کنگر فرنگی علاوه بر آنکه براکته هایش پس از پختن غنچه ها به مصرف تغذیه می رسد (از پایه برگها و قسمتهای سفید برگ به عنوان سالاد استفاده می شود و از براکته های گوشتی نوع پرورش یافته آن به عنوان سبزی لوکس استفاده میگردد)، اعضای دیگر آن به علّت طعم تلخ و مواد مؤثری که دارند (یک عصاره تلخ، سینارین، لعاب، تانن ها، اسیدهای آلی و ویتامین آ که تمام این مواد مسهل صفرا بوده و برای بیماریهای مجاری صفرا و هپاتیک مفید هستند.
کلسیم،فسفر،پتاسیم،ویتامین B1,B2 و B3 و آهن از دیگر مواد فراوان موجود در این گیاه می باشند بطوریکه در هر صد گرم برگ این گیاه شش میلی گرم آهن موجود می باشد) موجب تحریک و افزایش صفرا و دفع ادرار می گردند و از این نظر در بیماریهای مربوط به این دو عضو می توانند مصرف شوند.
در عین حال اثر مقوی، مدر، مقوی معده، صفرابر،تب بر و ضد رماتیسم دارند و می توان از آنها در اختلالات کبدی نظیر یبوست های ناشی از عدم دفع صفرا، وجود صفرا در خون، ورم روده، پیدایش تخمیرات و مسمومیت های ناشی از عدم دفع مواد از روده، زردی، قولنج های کبدی، سنگهای صفراوی، افزایش کلسترول خون، احتقان کبدی، بیماریهای کبدی، گرمسیری و غیره استفاده نمود.
به گزارش سرگرمی روز، مصرف آن در بیماریهای مختلف مانند مرض قند ناشی از نارسایی اعمال کبد، چاقی، سردردهای یک طرفه، کهیر، آسم، نقرس، سنگ کلیه، تصلب شرائین، رماتیسم، کمی دفع ادرار مفید می باشد و نیز مصرف خارجی آن در بیماری هایی نظیر اگزما، التهاب و ورم پوست بدن، Prurigo و غیره اثر مفیدی دارد ضمناً در بیماری هایی مانند آنژین، گریپ و تبهای گرمسیری موجب دفع سموم از بدن بیمار از راه ادرار و بهبود بیماری می شود.
طبق کتب طب سنتی مصرف کنگر فرنگی در بیماریهای مختلف مثل مرض قند، چاقی، کهیر، آسم، سنگ کلیه، تصلب شرائین، رماتیسم و بیماریهای پوست نظیر اگزما و التهاب مفید است.
در تحقیقی در سال 1997 نشان داد که تجویز عصاره کنگرفرنگی به بیماران دچار سوء هاضمه و افرادی که به بیماری کبدی مبتلا بودند، نشانه های بیماری نظیر درد شکم، تهوع و نفخ را به صورت معنی دار کاهش میدهد ترکیبهای فنلی موجود در عصاره برگ کنگر فرنگی را مورد بررسی قرار داده و فعالیت ضد میکروبی آنها را نشان دادند.
در مطالعات حیوانی انجام شده بر روی موش صحرایی اثرهای صفرا آور، پایین آورنده کلسترول و چربی خون توسط عصاره های تام و خالص سازی شده کنگرفرنگی به اثبات رسیده است. فلاونوئیدهای کنگرفرنگی بیان ژن نیتریک اکساید سنتتاز را در سلولهای اندوتلیال انسان در سطح بالا تنظیم میکنند. همچنین عصاره این گیاه اختلال فعالیت اندوتلیالی که اولین مرحله بیماری آترواسکلروز است، را بهبود میبخشد
اثر کنگرفرنگی در ترمیم و نوسازی بافت کبدی در موشهای صحرایی گزارش شده است. براساس نتایج تحقیقات انجام شده، مصرف عصاره کنگرفرنگی میتواند تعداد سلولهای کبدی و غلظت RNA داخل سلولی را افزایش دهد. براساس این یافته ها سینارین دارای اثر حفاظتی قابل توجهی بر کبد است.
