راحله امینیان را بیشتر مخاطبان قاب شیشه‌ای با برنامه «به خانه برمی‌گردیم» می‌شناسند اما این بانوی مجری برای نخستین بار در تلویزیون برنامه «سحرنشینی» ماه رمضان را به طور زنده از شبکه2 سیما اجرا کرد تا نخستین زن مجری‌ای باشد که اجرای برنامه‌های زنده سحرگاهی تلویزیون را برعهده داشته است. او که یکی از مجری‌های باسابقه تلویزیون است، امسال در یک فرم متفاوت از برنامه تلویزیونی و در زمانی خاص حضور پیدا کرد. به گفته تهیه‌کننده این برنامه در مصاحبه‌ای، دلیل این انتخاب هم متفاوت بودن محتوای برنامه بوده است، چون محتوای این برنامه درباره حضرت زهرا(س) بوده و حال و هوای خانوادگی داشته به سراغ ایشان رفته‌اند که هم فضای خانوادگی و هم فضای حرف زدن درباره حضرت زهرا(س) را می‌توانسته میزبانی کند. حضوری که براساس نظرسنجی‌ها بازخوردهای خوبی هم دریافت کرده و به گفته خود او تجربه‌ای متفاوت و لذتبخش هم بوده است. در ادامه با امینیان درباره خاطراتش از مشهد به گفت‌وگو کرده‌ایم.

خانم امینیان هر کس در حرم مطهر رضوی گوشه دنجی را برای دلش انتخاب می‌کند تا بنشیند و با امام خودش راز و نیاز کند، شما کجای حرم را برای گفت‌وگو با امام رضا(ع) برمی‌گزینید؟

من شیفته صحن آزادی‌ام. همه جای حرم مطهر را دوست دارم و مشهد برایم قطعه‌ای از بهشت خداست اما هر جای حرم هم که بروم ناخودآگاه خودم را به صحن آزادی می‌رسانم خیلی این صحن با روح و جانم عجین است دلیلش را نمی‌دانم شاید به این خاطر که نخستین بار در کودکی از صحن آزادی زائر امام هشتم(ع) شدم.

ولی هر چه که هست این صحن برایم معنای دیگری دارد و من را به عالم دیگری می‌برد، در آنجا ساعت‌ها می‌نشینم و به آدم‌ها نگاه می‌کنم، آدم‌هایی که برای زیارت می‌آیند و به حضرت سلام می‌کنند و لابه‌لای این سلام گاهگاهی جنازه فوت‌شدگان را می‌بینم که پیچیده در پارچه ترمه برای آخرین وداع خدمت حضرت می‌آورند این سلام‌ها و وداع‌های صحن آزادی خیلی برایم عجیب است و حالم را دگرگون می‌کند.

و گاهی به ذهنم می‌رسد این سلام و زیارت من هم شاید آخرین دیدار و آخرین زیارت باشد؛ ما که مثل مشهدی‌ها نیستیم که وقتی از دنیا رفتیم برای وداع ما را به حرم مطهر امام رضا(ع) بیاورند به خاطر همین صحنه‌هایی که در صحن آزادی می‌بینم خیلی برایم عجیب است. یک جوری جریان زندگی را یاد آدم می‌آورد که می‌آییم و روزی خواهیم رفت. سرانجام همه ما این است.

آسمان شب صحن آزادی هم خیلی خاص است به نظر من با همه آسمان‌های دیگر فرق دارد و حس خوبی به آدم می‌دهد.

آخرین بار کی زائر امام رضا(ع) شدید؟

تابستان سال گذشته؛ یعنی چند ماه پیش و الان فکر می‌کنم چقدر به زیارت امام رضا(ع) نیاز دارم و کاش بطلبند و دوباره به پابوسی‌شان بیایم.

پس از آن آدم‌ها هستید که به طلبیده شدن اعتقاد دارید؟

خیلی! مگر می‌شود چنین اعتقادی نداشت، باورتان می‌شود مدتی بود هر چه تلاش می‌کردم مشهد بیایم نمی‌شد و جالب است چند بار در این مدت به زیارت امام حسین(ع) رفتم اما مشهد روزی‌ام نمی‌شد. یادم هست زیر قبه امام حسین(ع) دعا کردم که زیارت مشهد نصیبم شود و از سیدالشهدا(ع) خواستم دعا کنند امام رضا(ع) من را بطلبند. که پس از دو سال من دوباره به مشهد طلبیده شدم.

خیلی جالب است! ما ایرانی‌ها معتقدیم جواز کربلا را از امام رضا(ع) می‌گیریم و برای شما دقیقاً برعکس اتفاق افتاده.

بله برای من که این طور بود که پس از آن دعا و التماس زیر قبه کربلا من توانستم دوباره به پابوسی امام رضا(ع) بیایم.

خاطره‌انگیزترین سفر مشهدتان...

یادم هست ایام کرونا بود و سفر به راحتی امکان‌پذیر نبود، آن ایام من به دعوت بخش مجازی آستان قدس رضوی سفر کوتاه 24ساعته به مشهد داشتم و وقت خیلی محدود بود ولی خیلی سفر خوبی بود. سفری بود که خیلی در ذهنم مانده چون دقیقاً مصادف با شب تولدم بود و این در کنار امام رضا(ع) خیلی برایم خاطره‌انگیز بود و از آن به شدت لذت بردم.

تا حالا شده برای امام رضا(ع) برنامه‌ای را اجرا کنید؟

بله خب در ایام میلاد ایشان در دهه کرامت یا در ایام شهادت من مجری برنامه‌هایی بودم که با مشهد ارتباط زنده گرفتیم یا صلوات خاصه را هر صبح پخش کردیم ولی اینکه برنامه‌ای خاص ایشان باشد و من اجرا کنم نه و یک آرزو هم دارم که کاش در حرم مطهر امام رضا(ع) خانم‌ها بتوانند برای آن حضرت اجرای برنامه داشته باشند.

شما به عنوان یک خانم اجرای برنامه سحرگاهی امسال ماه رمضان شبکه2 را به عهده داشتید و گفته‌اید خیلی از این جهت خوشحال‌اید. برای اجرای این برنامه متوسل به حضرت رضا(ع) شدید؟

بله این نخستین بار بود که در تلویزیون ما، یک خانم برنامه زنده و حساس سحرگاهی را اجرا کرد و من نمی‌توانم ذوقم را از این جهت کتمان کنم که چه نعمت بزرگی روزی من شد.

اجرای برنامه «سحرنشینی» پس از 27 سال تجربه اجرا؛ جذاب‌ترین اجرا در کارنامه کاری من بود که برکات فراوانی هم برایم داشت که از دعای امام رضا(ع) و مادرشان حضرت فاطمه(س) بود و در هشتمین روز ماه رمضان هم ما برنامه را به حضرت رضا(ع) تقدیم کردیم.

مشهد برای شما چه جور شهری است؟

یک قطعه از بهشت که در این دنیا نظیر ندارد و من شنیده‌ام بهار مشهد بی‌نظیر است، دعا می‌کنم در این بهار زیبا امام رضا(ع) دوباره ما را به سوی خویش بخوانند.

امام رضا(ع) را به چه صفتی می‌شناسید و می‌خوانیدشان؟

امام رئوف(ع). من دلبسته و دلخوش به وجود امام رضا(ع) هستم و به مهربانی و رئوف بودن ایشان را می‌شناسم.