[ شهروند ] جام جهانی 2023 زنان با حضور 32 تیم ملی و به میزبانی مشترک نیوزیلند و استرالیا از 19 آگوست آغاز شد و تا عصر دیروز ادامه داشت. این مسابقات طی 30 روز و در 8 گروهی که متشکل از چهار تیم بود، برگزار شد. در فینال این مسابقات، اسپانیا پس از شکست یک بر صفر انگلیس که در ورزشگاه المپیک سیدنی و با حضور 75 هزار و 784 تماشاگر برگزار شد، قهرمان جهان شد. یک گل از اولگا کارمونا برای اسپانیا کافی بود تا گرانبهاترین جام را از آسمان استرالیا ببرد و نخستین ستاره را بر سپر خود بدوزد. هفت بازی و هفت ترکیب متفاوت برای اسپانیا دیده شد؛ ترکیبی که توسط ویلدا (مربی) برای تاریخ‌سازی انتخاب شد از کاتا، باتی‌یه، پاردس، کودینا، اولگا، تره، بونمتی، جنی هرموسو، آلبا، ماریونا و سلما تشکیل شده بود؛ یازده نفر برای فتح فینال باید برای مقابله با استراتژی ویگمن، که تصمیم گرفت جیمز را روی نیمکت بگذارد تا به تونه میدان بدهد، به زمین می‌رفتند.
این دوئل بین دو مربی مثل بازی واقعی شطرنج بود که قبل از فینال، هر کدام بدون خیانت به سبک خود و با حداکثر تمرکز کارشان را به خوبی انجام داده بودند. انگلیس می‌خواست با فشار و پرس بالا اسپانیا را غافلگیر کند و در عوض اسپانیا به‌دنبال بازی دفاعی‌تر و استفاده از پاس‌های عرضی بود. همپ و سلما خطرناک‌ترین‌های دو محوطه جریمه بودند.
مهاجم انگلیسی پس از استفاده از پاس دالی در محوطه جریمه، توپی را به تیر اسپانیا کوبید. در موقعیت بعدی، ارسال اولگا، آلبا را در آستانه گلزنی قرار داد، اما ضربه او توسط گلر حریف مهار شد. اسپانیا با توپ شکست‌ناپذیر است، اما بدون آن هم بلد بود چگونه رنج بکشد. توپ از دست دادن‌ها در خط میانی که بیش از یک‌بار بود، دفاع اسپانیا را چندبار به زحمت انداخت و مانع از این شد تا تیم بازی همیشگی خود را انجام دهد، اما وقتی یک تیم پخته و صبور دارید که تا فینال بالا آمده، تغییر این روند به سادگی میسر است.
اسپانیا پس از تحمل فشار حریف، توانست گل اول بازی را به ثمر برساند. توپ‌ربایی از تِره نزدیک به وسط زمین باعث شد تا توپ به ماریونا برسد. او سپس در سمت چپ، اولگای جلوکشیده را صاحب توپ کرد تا او با ضربه پای چپ خود که سرعت 97کیلومتر در ساعت داشت، توپ را در قفس توری انگلیس قرار دهد. پس از گل، اسپانیا منفجر شد و این شادی البته که طبیعی بود. موقعیت‌سوزی تونه در دهانه
دروازه، قابل توجه‌ترین موقعیت انگلیس بود و اسپانیا باید از شانس خودش متشکر باشد.
 اسپانیا یک شانس گل هم توسط سلما از دست داد. ویگمن (مربی انگلیس) مجبور شد در واکنش به گل دریافتی، حرکتی انجام دهد و جیمز و کلی را بیرون آورد. وقتی اسپانیا در بدترین حالت خود قرار داشت، به یک پنالتی دست یافت. جنی پشت توپ قرار گرفت و مثل بازی با کاستاریکا پنالتی را از دست داد. می‌شد تصور کرد که اسپانیا پس از این فرصت‌سوزی بزرگ، اُفت کند، اما این‌طور نبود.
کار برای اسپانیا با مصدومیت کودینا پیچیده‌تر شد. ایوانا به جای او به زمین رفت. کمی پیشتر، اویحانه برای نخستین‌بار در این جام جهانی در پست هافبک دفاعی به میدان رفته بود، بنابراین همه‌‌چیز حکایت از یک فینال با دقایق پایانی نفسگیر داشت. اسپانیا برای حفظ برتری باید فوتبال دیگری بازی می‌کرد، فوتبالی توأم با رنج تا بتواند به بزرگ‌ترین افتخار برسد. اسپانیا اما خونسرد بود.
 اسپانیا برای رسیدن به هدفش، رنج زیادی را متحمل شد، اما در عین حال فرصت‌هایی نیز برای پررنگ‌تر کردن پیروزی‌اش داشت. در آخرین دقایق وقت اضافه 13دقیقه‌ای چیزی نمانده بود انگلیس گل تساوی را بزند، اما شانس همچنان با اسپانیا بود. ساعت شنی به آرامی تمام شد و شکنجه به پایان رسید. سوت پایان مصادف با فریادهای شوق، اشک‌های شادی و هجوم آدرنالین ابدی بود. اسپانیا آسمان را لمس کرد. این یک شعف بی‌نظیر و باورنکردنی است. متشکریم.