به گزارش "ورزش سه"، اسپانیا پس از شکست یک بر صفر انگلیس در فینال جام جهانی که در ورزشگاه المپیک سیدنی و با حضور 75784 تماشاگر برگزار شد، قهرمان جهان شد. یک گل از اولگا کارمونا برای اسپانیا کافی بود تا گرانبهاترین جام را از آسمان استرالیا ببرد و اولین ستاره را بر سپر خود بدوزد.

هفت بازی و هفت ترکیب متفاوت برای اسپانیا. ترکیب که توسط ویلدا (مربی) برای تاریخ‌سازی انتخاب شد، از کاتا، باتی‌یه، پاردس، کودینا، اولگا، تره، بونمتی، جنی هرموسو، آلبا، ماریونا و سلما تشکیل شده بود، یازده نفر برای فتح فینال و این ترکیب باید برای مقابله با استراتژی ویگمن، که تصمیم گرفت جیمز را روی نیمکت بگذارد تا به تونه میدان بدهد، به زمین می رفت.

این دوئل بین دو مربی مثل بازی واقعی شطرنج بود که قبل از فینال، هر کدام بدون خیانت به سبک خود و با حداکر تمرکز کارشان را به خوبی انجام داده بودند. انگلیس می خواست با فشار و پرس بالا اسپانیا را غافلگیر کند و در عوض اسپانیا به دنبال بازی دفاعی تر و استفاده از پاس های عرضی بود.

همپ و سلما خطرناک ترین‌های دو محوطه جریمه بودند. مهاجم انگلیسی پس از استفاده از پاس دالی در محوطه جریمه، توپی را به تیر اسپانیا کوبید. در موقعیت بعدی، ارسال اولگا، آلبا را در آستانه گلزنی قرار داد اما ضربه او توسط گلر حریف مهار شد.

اسپانیا با توپ شکست ناپذیر است، اما بدون آن هم بلد بود چگونه رنج بکشد. توپ از دست دادن ها در خط میانی که بیش از یک بار بود، دفاع اسپانیا را چند بار به زحمت انداخت و مانع از این شد تا تیم بازی همیشگی خود را انجام دهد اما وقتی یک تیم پخته و صبور دارید که تا فینال بالا آمده، تغییر این روند به سادگی میسر است. اسپانیا پس از تحمل فشار حریف، توانست گل اول بازی به ثمر برساند.

توپ ربایی از تِره نزدیک به وسط زمین باعث شد تا توپ به ماریونا برسد. او سپس در سمت چپ، اولگای جلو کشیده را صاحب توپ کرد تا او با ضربه پای چپ خود که سرعت 97 کیلومتر در ساعت داشت، توپ را در قفس توری انگلیس قرار دهد. پس از گل، اسپانیا منفجر شد و این شادی البته که طبیعی بود.

موقعیت سوزی تونه در دهانه دروازه، قابل توجه ترین موقعیت انگلیس بود و اسپانیا باید از شانس خودش متشکر باشد. اسپانیا یک شانس گل هم توسط سلما از دست داد.

ویگمن (مربی انگلیس) مجبور شد در واکنش به گل دریافتی، حرکتی انجام دهد و جیمز و کلی را بیرون آورد. کلی که بیرون رفت، در نیمه دوم بهترین بخت گلزنی انگلیس را از دست داد و توپ او به تیر برخورد کرد.

وقتی اسپانیا در بدترین حالت خود قرار داشت، به یک پنالتی دست یافت. جنی پشت توپ قرار گرفت و مثل بازی با کاستاریکا پنالتی را از دست داد. می شد تصور کرد که اسپانیا پس از این فرصت سوزی بزرگ، افت کند اما اینطور نبود.

کار برای اسپانیا با مصدومیت کودینا پیچیده تر شد. ایوانا به جای او به زمین رفت. کمی پیشتر، اویحانه برای اولین بار در این جام جهانی در پست هافبک دفاعی به میدان رفته بود، بنابراین همه چیز حکایت از یک فینال با دقایق پایانی نفسگیر داشت. اسپانیا برای حفظ برتری باید فوتبال دیگری را بازی می‌کرد، فوتبالی توام با رنج تا بتواند به بزرگترین افتخار برسد. اسپانیا اما خونسرد بود.

اسپانیا برای رسیدن به هدفش، رنج زیادی را متحمل شد، اما در عین حال فرصت هایی نیز برای پررنگ تر کردن پیروزی اش داشت. در آخرین دقایق وقت اضافه 13 دقیقه ای چیزی نمانده بود انگلیس گل تساوی را بزند اما شانس همچنان با اسپانیا بود. ساعت شنی به آرامی تمام شد و شکنجه به پایان رسید. سوت پایان مصادف با فریادهای شوق، اشک های شادی و هجوم آدرنالین ابدی بود. اسپانیا آسمان را لمس کرد. این یک شعف بی نظیر و باورنکردنی است. متشکریم.