این روزها گیم‌نت‌ها معنی دیگری پیدا کرده‌اند و کسی که بخواهد بازی کند، لزوما سراغ گیم‌نت نمی‌رود چرا که حتی گوشی‌های هوشمند هم می‌توانند بازی‌ها را با کیفیت خوبی اجرا کنند و اینترنت همراه هم می‌تواند از پس بازی‌های آنلاین بربیاید. گیم‌نت رفتن در قدیم اما آئین دیگری داشت و به خاطر نداشتن کنسول، اینترنت ضعیف یا سیستم خوب، به هر حال گذر هر کدام از ما یک باری به گیم‌نت می‌افتاد. در این قسمت از تیم ویجیاتو سراغ بچه‌های تحریریه رفتیم و از آن‌ها خواستیم خاطرات گیم‌نت خودشان را تعریف کنند.

دقت کردید همیشه توی گیم‌نت‌ها یه برگه بزرگ هست که روش نوشته: لطفا سکوت را رعایت کنید»؟ هیچوقت به این مسئله توجه نمیشه! همیشه دعوا و بحث و فحش و چیزهای عجیب و غریب با بلندترین صدای ممکن به گوش میرسه و کسیم از این بابت شاکی نیست. بهرحال همه میدونن یه بخشی از بامزه بودن بازی کردن تو گیم‌نت به همین کل‌کل‌هاست.
یک بار زمانی که راهنمایی بودیم رفتیم گیم‌نت نزدیک مدرسه تا سر کل‌کل بازی کنیم. وسط بازی بودیم که یه فحش مادر به گوش رسید. صاحب گیم‌نت از جاش پرید و اون کسی که فحش داده بودو از پای سیستم بلند کرد تا بندازه بیرون، همه تو سکوت داشتن صحنه رو نگه میکردن و پسره تلاش می‌کرد جلوی صاحب گیم‌نت رو بگیره. ازش پرسید برای چی فحش دادی؟ پسره گفت «آخه نایفم کرد » کل گیم‌نت از خنده منفجر شد و با معذرت‌خواهی پسره صاحب گیم‌نت گذاشت برگرده سراغ بازیش.

شما رو نمی‌دونم ولی برای من، لذت پیدا کردن بازی‌ها و تجربه‌های جدید، خیلی بیشتر از بازی کردن با بقیه بچه‌ها بود. به خاطر همین یکی از اون بازی‌هایی که توی گیم‌نت تو سن پایین پیدا کردم و همیشه جاش توی قلبمه، جنرالز می‌مونه. جنرالز از اون دست بازی‌هایی بود که من اصلا فکر نمی‌کردم بتونه انقدر منو به خودش جذب کنه ولی هنوز که هنوزه بعد از این همه سال، هر بار که ویندوز عوض می‌کنم یکی از اون بازی‌هاییه که همیشه اول رو سیستمم نصب می‌کنم. جنرالز بازی‌ایه که من از گیم‌نت پیداش کردم و همیشه کل کل‌هایی که با بقیه بچه‌ها از این بازی داشتیم رو یادم میمونه.