شناسهٔ خبر: 67100023 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: ایمنا | لینک خبر

روزنامه‌های امروز در یک نگاه؛

اگر شورای نگهبان «مهندس» بود، چه می‌شد؟!

مهم‌ترین عناوین روزنامه‌های امروز _یکشنبه بیست‌ویکم خرداد ۱۴۰۳_ را در ادامه می‌خوانید.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا، مرور عناوین مطبوعات کشور را به‌صورت روزانه در دستور کار خود دارد.

روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «نوید رقابت داغ انتخاباتی» نوشت: انتخابات ریاست‌جمهوری که با ثبت‌نام ۸۰ داوطلب آغاز شده بود طبیعتاً جاماندگان پرشماری نیز داشت، به جز معدودی از داوطلبان که پیش از نظر شورای نگهبان اعلام انصراف کردند؛ رد صلاحیت برخی چهره‌های سیاسی همچون محمود احمدی‌نژاد، علی اردشیر لاریجانی و اسحاق جهانگیری به رغم آنکه در دوره‌های گذشته نیز سابقه تأیید نشدن داشتند همچنان خبرساز شد، زیرا دست‌کم علی لاریجانی از سوی رسانه‌ها به‌عنوان یکی از رقبای اصلی تبلیغ می‌شد. با این حال فهرست نام‌هایی همچون محمد شریعتمداری، محمد مهدی اسماعیلی، مهرداد بذرپاش، سیدصولت مرتضوی، عباس آخوندی، وحید حقانیان، عبدالناصر همتی، سید شمس‌الدین حسینی، علی نیکزاد و مصطفی کواکبیان هم ثابت کرد که شورای نگهبان در بررسی صلاحیت داوطلبان نگاه مبتنی‌بر قانون را مبنای تصمیم و رأی خود قرار داده است. بر اساس قانون مهلت تبلیغات نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری بی‌درنگ بعد از اعلام نتایج بررسی صلاحیت‌ها آغاز شد.

اگر شورای نگهبان «مهندس» بود، چه می‌شد؟!

روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود در بخش اخبار ویژه با تیتر «واکنش رسانه‌های بیگانه به اعلام نامزدهای تأیید شده» نوشت: شبکه دولتی انگلیس نسبت به برآیند روند بررسی صلاحیت نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری و افراد تأیید شده / نشده ابراز تعجب کرد.
وبسایت بی‌بی‌سی فارسی با طرح این سوال که آیا تأیید صلاحیت‌های شورای نگهبان غافلگیرکننده بود؟، نوشت: «اولین و شاید غیرمنتظره‌ترین رخداد این انتخابات تأیید صلاحیت مسعود پزشکیان است، او تاکنون پنج دور نماینده حوزه انتخابیه تبریز در مجلس بوده است، در آخرین انتخابات اما صلاحیتش رد و بعد تأیید شد. او پزشکی است که با نطق سال ۱۳۸۸ در مجلس در دفاع از معترضان آن سال، نامش بیش از پیش بر سر زبان‌ها افتاد. آقای پزشکیان هم می‌تواند طیف‌های اصلاح‌طلبان را یک‌دست پشت خود قرار دهد و گمان می‌رود در میان آذری‌ها و ترک‌زبان‌های ایران پایگاهی قوی داشته باشد. تأیید صلاحیت پزشکیان، یکی از پدیده‌های مورد توجه این دوره است. او سابقه حدود دو دهه نمایندگی مجلس را دارد. در انتخابات مجلس دوازدهم، بعد از چهار دوره نمایندگی، ردصلاحیت شده بود و به گفته خودش با دخالت «رهبر» تأیید شد.
تأیید صلاحیت مصطفی پورمحمدی هم قابل پیش‌بینی نبود. او در انتخابات ۱۴۰۲ مجلس خبرگان ابتدا رد صلاحیت شد، اما پس از اعتراض، شورای نگهبان در بازنگری دیرهنگام، او را تأیید صلاحیت کرد. نکته مشترک مصطفی پورمحمدی با ابراهیم رئیسی حضور در هیئت متصدی اعدام‌های ۱۳۶۷ است، اما جز این نقطه اشتراک، او نه از نظر جایگاهش در سلسله مراتب قدرت و نه از نظر روابط خویشاوندی سیاسی، عقبه ابراهیم رئیسی را ندارد. او را به‌عنوان دبیرکل جامعه روحانیت مبارز، باید نماینده یکی از نهادهای کلاسیک محافظه‌کاران به شمار آورد که درموازنه جدید اصولگرایان جایگاه چندانی ندارد.

اگر شورای نگهبان «مهندس» بود، چه می‌شد؟!

روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «اگر شورای نگهبان «مهندس» بود، چه می‌شد؟!» نوشت: شورای نگهبان در تأیید نامزد اصلاح‌طلبان نیز به‌نظر می‌رسد بدون نگاه سیاسی و مهندسی عمل کرده است. نه به موضع‌گیری‌های او در آشوب ۱۴۰۱ توجه کرد، نه به ضعف‌های دوره وزارت او همچون بعضی پرونده‌های مهم ملی و نیز پرونده تقلب در آزمون دستیاری. می‌توان گفت که درست هم همین بوده است، اما نمی‌توان گفت که این‌ها بهانه‌ای برای آنچه اصلاح‌طلبان «مهندسی انتخابات» می‌نامند، نیست!
شورای نگهبان اگر اهل مهندسی بود، یکی دو نامزد نزدیک به اصلاح‌طلبان، اما خارج از رأی‌گیری درون جبهه را یا کسی مثل لاریجانی را برای شکستن رأی اصلاح‌طلبان تأیید می‌کرد.
شورای نگهبان اگر سیاسی بود، نباید برخی از همین فهرست شش‌نفره را که در دوره قبل چند صد هزار رأی بیشتر نداشتند یا انصراف دادند، با این فرض که فایده‌ای به مشارکت نمی‌رسانند و رقابتی منفی ایجاد می‌کنند، تأیید می‌کرد.
اگر شورای نگهبان می‌خواست مهندس باشد، سه پزشک را در یک جمع شش‌نفره تأیید نمی‌کرد، آن‌هم وقتی در حال حاضر بسیاری از کشورهای پیشرو حتی وزیر بهداشت و درمان خود را غیرپزشک و یک مدیر انتخاب می‌کنند.
اگر شورای نگهبان مهندس سیاسی بود، با تأیید فقط سه نفر، یعنی رئیس دولت نهم و رئیس مجلس فعلی و همین نامزد تأیید شده اصلاح‌طلبان، کار را برای آنان سخت و روز روشنی را که دیروز به آنان تقدیم کرد، سیاه می‌کرد، اما حالا با این چینش، شام تاریک آنان را سحر کرده است! به‌گونه‌ای که اظهارات برخی از تندروترین فعالان اصلاح‌طلب، شبیه نوعی بشکن‌زدن روی ابرهاست!

اگر شورای نگهبان «مهندس» بود، چه می‌شد؟!

روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود با تیتر «وعده‌های شدنی بدهید» نوشت: به گزارش «وطن امروز»، ماراتن چهاردهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری با اعلام افراد احراز صلاحیت‌شده از سوی شورای نگهبان به‌طور رسمی شروع شد. از این پس باید شاهد وعده‌های شش نامزد احراز صلاحیت‌شده باشیم، البته این اتفاق از چند روز پیش یعنی هم‌زمان با شروع ثبت‌نام شروع شده است.

در روزهای گذشته و پیش از اعلام افراد احراز صلاحیت‌شده برخی از نامزدهای انتخابات وعده‌هایی مبنی‌بر افزایش حقوق کارگران خارج از ساختار شورای عالی کار، همسان‌سازی حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی، رایگان‌سازی بیمه درمان بازنشستگان، افزایش یارانه نقدی، کاهش مالیات، هدایت سه درصد اعتبارات بانکی به سمت تولید دادند. این موضوع در انتخابات سال‌های گذشته نیز مشهود بود. برای مثال نامزدی مدعی شده بود ظرف چند روز امکان حل مشکل بازار سرمایه وجود دارد. این موارد بسیار مطلوب و دارای اهمیت است، اما سوالی که مطرح می‌شود آن است که منابع مالی چنین طرح‌هایی قرار است از چه محلی تأمین شود؟ به‌طور کلی این وعده‌ها قابلیت اجرایی دارند یا خیر؟

فراموش نکنیم برای مثال در بحث همسان‌سازی حقوق بازنشستگی لشکری و کشوری یک درصد به مالیات ارزش افزوده اضافه شد. طرح‌های حمایتی دولت همچون یک الاکلنگ است. در حال حاضر درآمدهای نفتی صرف هزینه‌های جاری دولت، تأمین کالاهای اساسی و در بهترین حالت تأمین مالی چند پروژه توسعه‌ای ملی می‌شود و طبق قانون ۴۰ درصد آن به صندوق توسعه ملی واریز می‌شود، این یعنی مازادی در کشور برای طرح جدیدی وجود ندارد، مگر اینکه بخش خصوصی کشور فعال شود و بتواند درآمدهای ارزی خلق کند.

اگر شورای نگهبان «مهندس» بود، چه می‌شد؟!

روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود تیتر «۵+۱» را برگزید و نوشت: پس از شش روز انتظار در نهایت بعدازظهر دیروز (یکشنبه) شورای نگهبان اسامی شش کاندیدای تأیید صلاحیت شده انتخابات ریاست‌جمهوری را اعلام کرد که شامل محمدباقر قالیباف، امیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی، مصطفی پورمحمدی، علیرضا زاکانی، سعید جلیلی و مسعود پزشکیان است. اگرچه از قبل رد صلاحیت چهره‌هایی همچون محمود احمدی نژاد قابل پیش بینی بود، اما موضوع رد صلاحیت علی لاریجانی، اسحاق جهانگیری، عبدالناصر همتی، محمد شریعتمداری عملاً تحلیل‌ها را درباره انتخابات پیش‌رو دگرگون کرد. نکته جالب دیگر درباره اعلام کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری ناظر به تأیید نکردن صلاحیت وزرای دولت سیزدهم است. در حالی که برخی وزرای دولت رئیسی از صولت مرتضوی تا مهرداد بذرپاش و محمدمهدی اسماعیلی در کنار داوود منظور (رئیس سازمان برنامه و بودجه) و امیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی (رئیس بنیاد شهید)، اسب خود را برای حضور در رقابت‌های انتخاباتی زین کرده بودند و حتی بخشی از اعضای هیئت دولت و مدیران ارشد دولت سیزدهم، نامه‌ای به شورای نگهبان برای اثبات توان مدیریت و رجل سیاسی بودن «محمدمهدی اسماعیلی» نوشتند، در نهایت به جز قاضی‌زاده‌هاشمی هیچ‌کدام از فیلتر شورای نگهبان رد نشدند، از سوی دیگر با اعلام نامزدهای نهایی انتخابات، سخنگوی ستاد انتخابات کشور دیروز (یکشنبه) خبر داد که تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری آغاز شده است. محسن اسلامی در یک گفت‌وگوی تلویزیونی اعلام کرد که بر اساس قانون انتخابات با اعلام اسامی داوطلبان انتخابات، تبلیغات آغاز می‌شود و تا ۲۴ ساعت پیش از شروع اخذ رأی یعنی ساعت هشت صبح پنجشنبه هفتم تیر ادامه دارد.

اگر شورای نگهبان «مهندس» بود، چه می‌شد؟!

روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «مطالبه سدشکنی از تحریم» نوشت: شورای نگهبان فهرست شش نفر نهایی برای انتخابات پیش روی ریاست‌جمهوری را اعلام کرد. احتمالاً در روزهای آینده این شش نفر برنامه‌های خود را برای حل چالش‌های کشور ارائه خواهند کرد، اما برای مردم مهم‌ترین اولویت رئیس دولت آینده چه خواهد بود؟ «دنیای‌اقتصاد» در یک نظرسنجی این اولویت‌های اصلی را مورد بررسی قرار داده است. از دید مخاطبان، رفع تحریم‌ها از اقتصاد ایران مهم‌ترین دغدغه پاسخ‌دهندگان بوده است. این مطالبه با واقعیت‌های اقتصادی نیز هم‌خوان است. مطابق بررسی‌ها، تشدید تحریم‌ها در یک دهه اخیر رشد اقتصادی را از مسیر صعودی خود منحرف کرده و موجب جاماندگی ایران در رقابت منطقه‌ای با رقبا شده است. تشدید تحریم‌ها موجب شده است که ارتباط مؤثر اقتصاد ایران با سایر کشورها کمرنگ‌تر ازگذشته شود و این کاهش همکاری فرامرزی، حتی با کشورهای همسو با ایران نیز مشاهده می‌شود. بنابراین برگ برنده رئیس‌جمهور آینده این است که بتواند اجماع داخلی و خارجی را برای سدشکنی تحریم‌ها ایجاد کند.

اگر شورای نگهبان «مهندس» بود، چه می‌شد؟!

نظر شما