ایران در دور برگشت آن مرحله، ایرلند را در تهران با یک گل شکست داد، اما برای جبران شکست دو بر صفر بازی رفت کافی نبود. ایرلند در مقدماتی آن بازی‌ها به هیچ تیمی از جمله هلند، نباخته بود.

 

برانکو ایوانکوویچ سرمربی سابق تیم ملی و پرسپولیس و سرمربی کنونی تیم ملی عمان در آن زمان دستیار بلاژویچ بود، اما ۴ سال بعد سرمربیگری تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۰۶ را بر عهده داشت.

 

بلاژویچ در دوران بازیگری به عنوان یک هافبک هجومی از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۶ در تیم‌های دینامو زاگرب، لوکوموتیو زاگرب، اف کا سارایه وو، ریه کا یوگسلاوی سابق، سیون و موتیه سوئیس توپ زد و در ۶۶ بازی ۴ بار گلزنی کرد، اما هرگز به تیم ملی دعوت نشد.

 

اما دوران مربیگری «چیرو» شرایط متفاوتی داشت و باعث شهرت او شد. بلاژویچ از سال ۱۹۶۸ تا ۲۰۱۵ در تیم هایی، چون سیون، لوزان، گراس هوپرز و نوشاتل سوئیس، ریه کا، دینامو زاگرب (۳ دوره)، اوسی یک، وارتکس و هایدوک اشپلیت کرواسی، نانت فرانسه، پائوک یونان، مورا اسلوونی، شانگ‌های شن هووآی چین، تیم امید چین، اسلوبودا بوسنی و مس کرمان ایران مربیگری کرد. او همچنین هدایت تیم‌های ملی سوئیس، کرواسی، ایران، بوسنی و هرزگوین را بر عهده داشت.

 

اوج کار وی رساندن تیم ملی کرواسی به یک چهارم نهایی یورو ۹۶ و سپس مقام سوم جام جهانی ۱۹۹۸ بود. او همچنین تیم ملی ایران را در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ هدایت کرد که در صعود به جام جهانی ناموفق بود و در نهایت با شکست از ایرلند در پلی آف بین قاره‌ای حذف شد. در دوره مربیگری او در تیم ایران بازیکنان جوانی، چون ابراهیم میرزاپور، جواد نکونام و رحمان رضایی به تیم ملی دعوت شدند.

 

تیم ایران با هدایت بلاژویچ از ژانویه تا نوامبر ۲۰۰۱ در ۱۹ بازی ۱۰ برد ۴ تساوی و ۵ شکست کسب کرد.

 

بلاژویچ در کرواسی چهره بسیار محبوبی بود و از زندگی و خاطرات او تا کنون ۴ فیلم ساخته شده است.

 

تنها افتخار دوران بازیگری او یک قهرمانی در جام حذفی سوئیس بوده است، اما در مربیگری یک قهرمانی لیگ و جام حذفی سوئیس، یک قهرمانی لیگ و جام حذفی یوگسلاوی سابق، دو قهرمانی لیگ و یک جام حذفی کرواسی و یک قهرمانی لیگ بوسنی هم به دست آورده است.