یا ابوفاضل تو جانباز ره قرآن و دینی
راحت جان علی، نور دل ام البنینی
ساقی لب تشنگان و سرپرست کودکانی
پیشتاز لشگر اسلام چون حبلالمتینی
میلاد قمر بنیهاشم، حضرت عباس (ع) مبارک
میلاد اباالفضل (ع)، ماهتاب شبهای غریبی حسین (ع)
و اسوه باشکوه جانبازی مبارک باد
هر گل خوشبو که گل یاس نیست
هر چه تلالو کند الماس نیست
ماه زیاد است و برادر بسی
هیچ یکی حضرت عبـاس نیست
میلاد حضرت عباس (ع) مبارک باد
عباس (ع) آمد تا برادری را معنا کند، وفا را شرح دهد، ایثار را الگو باشد
شجاعت را تفسیر کند و دلاوری را مصداقی والا گردد
میلاد حضرت عباس (ع) مبارک باد
چهارم شعبان، روز شکفتن گل معطر ابوالفضل (ع)
بر شاخسار اهل بیت (ع) مبارک باد
روشنگر آفتاب، عباس آمد
تفسیر زلال آب، عباس آمد
خیزید، گل آرید و گل افشانید
زیرا که گل بوتراب، عباس آمد
میلاد حضرت عباس (ع) مبارک باد
چه عباس آنکه در حشمت امیر راستین آمد
چه عباس آنکه از همّت پناه مسلمین آمد
چه عباس آنکه از اصل و نسب از دوره هاشم
چو جان مرتضى و حُسن خیرالمرسلین آمد
میلاد حضرت عباس (ع) مبارک باد
دو ماه از دو افق در دو شب تجلّی کرد
یکی شهنشه دوران، یکی امیر سپاهش
دو گوهر از دو صدف از دو بحر گشت نمایان
یکی چراغ هدایت، یکی معین و گواهش
یکی حسین و یکی ناصر حسین، ابوالفضل
که جان خویش به کربلا بداد به راهش
کوله بار زخمتان، در روز میلاد ابوالفضل (ع)، سرشار از نسیم شفاعت و عنایت باد.
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک باد.
کریم باوفا، آقا ابوالفضل
خداوند سخا، آقا ابوالفضل
دلی دارم که نذر مرقد توست
ببر تا کربلا، آقا ابوالفضل!
امشب شب میلاد علمدار حسین است
میلاد علمدار وفادار حسین است
گر بود علی محرم اسرار محمد
عباس علی محرم اسرار حسین است
فرزند دلیر حیدر آمد
عباس امیر لشکر آمد
میخواست نشان دهد ادب را
یک روز پی از برادر آمد
جانباز، با لبخند زخم خویش، خاطرات خفته عباس (ع) را در کربلا بیدار میکند.
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک باد.
ای جانباز! فراتِ جان تو، سقّای خیمههای تشنگان وطن بود تا امروز، در سایه امن ایمان.
عباس (ع) را در آیینه چهره تو ببینیم.
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک باد.
سلام بر تو ای جانباز که زیباترین فرصت پرواز را در بالهای شکسته ات میتوان یافت.
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک باد.
نیستم لایق کنم مدح و ثنایت یا ابو الفضل
از ازل مدح تو را گفته خدایت یا ابو الفضل
مصطفی (ص) را جان نثاری، مرتضی را یادگاری
جان من، جان جهان بادا فدایت یا ابو الفضل
ای تجلای نور در سینا
ید بیضای توست با موسی
حق نوشته ست با خطی از نور
روی درگاه جنّت الاعلی
در بهشتم بهار عباس است
صاحب الاختیار عباس است
جانباز، زخمیترین غزل دیوان عشق است که در فضای ایثار منتشر میشود.
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک باد.
آلاله نو دمیده چیدن دارد
آواز فرشتگان شنیدن دارد
میلاد حسین است و ابوالفضل و علی
یک ماه و دو آفتاب دیدن دارد.
زیرا که گل بوتراب، عباس آمد
ای دست تو، دستگیر عالم
وی در رخ تو علی مجسم
دریای عمیق مهربانی
تمثال علی، علی ثانی
مرآت حسین مظهر عشق
گل واژهی ناب دفتر عشقای عبد خدانما، اباالفضل
دریاب دمی مرا اباالفضل
جانبازان، یادگاران روزهای عشق و حماسه اند؛ خاطرات مجسّم سالهایی که درهای آسمان
به روی عاشقان باز بود و فرشتگان در آسمانِ زمین گرم گلچینی بودند.
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک باد.
مبارک باد نورانیت خانههایی که در سایه شمع وجود جانبازان، ذرّه ذرّه به آسمان نزدیکتر میشوند.
جانباز، آلبوم تماشایی خاطرات سرخی است که از دلاورمردیهای
عباس گونههای وطن، به جا مانده است.
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک باد.
کوله بار زخمتان، در روز میلاد اباالفضل (ع)، سرشار از نسیم شفاعت و عنایت باد.
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک باد.
جانبازان، تمثال وفاداری و ایثار، شکوه زخم و زیبایی و تصویرگر ایمانند.
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک باد
چه عباس آنکه در حشمت امیر راستین آمد
چه عباس آنکه از همّت پناه مسلمین آمد
چه عباس آنکه از اصل و نسب از دوره هاشم
چو جان مرتضی و حُسن خیرالمرسلین آمد
میلاد حضرت عباس (ع) مبارک باد
ای علمداری که دستت بوسه گاه مرتضاست
افضل الاعمال حیدر بوسه بر دست شماست
اقتدا بر مرتضی کردند جمع اهل بیت
دست تو سرشار از عطر نسیم بوسه هاست
ولادت حضرت عباس (ع) مبارک
میلاد مسعود ابوالفضل جوان است
هنگام شادی و سرور شیعیان ست
از دامن امالبنین ماهی عیان است
کز روی وی شرمنده ماه آسمان ست
میلاد حضرت عباس (ع) مبارک باد
پرچم فراز دین حق پرورده مولاست او
چون در شجاعت رهبری بی باک و بی پرواست او
هم سنگر آزادگی با یوسف زهراست او
بابالحوائج در جهان بر خلق ما فیهاست او
میلاد حضرت عباس (ع) مبارک باد
او آمده تا خویش را سر مست شیدایی کند
کز مستی و شیدایی اش بر خلق آقایی کند
در کربلای پر بلا جنگی تماشایی کند
در خدمت پیر عطش لب تشنه سقایی کند
ولادت حضرت عباس (ع) مبارک باد
بر گو به ساقی پر زمی جام طهورائی کند
تا شمع جمع عاشقان یار تماشایی کند
کز هاتف غیبم ندا از حی سرمد آمده
عباس بهر یاری دین محمد آمده
فرارسیدن میلاد حضرت ابوالفضل (ع) مبارک
امشب مدینه از شعف اعلان سقایی کند
تا تشنگان عشق را سر مست و شیدایی کند
گسترده رنگین سفرهای زیبا رویایی کند
کز میهمان خویشتن نیکو پذیرایی کند
میلاد حضرت عباس (ع) مبارک باد
چهارم شعبان شده و آمده خورشید شرف
نور دل امّ بنین، گل پسر شاه نجف
قبله حاجات همه
شور مناجات همه
میلاد حضرت ابوالفضل العباس (ع) بر شما مبارک
چه خوب شد الطاف بالا بیشتر شد
باران گرفت و خشکی لبها تر شد
چه خوب شد این روزهای آفتابی
ذکر لب نیمه شب ما یا قمر شد
ولادت حضرت عباس (ع) مبارک باد
نور چشم برادر آمد
پسر حیدر آمد
این نو رسیده قبله اهل یقین است
این نور چشم حیدر و ام البنین است
ای بهترین یار حسین
عباس علمدار حسین
میلاد قمر بنیهاشم، حضرت عباس (ع) بر شما مبارک
ای که از خیل بنی هاشم تویی والا و افضل
ارشد و با صولت و قامت رسا و مه جبینی
مرد همت، مرد عزت، مرد تقوی و فضیلت
عاشق حق و حقیقت، مظهر صدق و یقینی
میلاد حضرت عباس (ع) مبارک باد
ای آب بقا عبّاس، خورشیدلقا عبّاس
مشتاق لقای تو، ای ماه بنی هاشم
در موقف رستاخیز زهرا به تو می نازد
این فخر برای تو، ای ماه بنی هاشم
میلاد حضرت عباس (ع) مبارک باد
تو ساقی عطشانی، سقای یتیمانی
رحمت به صفای تو، ای ماه بنی هاشم
تو اصل مناجاتی، تو قبله حاجاتی
چشمم به عطای تو، ای ماه بنی هاشم
میلاد حضرت عباس (ع) مبارک باد
لبخند علی (ع) رنگ میگیرد
فرشتگان، تولد دستانی را جشن میگیرند که قرار است روزی چراغ حماسه را برافروزند.
پهلوانی به عالم چشم میگشاید که پهلوانان عالم به نامش اقتدا میکنند.
پهلوانی که فرزند مردی است که کوهِ رشادت و جوانمردی است،
فرزندِ شیر زنی است که به او شیر شهامت نوشاند.
کوهمردی که ذرهای از احترام برادرش حسین (ع) فرو نگزارد.
حسین (ع) امام بود و ابوالفضل، برادر امامت.
حسین (ع) ولی بود و ابوالفضل، هم رکاب ولایت.
آری، نوزادی در گهواره خفته است که علمدار لشکر حسین (ع) خواهد بود.
سلام بر عباس، ای غیرت مجسم… ای قامتِ فتوت…
سلام ای چشمهایی که آب را شرمنده نجابت خود خواهی کرد…
سلام ای دستهایی که رودخانههای زمین، به جستجویشان سر گردانند…
سلام ای پیشانی بلندی که آیینه آسمان است…
السلام علیک یا اباالفضل العباس (ع)
جنت و رضوان و حور و کوثر، همگی آیت و نشانهای از خوی وی است.
او آبشاری است که از کوهی استوار چون علی، در طبیعتی چون امالبنین جاری شد
و در سرشاری از عطش سوخت. قهرمان نهر علقمه که شمس و قمر از نور جمالش خجل میشوند،
افسانه و اساطیر نبود؛ مردی بود که مثل یک عَلَم هیچ وقت بر زمین نماند.
لقب «اَسَدُ الله الْغالِبْ» را چون علی بر او نهادند تا دوباره حملههای حیدری در میدانها تکرار شوند
و هنوز بعد از این همه سال، زیر نور مهتاب، چهرهاش در زلالی آب میلرزد؛
گویی تنها بعد از خدا از آب میترسد. مردی که افسانه نیست.
ماه زیاد است و برادر بسی
هیچ یکی حضرت عبـاس نیست
میلاد حضرت عباس(ع) مبارک باد
نظر شما