بر اساس این فرضیه، همچنانکه جهان ما منبسط می‌شود، جهان‌های دیگر را سر راه خود جذب می‌کند، و از این طریق مرزهای خود را گسترش می‌دهد. این پدیده را تلسکوپ‌های ما به شکل افزایش شتاب گسترش جهانی مشاهده می‌کنند.

به گفته محققانی که این پژوهش را درباره بلعیدن جهان‌های کوچک‌تر انجام دادند، محاسبات‌شان نسبت به مشاهدات واقعی در مقایسه با آنچه كه مدل كیهان‌شناسی استاندارد از آن استفاده می‌كند، متناسب‌تر است.

محققان همچنین سعی کردند پاسخی برای این معما پیدا کنند که چرا جهان اولیه به سرعت گسترش یافت، که در اصطلاح علمی به آن «تورم کیهانی» می‌گویند. یک نظریه جاافتاده می‌گوید که عاملی فرضی به نام «میدان تورم» دلیل این گسترش بود، اما پژوهش جدید اشاره می‌کند که ممکن است مکانیسم دیگری در کار بوده باشد، و نتایج تحقیقات آینده آن را بهتر مشخص می‌کند.

به گفته محققان، این واقعیت که جهان در مدت زمان بسیار کوتاهی گسترش یافت، این ایده را مطرح می‌کند که گسترش مذکور ممکن است ناشی از برخورد جهان ما با یک جهان بزرگ‌تر بوده باشد، یعنی اینکه در مراحل اولیه وجود خود، این جهان ما بود که جذب جهان بزرگ‌تر دیگری شد.

دانشمندان بر این باورند که اگر چنین فرضی را دلیل اصلی گسترش سریع کیهان در آغاز خود بدانیم، فرض مبهم میدان تورم از درجه اعتبار ساقط می‌شود و دیگر برای محاسبات کیهانی به آن نیازی نیست.

به گفته پژوهشگران، در حال حاضر هیچ نظریه جایگزینی برای انرژی تاریک و ثابت کیهان‌شناسی به عنوان بهترین توضیح شتاب گسترش جهان وجود ندارد، اما لازم است همیشه راه را برای توضیحات جدید باز گذاشت.

منبع: العربیه