[ فرشته کیانی] اعتراضات تاریخی و بی‌سابقه دانشجویی در حمایت از فلسطین به نامهای متعددی خوانده شده از جمله «انتفاضه دانشجویی» و «بهار آمریکایی». از زمانی که دانشجویان دانشگاه کلمبیا در آمریکا اردوی خود را در 17 آوریل برپا کردند، جنبش دانشجویی در حمایت از فلسطینی‌ها و همبستگی با مردم غزه بیش از 100 دانشگاه در 46 ایالت آمریکا را فرا گرفته است. اما همزمان کمپینی موازی هم برای کریه جلوه دادن و بی‌اعتبار کردن این جنبش به‌عنوان حرکتی خشونت‌آمیز، یهودی‌ستیز و غیر صلح‌آمیز به راه افتاده است. پایگاه خبری میدل ایست آی (Middle East Eye) در گزارشی با عنوان «رد سه باور اشتباه درباره اعتراضات دانشجویی طرفدار فلسطین در آمریکا» به بررسی مواردی پرداخته که به‌دنبال بی‌اعتبار کردن جنبش حامی فلسطین در دانشگاه‌ها بوده‌اند. همچنین با استناد به روزنامه گاردین و پایگاه خبری وکس به بررسی نظرات استادان دانشگاه و متفکران درباره اعتراضات دانشجویی پرداخته ایم.
دروغ اول: جنبش اعتراضی خشونت‌آمیز بوده است
یکی از دروغ‌های بزرگ از زمان آغاز اعتراضات دانشجویی این است که خشونت‌آمیز بوده‌اند. با این حال، هیچ مدرکی مبنی بر درگیری دانشجویان طرفدار فلسطین در اعتراضات خشونت‌آمیز از هر نوع وجود ندارد. میدل ایست آی از 6 اردوگاه دانشگاهی در چهار ایالت بازدید کرد و دریافت که دانشجویان در هر یک از این مکان‌ها بر تشکیل اجتماع و اشکال هنری مقاومت متمرکز بودند. پس از برچیده شدن اولین اردوگاه در کلمبیا و دستگیری چندین معترض، اداره پلیس نیویورک بیانیه‌ای منتشر کرد و گفت برخورد معترضان مسالمت‌آمیز بوده و در مقابل دستگیری مقاومت نکرده‌اند. هنگامی که پلیس به تالار همیلتون دانشگاه کلمبیا –که در تسخیر دانشجویان بود- هجوم برد، اعتراف کرد که مقاومت قابل توجهی وجود نداشته است.
بنا بر یک تحقیق، 99 درصد از اعتراضات دانشجویان برای فلسطین از ماه اکتبر سال گذشته میلادی تاکنون مسالمت‌آمیز بوده و حوادث خشونت‌آمیز به‌ندرت اتفاق افتاده است. از اواسط آوریل که دانشجویان در حمایت از فلسطین در محوطه دانشگاه اردو زدند، حوادث خشونت‌آمیز فقط زمانی گزارش شد که دانشجویان طرفدار اسرائیل به این اردوگاه‌ها حمله کردند، همان‌طور که در UCLA (دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس) در دوم ماه جاری میلادی رخ داد. یا در مواردی مثل دانشگاه کلمبیا، پلیس هنگام حمله به ساختمان همیلتون با اسلحه شلیک کرد. موارد دیگر خشونت از سوی پلیس در جورجیا، دانشگاه تگزاس در آستین و دالاس، دانشگاه کلمبیا، دانشگاه نیویورک و سیتی کالج نیویورک بوده است. در چندین مورد، پلیس از ابزار ضد شورش و وسایل نقلیه تاکتیکی برای جمع‌آوری خیمه‌ها و ساختمان‌ها استفاده کرده است. در دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس پلیس تک‌تیراندازها را روی پشت‌بام‌ها قرار داد. هیچ گزارشی مبنی بر اینکه دانشجویان با سلاح یا چیز دیگری تهدیدی برای پلیس ایجاد کرده باشند، مخابره نشده است.
دروغ دوم: آزار و اذیت و ارعاب دانشجویان یهودی
رسانه‌های دست راستی شایعاتی مبنی بر آزار و اذیت دانشجویان یهودی و هدف قرار دادن آنها در اردوگاه‌ها در سراسر کشور منتشر کرده‌اند. میدل ایست آی به‌طور مفصل با دانشجویان یهودی در تافتس، براون، هاروارد، پرینستون، اکسیدنتال کالج و دانشگاه کلمبیا صحبت کرده است. دانشجویان یهودی گفتند که از ادعاهای یهودستیزی به عنوان ابزاری برای سرکوب انتقاد از اسرائیل و بی‌اعتبار کردن جنبش دانشجویی استفاده می‌شود. ویولت بارون، دانشجوی دانشگاه هاروارد، می‌گوید: «از ایده ایمنی یهودیان در هاروارد برای سرکوب سخنان طرفداران فلسطین و یهودی‌ستیزی استفاده می‌شود تا کسانی که درباره فلسطین صحبت می‌کنند، ساکت شوند.» میدل ایست آی در پرینستون و کلمبیا مشاهده کرد که این دانشجویان طرفدار اسرائیل با پرچم‌های اسرائیل بودند که به دانشجویان حامی فلسطین نزدیک شدند و تلاش کردند آنها را تحریک کنند. در دانشگاه استنفورد، یک دانشجوی یهودی به میدل ایست آی گفت که دانشجویان و استادان طرفدار اسرائیل اغلب از آنجا عبور می‌کردند و دانشجویان اردوگاه را «تروریست» می‌خواندند.
دروغ سوم: دانشجویان آشتی‌ناپذیر و تفرقه‌افکن هستند
دانشجویان خواستار پایان‌دادن به نسل‌کشی در غزه هستند. آنها از دولت آمریکا می‌خواهند که روابط اقتصادی و سایر ارتباطات خود را با اسرائیل یا شرکت‌هایی که از جنگ حمایت می‌کنند، قطع کنند. اردوهای دانشگاه‌های سراسر آمریکا همچنین درخواست‌های دیگری از جمله لغو اتهامات علیه دانشجویان و استادان، آوردن فلسطینی‌ها از غزه با بورسیه تحصیلی به دانشگاه‌ها، یا ایجاد مراکز فرهنگی عربی را مطرح کرده‌اند. در حالی که برخی از دانشجویان بر خواسته‌های خود ثابت قدم مانده‌اند، برخی دیگر به اشکال مختلف مدارا کرده‌اند. همان‌طور که نتیجه مذاکرات اخیر در دانشگاه‌های براون، نورث وسترن و راتگرز نشان می‌دهد، دانشجویان استراتژی‌ها و تاکتیک‌های متفاوتی را برای رسیدن به اهداف خود در دانشگاه‌هایشان اتخاذ کرده‌اند. به گزارش میدل ایست آی، ادامه و تشدید سرکوب اعتراضات دانشجویی، حمله به آزادی بیان و هدف قرار دادن استادان و دانشجویان طرفدار فلسطین فقط باعث گسترش این جنبش و تنوع بیشتر آن در اندیشه و دیدگاه شده است. دانشجویان می‌گویند گفت‌و‌گو فقط درباره آزادی بیان یا سرکوب دانشجویان در دانشگاه نیست، بلکه در مورد پایان دادن به اشغال فلسطین است.
متفکران غربی درباره جنبش دانشجویی حمایت از فلسطین چه می‌گویند
سایت خبری وکس(vox) در گزارشی با عنوان «جنبش دانشجویی ضد جنگ برای غزه ممکن است بزرگ‌ترین اعتراضات قرن بیست‌ویکم باشد» نوشت: اعتراضات اخیر هنوز به مقیاس اعتراضات بزرگ دانشجویان در اواخر دهه 1960 علیه جنگ ویتنام یا دهه 1980 علیه آپارتاید آفریقای جنوبی نرسیده، اما رابرت کوهن، استاد مطالعات اجتماعی و تاریخ در دانشگاه نیویورک که درباره جنبش‌های دانشجویی تحقیق کرده، می‌گوید: در محوطه دانشگاه، این اعتراضات ممکن است بزرگ‌ترین جنبش دانشجویی قرن بیست‌ویکم تاکنون باشد.» سیاستمداران دانشجویانی را که دستگیر و در برخی موارد تعلیق شدهاند، شرور جلوه می‌دهند. دانشگاه کلمبیا گفته دانشجویانی که در اعتراضات شرکت کردند ممکن است اخراج شوند. اعتراضات امروزی با سرکوب سریع‌تری نسبت به موارد پیشین مواجه شدهاند. در افراطی‌ترین نمونه در دانشگاه تگزاس در شهر آستین، به‌سرعت پلیس با اسب‌ها و تجهیزات ضدشورش بدون هیچ نشانه‌ای از خشونت در تظاهرات حامی فلسطین اعزام شدند. این نشانه فروپاشی تعهد دانشگاه‌ها به حفاظت از آزادی بیان است که در دهه 1960 ظهور کرد. کوهن گفت: «فکر می‌کنم این واقعیت که سرکوب به این سرعت اتفاق افتاده بی‌سابقه و بسیار علنی‌تر است. فشار برای سرکوب این تظاهرات سریع‌تر و شدیدتر از هر جنبش دانشجویی قبلی است که من تا به‌حال مطالعه کرده‌ام.»
پروفسور دانشگاه کالیفرنیای جنوبی: آزادی اندیشه با چالش مواجه است
گاردین هم در گزارشی آورده: تظاهرات در حمایت از غزه در حال آزمایش مرزهای حقوق دانشجویان برای آزادی بیان در آمریکاست و بر شکاف‌های سیاسی عمیق بر سر فرهنگ در دانشگاه‌ها نور می‌تاباند. پروفسور مانوال پاستور، مدیر موسسه تحقیقاتی عدالت در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، که تحقیقاتش بر قدرت جنبش‌های اجتماعی متمرکز است، گفت: «دانشجویان به تناقض‌هایی اشاره می‌کنند بین اینکه از آنها خواسته می‌شود آزاداندیش باشند و سپس وقتی آزادانه فکر می‌کنند با چالش مواجه می‌شوند.»
مورخ کالج دارتموث: این سطح از سرکوب دانشگاه‌ها را در آمریکا در طول عمرم ندیده‌ام
گاردین در گزارشی دیگر نوشت: این میزان استفاده از زور که برخی از نهادهای مجری قانون در برابر اعتراضاتی که در اکثریت قریب به اتفاق موارد مسالمت‌آمیز بوده، اعمال کردند، برخی ناظران و حتی برخی از افراد دستگیرشده را شوکه کرده است. آنلیس اورلیک، مورخ 65 ساله کالج دارتموث در نیوهمپشایر که در تلاش برای محافظت از دانشجویانش در برابر پلیس ضد شورش، دستگیر شد، گفت: «این سطح از سرکوب دانشگاه‌ها را در آمریکا در طول عمرم ندیده‌ام. پلیس‌ها با من وحشیانه رفتار کردند. من در صفی از استادان ایستاده بودم برای محافظت از دانشجویان. پلیس‌ها به من صدمه زدند و به نظر می‌رسید از آن لذت می‌بردند.» برای اورلیک، که ساعاتی قبل از تبدیل شدن به یکی از 90 نفری که در دارتموث دستگیر شدند، در کلاس سیاست ایالات متحده در مورد جنبش حقوق مدنی تدریس می‌کرد، میزان خشونت همراه با بازداشت‌های دانشگاه تکان‌دهنده بود. او گفت: «آنها در حال ارسال پیامی به دانشجویان آمریکایی هستند.» اورلیک تنها استادی نیست که به دلیل ایستادن در کنار دانشجویانش دستگیر شده است. چندین استاد در دانشگاه «اِموری» در ایالت جورجیا نیز با ضرب و شتم دستگیر شدهاند. اورلیک گفت که خشونت در محوطه دانشگاه، هم دانشجویان و هم استادان را شوکه کرده است: «ما استادان در مورد آزادی بیان بسیار نگرانیم و دانشجویان نگران تجمع و صحبت آزادانه هستند. لحظه‌ای بسیار نگران‌کننده است. سوال این است که آیا می‌توانند دانشگاه‌ها را به فضاهایی تبدیل کنند که حقوق اساسی در آنجا اجرا نمی‌شود؟»
حمایت 200 عضو هیات علمی دانشگاه های آمریکا از دانشجویان
به گزارش شبکه خبری آمریکایی «ان‌بی‌سی نیوز»، بسیاری از دانشجویان معترض حامی فلسطین با اقدامات انضباطی و خشونت پلیس روبه‌رو شدهاند که موجب انتقاد دانشگاهیان به سوءمدیریت اعتراضات از سوی مقامات و روسای دانشگاه‌ها شده است. از جمله این موارد بیش از ۲۰۰ نفر از اعضای هیأت علمی و کارکنان از هر پنج دانشکده دانشگاه «نیو اسکول» (یکی از دانشگاه‌های خصوصی آمریکا در شهر نیویورک) جلسه اضطراری تشکیل دادند. در این نشست بیش از ۹۰ درصد از اعضا به رئیس این دانشگاه رأی عدم اعتماد دادند. اکثر این گروه خواستار رفع تمامی اتهامات و اقدامات انضباطی علیه دانشجویان دستگیرشده شدند. بیش از ۶۰۰ نفر از اعضای کادر آموزشی دانشگاه «تگزاس» در آستین هم به نحوه مدیریت رئیس این دانشگاه رأی عدم اعتماد دادند. اعضای هیأت علمی گروه تاریخ دانشگاه «کلمبیا» نیز استفاده از نیروی پلیس علیه دانشجویان حامی فلسطین را محکوم کردند. همچنین در فلوریدا، ائتلافی از هفت سازمان از جمله بخش‌های ایالتی اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا (ACLU) و انجمن ملی پیشرفت رنگین‌پوستان (NAACP) نامهای به رؤسای کالج و دانشگاه فلوریدا ارسال و در مورد استفاده غیرضروری از خشونت توسط مجریان قانون و تجاوز به حقوق متمم اول آمریکا (آزادی بیان) در این مراکز علمی ابراز نگرانی کردند.
نظر شما