صاحب‌خبر - توسط محققان کشور؛ جایگزین نانویی پوست برای بهبود زخم ها تولید شد محققان کشور در راستای ساخت و طراحی زخم پوش های نانولیفی حاوی نانوفیبریل های کیتوسان-روی سنتز شده به عنوان جایگزین زیستی پوست برای ترمیم زخم گام برداشتند. مرضیه رنجبر محمدی محقق پروژه طراحی «تهیه زخم پوش با استفاده از ساختار نانولیفی کراتین-پلی وینیل الکل و پلی لاکتیک اسید بارگذاری شده با نانوفیبریلهای کیتوسانی و نانوذرات اکسید روی» با بیان اینکه پوست بزرگترین اندام بدن است، گفت: عملکرد اولیه پوست حفاظت از اعضای بدن مانند یک سد در برابر عوامل خارجی است. دانشیار دانشگاه بناب با اشاره به سایر عملکردهای مهم پوست گفت: عبور و مرور اکسیژن و مواد و حفاظت از لایه های زیرین از دیگر عملکردهای پوست است که از دست رفتن بخش های بزرگی از آن به دلیل آسیب دیدگی یا بیماری سبب ناتوانی یا حتی مرگ فرد می شود. به گفته این محقق، بنابراین، ایجاد جایگزین های پوستی مناسب در یک مدت زمان مشخص و کوتاه جهت ترمیم به موقع و مدیریت زخم های بزرگی مانند سوختگی، بستر و دیابتی ضروری است. وی خاطر نشان کرد: استفاده از مواد زیست سازگار و زیست تخریب پذیری مانند پلیمر طبیعی کیتوسان در ساخت جایگزینهای پوستی از اهمیت زیادی برخوردار است. رنجبر محمدی گفت: بنابراین کیتوسان به شکل ژل نانوفیبریلی تهیه شد تا بتوان آن را در ساختار محلولهای پلیمری به راحتی بارگذاری نمود. از طرف دیگر با ترکیب نمودن ژل کیتوسان با نانوذرات اکسید روی با مقادیر مختلف سعی شد که خواص آنتی بالکتری زیاد و خاصیت محافظت در برابر اشعه ماورا بنفش ایجاد شود و در نهایت ساختار کیتوسان نانوفیبریلی-نانوذرات اکسید روی در بستر نانوالیاف نهایی بارگذاری شدند تا یک ساختار نانولیفی مناسبی تهیه شود. این محقق با بیان اینکه در این طرح سعی شده که از روش الکتروریسی هیبریدی به منظور تولید الیاف مرکب استفاده شود، گفت: به این منظور در یک طرف محلول پلیمری پروتئینی به همراه نانوفیبریلهای کیتوسان-نانوذرات اکسید روی و در طرف دیگر محلول پلیمری جهت دادن استحکام به داربست تهیه شده در محیط آبی بدن بارگذاری شد. رنجبر محمدی خاطرر نشان کرد: مهمترین هدف این پروژه تولید داربست های مناسب بر پایه پلیمرهای زیست سازگار بارگذاری شده با نانوفیبریلهای کیتوسان-اکسید روی است. وی گفت: پیش بینی می شود که استفاده از نانوفیبریل کیتوسان در کنار اکسید روی فعالیت ضد باکتریایی را تشدید نموده و از طرفی حضور کیتوسان میزان سمیت اکسید روی را نیز کاهش می دهد. ترکیبات کیتوسان-اکسید روی با مقادیر مختلف سنتز شده و در ساختار داربست به کار گرفته خواهند شد. استفاده از این ترکیب در ساختار نانوالیاف می تواند به آن خواص بیولوژیکی و ضد میکروبی مناسبی داده و علاوه بر ترغیب رشد سلولی، جلوی عفونت را بگیرد. رنجبر محمدی با تاکید بر اینکه سعی کردیم در این تحقیق، از یک پلیمر طبیعی با صرفه اقتصادی نظیر کراتین در ساختار استفاده کنیم، عنوان کرد: از آنجایی که در ساختار خود پوست این ترکیبات به وفور یافت می شوند استفاده از این پلیمر کمک شایانی در تقلید زیستی این ترکیب خواهد کرد. محقق این پروژه با اشاره به ویژگی های این محصول گفت: این ترکیب زیستی تقلید کننده پوست، از الکتروریسی مخلوط چند پلیمر طبیعی و مصنوعی بدست می آید و تلفیقی از ویژگی های منحصربه فرد کیتوسان چون ضد میکروبی، زیست سازگاری و … با ویژگی های نانوالیاف چون نسبت سطح به حجم بالا، تخلخل، قابلین عبور و مرور اکسیژن و... است. به گفته وی، این پروژه با هدف ساخت زخم پوشی ایده آل جهت ترمیم زخم بوده که در این روش از ویژگی های پوست تقلید کردیم. این طرح توسط صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران مورد حمایت قرار گرفته است. ستاد فناوری نانو اعلام کرد؛ ۶ کشوری که از محصولات نانوی ایرانی بهره بردند ستاد توسعه فناوری نانو اعلام کرد : کشورهای لبنان، ترکیه، عراق، پاکستان، گرجستان و افغانستان، ۶ کشوری هستند که از محصولات نانوی ایرانی در حوزه های مختلف استفاده کرده اند. به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو، گزارش بازار محصولات نانوساخت ایران در سال گذشته نشان می‌دهد که در حوزه ساخت و ساز، عراق، ترکیه و لبنان بیشترین مقاصد صادراتی محصولات نانویی ایرانی بوده است. گرجستان و افغانستان در رتبه‌های بعدی قرار دارند. در بخش الکترواپتیک نیز عراق به عنوان مقصد اصلی صادرات محصولات نانوساخت ایرانی قرار دارد. در بخش نساجی، به ترتیب عراق، پاکستان و افغانستان قرار دارند، در حالی که در بخش دارو، بهداشت و سلامت، ترکیه و سوریه مقاصد اصلی صادراتی بوده‌اند و عراق در رتبه سوم قرار دارد. بعد از عراق نیز افغانستان سهم بیشتری از نانومحصولات ایرانی را در حوزه دارو دارد. مشابه همین شرایط در بخش خودرو نیز دیده می‌شود جای که ترکیه بالاترین سهم نانومحصولات صادراتی ایرانی را به خود اختصاص داده است. در مجموع به نظر می رسد که عراق و ترکیه اصلی‌ترین مقاصد صادراتی محصولات نانوساخت ایرانی در سال گذشته بوده‌اند. ساخت وساز، اپتوالکترونیک، نساجی و دارو چهار حوزه صنعتی هستند که بیشترین صادرات محصولات نانوی ساخت ایران را شامل می‌شوند. نساجی با حجم صادرات نزدیک به چهار میلیون دلار بیشترین تنوع را از نظر کشورهای مقصد صادرات دارد و محصولات نانوی این حوزه به بیش از ۲۰ کشور صادر شده‌اند. پس از نساجی بیشترین تنوع در مقاصد صادراتی در صنعت تجهیزات نانو مشاهده م‌یشود. ولی در حوزه‌های اپتوالکترونیک،خودرو و نفت وگاز کشورهای مقصد صادرات به یک یا دو کشور محدود هستند.∎​