به گزارش ورزش سه و به نقل از ایران ورزشی، فینالی به یادماندنی بود. مادرید مثل خیلی وقت‌ها در لیگ قهرمانان، تیم دوم زمین بود اما سوار بر شانسش شد و بعد از چند واکنش خوب از تیبو کورتوآ و بدشانسی نیکلاس فولکروگ که توپ را به تیرک دروازه دارنده ۱۵ قهرمانی اروپا زد، با گل‌های دنی‌کارواخال و وینیسیوس جونیور در ویمبلی جام قهرمانی را بالای سر بردند. آنها شش بار در ۱۰ سال گذشته قهرمان اروپا شده‌اند و تنها سه تیم دیگر، میلان، لیورپول و بایرن‌مونیخ در کل تاریخ‌شان این‌قدر قهرمان اروپا شده‌اند، سلطه در فوتبال یعنی این. نگران‌کننده برای رقبا این است که مادرید هیچ نشانه‌ای از افول بروز نداده و بهترین بازیکنان رئال در اوج سال‌های فوتبال خود هستند، باید منتظر یک دهه سلطه دیگر رئال بر فوتبال اروپا باشیم.
لحظات جادویی
مادرید اگرچه در سلطه بر لالیگا نتوانسته بارسلونا را کنار بزند اما همیشه در اروپا لحظاتی جادویی این تیم را همراه می‌کند و این فصل هم استثنا نبود. از اولین قهرمانی این قرن که با گل عالی زین‌الدین زیدان به بایرلورکوزن به دست آمد تا گل وقت‌های تلف شده سرخیو راموس به اتلتیکومادرید در سال ۲۰۱۴ و بازگشت برابر ولفسبورگ دو سال بعدش گرفته تا بازگشت سال بعدش مقابل بایرن و قیچی برگردان کریستیانو رونالدو به یوونتوس در سال ۲۰۱۸ و قهرمانی سال ۲۰۲۲ که پر از بازگشت‌های استثنایی بود و ستاره تیم کریم بنزما در نهایت توپ طلا گرفت.
جام در دوران گذار
این فصل قرار نبود قهرمان شوند. جدایی بنزما در تابستان مایه نگرانی بود و باشگاه میل نداشت پول زیادی برای کیلیان امباپه بپرازد که ۱۲ ماه بعد به عنوان بازیکن آزاد در دسترس بود. کارلو آنچلوتی اما اوضاع را سامان داد، جود بلینگام شماره ۱۰ شد و وینیسیوس و رودریگو در حمله بودند. مثلث خط میانی به رهبری تونی کروس پشت سرشان بود و حتی مصدومیت داوید آلابا، ادر میلیتائو و تیبو کورتوآ هم روند تیم را مختل نکرد. در فصلی که قامت‌شان کوتاه بود، دو تیم که باید برابرشان شکست می‌خوردند یعنی منچسترسیتی و بایرن مونیخ را از پیش‌رو برداشتند و به فینال رسیدند.
درخشش بیشتر در راه است
رئال‌مادرید ورود امباپه را عالی مدیریت کرده و مبلغ انتقال ۱۵۰ میلیون یورویی او را در طول قرارداد پنج ساله او پرداخت می‌کند. اندریک برزیلی هم این تابستان می‌آید. ستاره پالمیراس را پله بعدی توصیف کرده‌اند و البته این غیرمنصفانه است درباره بازیکنی که چهار بازی ملی بیشتر ندارد. او می‌تواند تا سال‌ها با پیراهن سفید مادرید بدرخشد و این یعنی رئال مادرید سال به سال ترسناک‌تر می‌شود.
رقبای ضعیف
تا سال‌های قبل پنج شش تیم توانایی رقابت برای قهرمانی داشتند اما احساس می‌شود رقبا رو به ضعف گذاشته‌اند. گفته شده این فصل آخر منچسترسیتی با پپ گواردیولا است. یورگن کلوپ هم از لیورپول رفته و بازیکنان کلیدی تیم مثل ویرجیل فان دایک و محمد صلاح به سال‌های آخر فوتبال خود رسیده‌اند. بایرن مونیخ با ونسان کمپانی دوران جدیدی را شروع کرده، پاری‌سن‌ژرمن آخرین کهکشانی خود را از دست داده و باشگاه‌های ایتالیایی هم قدرت مالی مقابله با بهترین‌های اروپا را ندارند. بحران اقتصادی هم بارسلونا را ملزم کرده به استعدادهای خودساخته متکی باشد. شاید تا سال‌ها رقیبی برای مادرید نباشد.
هیچ چیز تضمین ندارد
با همه اینها، رئال خیلی خوب می‌داند تیم پرستاره لزوماً موفقیت نمی‌آورد اما آنها پتانسیل یک دهه سلطه بر فوتبال اروپا را دارند. جدایی کروس مؤثر واقع می‌دشو، آنچلوتی تا ۲۰۲۶ می‌ماند اما دو سال خیلی زود می‌گذرد و پیداکردن جانشین مربی ایتالیایی بی‌نهایت مشکل است. دفاع تیم هم پا به سن گذاشته و کارواخال، آنتونیو رودیگر و آلابا سال‌های آخرشان را سپری می‌کنند. البته با سابقه رئال، می‌توانند آنها را جایگزین کنند. مادرید در بعضی پست‌ها نیاز به جوان‌سازی دارد اما مادرید بهترین تیم اروپا را دارد و سخت است که به این زودی‌ها سلطه‌اش را از دست بدهد.
نظر شما