به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «دوون‌لایو/devonlive»، آتروفی کورتکس خلفی (PCA) اختلال مشخص شده با دشواری در تعیین مسافت، تمایز بین اشیای ثابت و متحرک و انجام کارهایی مانند نوشتن، یکی از عوامل مهم در پیش بینی آلزایمز است. در یک مطالعه انجام شده در دانشگاه کالیفرنیا سان‌فرانسیسکو مشخص شد ۹۴ درصد از بیماران مبتلا به آتروفی کورتکس خلفی علائمی از آلزایمر را هم دارند.

هر چند بیشتر بیماران آتروفی کورتکس خلفی در ابتدا عملکرد شناختی عادی دارند؛ معمولا از زمان اولین ویزیت تشخیصی (که بیش از ۳ سال بعد از شروع است) علایم خفیف تا متوسط زوال عقل شامل کاهش حافظه، عملکرد حرکتی، رفتاری و سخن گفتن مشاهده می‌شود.

بنا بر اعلام یک گروه بین‌المللی از محققان، این نشانه‌های جدید آتروفی کورتکس خلفی مرتبط با بینایی و شناسایی فضایی نشانه‌های مشهودی از آلزایمر هستند. بررسی داده‌های مربوط به بیش از یک هزار نفر در ۱۶ کشور جهان مشخص کرد این نشانه‌ها در حدود ۱۰ درصد از نمونه‌ها وجود دارند.

در زمان تشخیص،‌ ۶۱ درصد از افراد دیس‌پراکسی سازه‌ای (constructional dyspraxia) داشتند که به عنوان ناتوانی در کپی کردن یا رسم نمودار و اشکال خود را نشان می‌داد. ۴۹ درصد دیگر نیز نیز دچار نقص ادراک فضایی بودند به این معنی که برای شناسایی موقعیت مکانی چیزی که می‌دیدند مشکل داشتند، همچنین ۴۸ درصد افراد در مشاهده بصری بیش از یک شئ در یک زمان مشکل داشتند. علاوه بر اینها، ۴۷ درصد از افراد انجام کارهای ریاضی پایه را دشوار یافتند و ۴۳ درصد برای خواندن مشکل داشتند.

رنو لا ژو از دانشکده نورولوژی گفت که شناسایی اولیه آتروفی کورتکس خلفی تبعات مهمی برای درمان آلزایمر دارد. این مطالعه کشف کرد که سطح وجود پروتئین «امولاید» (amyloid ) و تاو (tau) شناسایی شده در مایع نخاعی و تصویربرداری و داده‌های اتوپسی با داده‌های موجود در موارد آلزایمر همخوانی دارد.