محمد راشد مدرس گرجی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما با اشاره به اینکه در سال‌های اخیر دهیاری‌ها و شورا‌ها به صورت خودجوش اقدام به نصب سرعت گیر‌های غیر مجاز و غیر استاندارد در سطح راه‌های کشور کرده اند گفت: ادارات کل راهداری استان‌ها مکلف هستند با هماهنگی این دستگاهها، نسبت به حذف یا استاندارد سازی سرعت گیر‌های غیر استاندارد اقدام کنند. 
وی همچنین با اشاره به اینکه بر اساس مطالعات انجام شده، نصب سرعت گیر‌های استاندارد منجر به کاهش ۴۰ درصدی آمار فوتی‌های جاده‌ای شده است، در خصوص تاثیر سرعت گیر‌ها در کاهش تصادفات بیان کرد: سیاست کلان وزارت راه و شهرسازی کاهش متوفیان سوانح جاده‌ای است و گرچه ممکن است با اجرای سرعت گیرها، تعداد تصادف‌های خسارتی افزایش داشته باشد، اما در بحث کاهش متوفیان موثر بوده است. 
معاون دفتر توسعه ایمنی راه و حریم سازمان راهداری در خصوص سرعت گیر‌های برون شهری و میزان استاندارد بودن آن‌ها گفت: نصب سرعت گیر آخرین راهکار در زمینه آرام سازی و ایمن سازی جاده هاست که ادارات راهداری در استان‌های کشور موظف هستند بر اساس نشریه ۲۶۷ و دستورالعمل‌های ابلاغ شده سازمان راهداری، این سرعت گیر‌ها را در مناطق مسکونی و بافت مسکونی برون شهری نصب کند.
وی ادامه داد: با توجه به نوع راه و سرعتی که تعریف شده، ضوابط این سرعت گیر‌ها نیز تعریف شده است. مثلا تا سال ۸۶ در راه‌های برون شهری از سرعت گیر‌های پلاستیکی با ارتفاع ۲ و نیم سانتی متر استفاده می‌شد و بعد از آن با دستورالعمل‌های جدید، سرعت گیر‌ها به صورت آسفالتی و در راه‌های فرعی به اصلی و یا راه‌های روستایی به شهری نصب شدند که ارتفاع آن بین ۷ تا ۱۰ سانتی متر است.
مدرس گرجی با اشاره به تفاوت سرعت گیر‌های درون شهری با برون شهری بیان کرد: تفاوت سرعت گیر‌های درون شهری با برون شهری، در طول آن است که در حال حاضر طول سرعت گیر‌های برون شهری ۳ و نیم تا ۴ و نیم متر است و این در حالی است که سرعت گیر‌های درون شهری با طول کمتر استفاده می‌شود و این اتفاق به منظور کاهش سرعت ماشین تا ۳۵ کیلومتر صورت گرفته است. 
وی افزود: علاوه بر اندازه به آشکارسازی آن نیز توجه شده تا با رنگ آمیزی، مردم از وجود سرعت گیر‌ها آگاه شوند و همچنین تابلو‌های هشدار در فاصله ۳۵ تا ۳۰۰ متری، بسته به نوع راه نصب شده است.