به گزارش روز یکشنبه ایرنا از این نشریه تحلیلی، رابطه دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا با استورمی دنیلز، بازیگر فیلم‌های غیراخلاقی و تلاش برای سرپوش گذاشتن بر آن و دیگر رفتارهای غیرصادقانه او نشانه نامناسب بودن شخصیت وی برای بر عهده گرفتن پست ریاست جمهوری است.

این مقاله با اشاره به معاشرت ترامپ با افرادی همچون مایکل کوهن، وکیل پیشین او و دیوید پکر، مدیر "مدیا آمریکن" (موسسه رسانه زرد در آمریکا) که آن‌ها را افرادی «غیراخلاق مدار» توصیف کرده و نوشت: واکنش‌ها به محکومیت رئیس جمهور سابق آمریکا در مورد ۳۴ اتهام برای جعل سوابق تجاری (در کنار اتهامات دیگر) تا اندازه‌ای قابل پیش‌بینی بود. حامیان او در ماگا (MAKE AMERICA GREAT AGAIN) این دادگاه را تعقیب قضایی گزینشی نامیده و از آن انتقاد کردند. جمهوری‌خواهان دنباله رو (رونالد) ریگان، رئیس جمهوری اسبق آمریکا، (جمهوری خواهان کهنه کار) اصولاً تعهد آمریکا به حاکمیت قانون را ستودند و دموکرات ها از لزوم احترام به سیستم قضایی صحبت کردند. با این حال همه آن ها یک نکته مهم را فراموش کردند و آن این که آنچه مهم است این نیست که آیا دونالد ترامپ در کشوری که در حال حاضر حدود دو میلیون نفر در آن پشت میله های زندان هستند، باید دوران محکومیت خود را در زندان بگذراند یا خیر، بلکه مهم این است که آیا اساسا چنین فردی باید رئیس جمهور شود؟ حقایق این دادگاه ثابت می کند که ترامپ هم خود شخصیت ضعیفی دارد و هم توسط افرادی غیراخلاقی، غیرقابل اعتماد و بی عرضه احاطه شده است.

این مقاله رابطه نامشروع ترامپ با استورمی دانیلز، ستاره فیلم های غیراخلاقی را نشان دهنده عدم کنترل و عدم توانایی برای ارزیابی خطر از سوی رئیس جمهوری سابق آمریکا دانسته و افزود: چنین فردی مسئول استخدام صدها نفر بود که به اعتراف خودش، دارایی خالص آنها مستقیماً با ارزش برند شخصی او مرتبط بود. بسیاری معتقدند او می خواست این ادعا را از عموم مردم پنهان کند به همین دلیل به دنیلز پول داد تا ساکت بماند. وی همچنین به دیوید پکر پول داد تا در رسانه خود این داستان را چیزی غیر از حقیقت بازگو کند. ترامپ سرسپردگانی مانند مایکل کوهن داشت که مردم را تهدید کرده و آنها را به سکوت وا می‌داشتند.

نشنال اینترست نوشت: هرگز به ذهن ترامپ خطور نمی کرد که روزی با مردم آمریکا هم سطح شود. او نمی‌توانست این حقیقت را به آنها بگوید که مرتکب اشتباه فاحشی شده، احساس پشیمانی کرده و یا از این تجربه درس گرفته است. او مانند نوجوانان بی تجربه مرتکب یک ناپختگی عاطفی شد که برای یک رئیس جمهور، غیرقابل قبول است. مردم از روسای جمهور انتظار دارند که در بحران‌ها استوار بوده و با آن‌ها رو راست باشند. اما ترامپ به عنوان رئیس جمهور نه خود را همسطح مردم قرار داد و نه با آن‌ها صادق بود. ترامپ در دوران ریاست جمهوری خود بیش از ۳۰ هزار بار به مردم آمریکا دروغ گفت.

این مقاله با این ادعا که ژنرال جان کلی (وزیر سابق امنیت داخلی آمریکا)، ژنرال جیمز متیس (وزیر سابق دفاع آمریکا)، ژنرال اچ آر مک مستر (مشاور سابق امنیت ملی آمریکا) و مایک اسپر (وزیر دفاع سابق آمریکا)، افراد قابل احترامی در دولت ترامپ بوده اند، نوشت: حتی چنین افرادی شخصیت ترامپ را بسیار زننده توصیف کرده اند. تا جائی که متیس، ترامپ را نخستین رئیس‌جمهوری خواند که "تلاشی برای متحد کردن مردم آمریکا نکرده و حتی تظاهر به این کار هم نمی کرد".کلی از این هم فراتر رفته و تصریح کرد ترامپ نسبت به مستبدان موضع نرمی داشته و حتی آدولف هیتلر، ‌رهبر نازی ها را تحسین کرده است.

نشنال اینترست در پایان چنین نتیجه گیری می کند: محاکمه ترامپ بار دیگر به همه یادآوری کرد، او افرادی را می خواهد که پای بند به "اخلاقیات" نباشند. ترامپ وفاداری به خودش را بالاتر از شایستگی یا اخلاق شخصی افراد می داند. بنابراین، دولت دوم او شاهد تعداد بسیار بیشتری از افرادی چون مایکل کوهن و تعداد معدودی از افراد همچون کلی و مک مستر خواهد بود و این موضوع، دشمنان آمریکا را بسیار خوشحال خواهد کرد. بسیاری از جمهوری‌خواهان، مجرم شناخته شدن ترامپ را یک امر شخصی در نظر می‌گیرند. حتی اگر چنین فرضیه‌ای درست باشد، این بدان معنا نیست که ترامپ باید رئیس‌جمهور شود. پرونده‌های جنایی او ثابت می‌کند که این فرد دیگر هرگز نباید به کاخ سفید راه یابد.