به گزارش سایت دیده بان ایران؛ چشمه‌ی زندگی یا Lebensborn، این برنامه را اس اس پایه نهاده بود و سازمان ثبت شده ای به همین نام برای آن وجود داشت و هدف اصلی آن افزایش میزان تولد کودکانی با ویژگی های شاخص نژاد آریایی بود.

یکی از زنانی که درگیر این برنامه شد هیلدگارد تروتز بود، او یک حامی وفادار و مشتاق نازی ها بود، تا آنجا که مدالی به پاس این تلاش های او به او در سال ۱۹۳۳ اهدا شده بود. او در این زمان به صور هفتگی در همایش های نازی ها شرکت می کرد، در سخنرانی ها شوق ساختن یک آلمان نوی بهتر به ‌شرکت کنندگان القا می شد و جوانان می فهمیدند که چقدر برای ساختن این آینده بهتر، تلاش آنها ارزشمند خواهد بود. 

تروتز به زودی چهره شاخص، سازمان محلی اش شد، اما قسمت زیادی از این محبوبیت او به ویژگی های فیزیکی او ربط داشت: موهای بلوند و چشمان آبی او شاخص نژاد آریایی شمال اروپا بود.

در سال ۱۹۳۶، او تنها ۱۸ سال داشت و تازه تحصیل را تمام کرده بود و در پی یافتن کاری برای آینده خود بود. در این زمان او با رهبر سازمان زنانی حامی هیتلر، گفتگویی کرد که آینده اش را تغییر داد. به او گفته شد که آلمان بیش از هر چیز، به افرادی به نژاد خالص نیاز دارد و برای چه او برای پیشوا، چنین فرزندانی را به ارمغان نیاورد.

ترونز در این زمان نمی دانست که در آن زمان، مدتی است که برنامه ای با حمایت دولتی به نام Lebensborn در حال اجراست. در این برنامه بدون ملاحظات معمول برای ازدواج قانونی یا شرعی، زنانی با ویژگی های نژادی به اصطلاح برتر آریایی انتخاب می شدند، با افسران اس اس همخوابه و حامله می شدند.

 تروتز هم در همین راستا، مورد آزمایشات پزشکی قرار گرفت و مثل زنان دیگری که وارد برنامه می شد، پیشینه اش مورد بررسی قرار گرفت، مبادا که خون یهودی در رگ هایش جاری باشد. حالا که سربلند از آزمایشات بیرون آمده بود، می توانستاز بین یک گروه افسران اس اس، «شریک» دلخواه خود را پیدا کند. او را به قلعه ای در باوارایا بردند.

در آنجا ۴۰ دختر دیگر با نام های ساختگی زندگی می کردند. شرایط زندگی در قلعه بسیار لوکس و تشریفاتی بود. اتاق های برای بازی و ورزش داشت و مجهز به کتابخانه و سالن موسیقی و حتی سینما بود.

کل قلعه را یک پزشک بلند پایه عضو اس اس کنترل می کرد. او زنی را که وارد می شد به دقت معاینه می کرد، مبادا که بیماری ژنتیکی، اعتیاد به الکل یا کندذهن باشند

به زن های قلعه اخطار داده شده بود که هیچ حق قانوین نسبت به کودکانی که به دنیا خواهند آورد، نخواهند داشت. کودکان به انستیتوهای پرورشی مخصوصی فرستاده می شدند تا در شرایطی ایده آل برای خدمت وفادارانه به هیتلر، پرورده شوند.

بنابر گرارش دیده بان ایران؛ در جریان این برنامه دولت آلمان؛ افسران بلند قد، قوی، چشم آبی و موبلوند، به آنجا آورده می شدند، تا بعد از آشنایی مختصر یک هفته ای در جریان تماشای فیلم، بازی و همایش ها، دخترها یکی از آنها را برای فرزندآوری انتخاب کنند.

یکی از اجزای اصلی برنامه Lebensborn  حفظ اسرار و شرایط محرمانه بود. بعد از اینکه دخترها انتخابشان را می کردند، دقیقا ۱۰ روز بعد از گذشت آخرین عادت ماهانه شان، یعنی در زمانی که بهترین شرایط فیزیولوژیک برای لقاح و حاملگی است، یک آزمایش پزشکی دیگر انجام می شود و بعد اجازه نزدیکی داده می شد.

تروتز در آن زمان از این برنامه خوش اش می آمد، نه فقط به خاطر بی قیدی ولذات جسمانی همراه اش، بلکه برای اینکه تصور می کرد، چقدر در خدمات پیشوای عزیزش قرار گرفته است. همان افسری که تروتز را در جریان چند دیدار، باردار کرد، هفته بعد برای باردار کردن دوستانش مورد استفاده قرار گرفت. ۹ ماه بعد او زایمانی، نه چندان آسان داشت...

او دو هفته به نوزادش شیر داد و بعد کودک از او گرفته شد. تروتز دیگر هیچگاه نه کودک اش را دید و نه پدر فرزندش را در سال های بعدی تروتز تلاش کرد که کودکان دیگری به دنیا آورد، او سرانجام عاشق یکی از افسران جوان شد و با هم ازدواج کردند. البته او به شوهرش گفت که در برنامه Lebensborn  شرکت کرده و چقدر شگفت زده شد که شوهرش به اندازه او از این همکاری او، خشنود نیست!

اما در آلمان بعد از جنگ و حکومت نازی ها، این پیشنیه خانم تروتز همچون داغ ننگی بر روی او ماند، طوری که هیچگاه نتوانست از آن رها شود.

نویسنده و تصاویر: ساموئل تاریخ