خبرگزاری فارس؛ حسین یزدی: باز دوباره محرم، ماه عشق، ماه صفا، ماه فدا شدن در راه هدف، ماه قربانی شدن نفس در محشر کبرای تاسوعا و عاشورای حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و 72 یار باوفایی که دست از معشوق خود برنمیدارند و تا آخر خط در رکاب مولا مردانه میایستند و جانشان در ره عشق فدا میکنند و در تاریخ بشر مانا و جاودانه میشوند.
دوباره محرم، دوباره عشق بازی با سرور و سالار شهیدان در دیار سردار سرلشکر شهید علی هاشمی و سردار شهید بهنام محمدیراد و جوانانی که خود را بیمه علمدار دشت کربلا حضرت اباالفضل العباس(ع) میکنند و برای خدمت به عزاداران حسینی سر از پا نمیشناسند.
همراه با خیل عاشقان و ارادتمندان حضرت سیدالشهدا(ع) به سوی هیئت عزاداری اصحاب الحسین(ع) خیابان ارشاد فاز 2 پادادشهر که توسط جمعی از اهالی محل هر ساله برپا میشود، روانه میشویم تا در کنار هم محلهای های شهید مدافع حرم احسان کربلاییپور در عزای سید جوانان اهل بهشت حضرت حسین بن علی(ع) و یاران از جان گذشتهاش دستی به سینه آشنا کنیم.
دهه نودیها سیاه پوش سیدالشهدا(ع)
مگر میشود برای سید جوانان اهل بهشت کاری کرد در مقابل عظمت آن کار بزرگی که در کربلا انجام داد برای بیداری بشریت، برای بیداری امت رسول الله(ص)، برای بیدار شدن آزادگان در مقابل ظلم و جور زمان، آری خامس آل عبا در کربلا کاری کرد که تا قیام قیامت همه مدیون اویند و نمیتوان آن را جبران کرد ولی به قول شاعر پارسی گوی ایرانی مولوی:
آب دریا را اگر نتوان کشید
هم به قدر تشنگی باید چشید
خیابان ارشاد از چند روز قبل از محرم توسط اهالی محله و جوانان پرشور برای عزاداری خیل عاشقان آماده سازی میشود و با کتیبهها و پرچمهای عزا تزئین و مهیای پذیرایی از میهمانان سرور آزادگان جهان میشود که از اول محرم میزبان سوگواران سبط النبی شود.
خیابان ارشاد مملو است از کودکان دهه نودی، دختر و پسر، یکی با موهای فرفری، یکی با موهای لخت، یکی با موهای بور، یکی زنجیر به دست برای سوگواری امام حسین(ع)، یکی با سربند قرمز، یکی با سر بند سبز، یکی مشغول بازیگوشی است، دیگری در آغوش مادر نشسته و خیل عزاداران را میبیند و یکی هم ایستاده در کنار پدر با نوحههای مداح نوحه خوان دستی به سینه میزند، اما وجه مشترک همه دهه نودیهای حاضر در هیئت عزاداری اصحاب الحسین(ع) این است که با لباس مشکی به مجلس آمدهاند و سیاه پوش حضرت سیدالشهدا(ع) شدهاند.
در گوشهای میایستیم و در کنار عزاداران حسینی دستی به سینه آشنا میکنیم، از اقوام مختلف استان خوزستان در آیین عزاداری هیئت اصحاب الحسین(ع) حضور دارند، عرب، بختیاری، لر، شوشتری و دزفولی همه گرد هم جمع شدهاند تا برای سرور و سالار شهیدان حضرت سیدالشهدا(ع) قتیل العبرات سوگواری کنند فرقی هم ندارد چه کاره هستند، معلم، دانشآموز، دانشجو، کارگر، کارمند، بازنشسته، کاسب، بازاری، جوان پشت کنکوری و یا بیکار.
سقایی جوانان به یاد سقا
هر کسی هر کاری از دستش میآید برای محفل عزای ارباب بیکفن و یاران باوفایش انجام میدهد، حتی اندازه برداشتن پسماند یک لیوان یکبار مصرف از کف خیابان، زیرا همه کارها در دستگاه امام حسین(ع) دیده میشوند و هیچ چیز گم نمیشود حتی آن قطره اشکی که از چشم یک جوان امروزی جاری میشود.
اینجا همه خود را صاحب مجلس میدانند، همه زیر پرچم عزای امام حسین(ع) یک خانواده هستند و دوست دارند محفل حضرت عشق به خوبی برپا شود، یکی چای توزیع میکند، یکی پارچ آب در دست دارد و به یاد سقای دشت کربلا حضرت ابوالفضل العباس(ع) تشنگان را سیراب میکند، یکی هم به سوگواران حسینی شربت تعارف میکند.
آب، آب، آب، قصه آب و علمدار، قصهای فراموش ناشدنی در تاریخ، قصهای که برای جوانمردان گیتی درس زندگی است، سقا به فرات میرسد، مشک را پر از آب میکند، زلالی آب را میبیند، مشتی آب بر میدارد تا عطش لبانش را رفع کند، یاد مولای خود میافتد که لبانش تشنه است، آب را رها میکند و آب روی آب باز میگردد، سقا با لبان تشنه به سمت خیام حضرت خورشید میرود.
حالا بعد از 1384 سال جوانان اهوازی به یاد جوانمردی حضرت عباس(ع) و سقایی او برای طفلان خیمههای حضرت عشق آب در دست میگیرند و به تشنگان آب میدهند تا سیراب شوند و راه و منش علمدار کربلا را ادامه دهند.
نوحهخوان نوحه میخواند و سوگواران حسینی زیر پرچم هیئت عزاداری اصحاب الحسین(ع) زنجیر میزنند، پیر و جوان، کودک و نوجوان، دهه شصتی و دهه هفتادی و دهه هشتادی و دهه نودی در کنار ریش سفیدان هیئت عزاداری میکنند تا چراغ خیمه حضرت اباعبدالله الحسین(ع) بعد از 1384 سال همچنان روشن بماند و چون کشتی نجات، ما را از طوفان دنیا نجات دهد.
لالایی برای طفل رباب
نوحهخوان نوحه میخواند و بانوان اهوازی گهوارهای را که به یاد حضرت علی اصغر(ع) همراه خود به محفل عزا آوردهاند تکان میدهند و برای طفل رباب لالایی میخوانند و حاجاتشان را از درگاه حق تعالی طلب میکنند: یا قاضِیَ الْحاجاتِ
خدای تبارک و تعالی چه لطفی را شامل حال ما میکند که امسال هم در عزای سرور آزادگان جهان حضور مییابیم و حسرت به دل نمیمانیم، از محرم سال گذشته تا کنون تعدادی از اهالی محل از جمله جوان برومند زندهیاد صادق عسکریپور و جوان ناکام زندهیاد سید دانیال قاریزاده آسمانی شدهاند، یادشان را گرامی میداریم.
زنجیرزنی در هیئت عزاداری اصحاب الحسین(ع) اهواز ادامه مییابد و نوحهخوان از همه شهدا نوحه میخواند از علی اکبر(ع)، از علی اصغر(ع)، از حضرت ابوالفضل العباس(ع)، از حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و از شهدای کربلا و همه مشغول سوگواری هستند، یاد دوستم جوان ناکام زندهیاد محمدامین هماوند لیدر تیم نفت مسجدسلیمان میافتم که در جوانی پرپر شد و محرم امسال را به چشم ندید، از خدا میخواهم که او را میهمان سفره پر خیر برکت حضرت سیدالشهدا(ع) کند.
نوحهخوان نوحههایی برای حضرت زینب کبری(س) و حضرت ام کلثوم هم میخواند و در پایان هم میخواند که ما اجر عزاداری از فاطمه میخواهیم و همه جواب میدهند، در دل دعا میکنیم که این عزاداریها مورد قبول حضرت زهرای مرضیه(س) واقع شود و خداوند حاجات این جمع و همه عزاداران حسینی را برآورده به خیر نماید.
پری برای پرواز
محرم چه ماه بزرگی است چه ماه باعظمتی است، ماهی است که خوبان درگاه الهی برای آسمانی شدن دعا میکنند و ماهی که شهید سید حسن سواری، سردار شهید علی لویمیباقری، شهید محمد عذاری، شهید اسماعیل شفیعینژاد، شهید رضا شعیبی، شهید سینا آقاجری، شهید امید حسینی، شهید میلاد جهانگیرینژاد، شهید سید خلیل هاشمیفر، شهید هادی الماسیان، شهید سعید زارع، شهید مهران زرافشان، شهید سعید کریمی، شهید نبی دریس، روحانی شهید محمد افچنگی، شهید محمدطاها اقدامی، سردار شهید امید فرجیزنگنه، سردار شهید حسین منجزی، شهید امید نریمیسایی، شهید علی سلمانوند، شهید حسین ولایتیفر، شهید علی کمایی و شهید یونس پورجلو آسمانی شدند و حالا چند سالی است که محرم در بهشت میهمان خان رحمت الهی هستند.
زنجیرزنی به پایان میرسد و نوحهخوان میگوید اجر همگی با اباعبدالله الحسین(ع) و جمعیت آهسته آهسته به جز تعدادی از جوانان و نوجوانان متفرق میشوند، دل که پاک باشد محرم پر پروازی برای اوج گرفتن در آسمان و دیدار معبود میشود مثل شهید قربان مکوندی، شهید محمد ظهیری، شهید مصطفی صدرزاده، شهید حمیدرضا فاطمیاطهر، شهید حجتالله رحیمی و شهید محمد سلیمانی.
پس از زنجیرزنی با حضور تعدادی از جوانان و نوجوانان محل سینهزنی آغاز میشود و عزاداران امام حسین(ع) حلقه میزنند و دست بر کمر یکدیگر به رسم جنوبیها سینه میزنند و نوحهها را جواب میدهند، در کنار آنها میمانم، و از خود میپرسم؛ خدایا این حسین(ع) با دلها چه کرده است که پس از نزدیک به 14 قرن هنوز دلها برایش نالان و چشمها برایش گریان است؛ جواب این سوال را پیامبر اعظم حضرت محمد مصطفی(ص) در حدیثی بیان میکند که میگوید: برای شهادت حسین علیه السلام، حرارت و گرمایی در دلهای مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمیشود.
پایان پیام/72075