آورده‌اند و در هلند هم نشانه‌هایی از گردش قابل انتظار به سمت احزاب راست‌گرا دیده می‌شود.
در فرانسه حزب «اجتماع ملی» مارین لوپن حدود ۳۲ درصد از آرا را به دست آورده که حدود ۱۰ درصد بیشتر از انتخابات سال ۲۰۱۹ و حدود ۱۷ درصد بیشتر از رأی‌های حزب امانوئل مکرون است.
از طرفی فرانسه در آستانه برگزاری المپیک است و مقدمات المپیک از مدت‌ها قبل فراهم شده بود و اکنون کلیه تمهیدات پاریس برای المپیک تحت‌الشعاع رخدادهای سیاسی است که از طرف مکرون شکل گرفته‌اند. انحلال پارلمان تبعاتی مثل به هم ریختن تدارکات و تهدید امنیتی در پاریس را در پی دارد.
در حقیقت اقدام مکرون یک شوک به احزاب سوسیالیست، احزاب چپ، چپ میانه، راست افراطی و میانه است برای اینکه پشت سر او بسیج شوند و بتوانند سه هفته بعد با اکثریت بیشتری پارلمان فرانسه را به دست بگیرند و اثرات راست افراطی که در پارلمان اروپا توانسته‌اند رأی بیشتری بیاورند را خنثی کنند.

دیکتاتور بعدی فرانسه در راه است؟ 
حالا اما چهره مکرون در حال تراش خوردن و تبدیل شدن به چهره یک دیکتاتور قدرت‌طلب در فرانسه است. باید منتظر ماند و دید که مکرون تا کجا برای این قدرت‌طلبی هزینه می‌دهد. او که تا این لحظه نخست‌وزیری خود را هزینه تصمیمات خلق‌الساعه و سرکوبگرانه خود برای مقابله با احزاب راست افراطی کرده است، احتمالا حدود بیشتری از مهره‌های خود را هم فدای این رقابت ماراتن‌گونه می‌کند.
حالا مکرون به مثابه طرف شطرنجی است که وزیر خود را برای رسیدن به رقابت‌های سیاسی طعمه کرده است. یک‌بار خبر انصرافش از بازی پخش شده و بار دیگر رقابت با رقیبش را به مهلتی ثانویه موکول کرده است.
در هر صورت نتیجه هر چه که باشد، در برون‌داد فعلی موضوع دیده نمی‌شود و نکته مهم‌تر این است که هزینه این رقابت برای فرانسه و مردمش، بلاتکلیفی سیاسی و تهدیدهای پیش از رویداد مهمی مثل المپیک است. باید منتظر خبرهای دیگر ماند و دید که دست فرمان مکرون برای سیاست داخلی فرانسه به سمت رادیکالیزه شدن و استبداد پیش می‌رود یا مکرون در رقابت با احزاب راست‌گرا مغلوب می‌شود.