خبرگزاری میزان – تسنیم نوشت: حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران امروز دوشنبه به سندی اشاره کردند که به تازگی منتشر شده و به موجب آن، جیمی کارتر، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا در سال ۱۹۷۹ به سازمان سیا دستور سرنگونی انقلاب را داده بود.

رهبر انقلاب گفتند: «یک سندی اخیراً منتشر شده که برای من فرستادند، آوردند همین چند هفته پیش ظاهراً از یک مرکز معتبر آمریکایی که اسناد مهمی را بعد از مثلاً گذشت سی چهل سال منتشر میکند، این سندی را منتشر کرده که میگوید که کارتر در دسامبر ۱۹۷۹  یعنی حدود ده ماه بعد از پیروزی انقلاب ما، یک دستوری میدهد به سازمان سیا. دستور این است که جمهوری اسلامی ایران را سرنگون کنید.»

رهبر انقلاب اسلامی تاکید کردند: «یعنی همان اول انقلاب اوایل انقلاب رئیس‌جمهور آمریکا دستور سرنگونی جمهوری اسلامی ایران را با خواب آشفته‌ای که لابد دیده به سازمان سیا صادر میکند. آن وقت نکته‌ی جالب توجه این است که به چه وسیله ساقط کنید، ذکر میکند اولین نکته‌ای ذکر میکند تبلیغات است؛ پروپاگاندا. میگویند با پروپاگاندا تبلیغ کنید علیه جمهوری اسلامی. این کاری بوده که آن روز این‌ها شروع کردند. تبلیغات، البته خب فقط تبلیغات نبود تحریم هم بود جاسوسی هم بود نفوذ هم بود.»

فؤاد ایزدی، از کارشناسان ارشد امور آمریکا و همکاران در مقاله‌ای که سال گذشته در فصلنامه علمی مطالعات دفاع مقدس منتشر کرده‌اند جزئیاتی را درباره این سند منتشر کرده‌اند.

در این مقاله آمده است: «بررسی اسناد مرتبط با عملیات مخفی علیه جمهوری اسلامی ایران در زمان کارتر نشان می‌دهد پیش از حمله رژیم بعث عراق به ایران آمریکا به دنبال یافتن راهی برای بی‌ثبات‌سازی ایران با هدف براندازی بوده است. این بدان معناست که اقدامات آمریکا در ماه‌های پس از تسخیر لانه جاسوسی بسیار فراتر از تلاش برای حل و فصل مسئله آزادسازی کارکنان سفارت آمریکا بود.»

نویسندگان مقاله در ادامه تصریح کرده‌اند: «به عنوان نمونه در گزارش جلسه کمیته هماهنگی ویژه اطلاعات (Special Coordination Committee) که در ۲۷ دسامبر ۱۹۷۹ (۶ دی ۱۳۵۸) برگزار شده بود کارتر اعلام می‌کند که انجام عملیات پنهان توسط سازمان سیا در ایران ضروری است.»

در این گزارش، متن «یافته‌های ریاست‌جمهوری» به شرح زیر درج شده است: «طبق یافته من [کارتر] عملیات زیر در یک کشور خارجی برای امنیت ملی ایالات متحده مهم است و لذا به رئیس آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) و یا نماینده وی دستور می‌دهم تا این یافته را به کمیته‌های مربوطه در کنگره مطابق ماده ۶۲۲ گزارش دهد و در صورت لزوم جلسات توجیهی ارائه دهد.»

کشور مورد نظر ایران و عملیات مربوطه به شرح زیر است: «انجام عملیات تبلیغاتی، سیاسی و اقتصادی (Propoganda and political and economic operations) برای کمک کردن به استقرار یک رژیم مسئول دموکراتیک در ایران. برقراری تماس با رهبران اپوزیسیون ایرانی و دولت‌های علاقمند با هدف ترغیب عملیاتی که بتواند به ایجاد جبهه گسترده غرب‌گرا و قادر به تشکیل یک دولت جایگزین منجر شود.»

مطابق مندرجات این مقاله، از زمان تأسیس سیا در سال ۱۹۴۷ و محول شدن انجام عملیات مخفی بین‌المللی به آن، نظارت اجرایی بر این گونه اقدامات توسط مجموعه‌ای از کمیته‌های فرعی شورای امنیت ملی آمریکا صورت می‌گیرد. این کمیته‌ها به دستور روسای مختلف رئیس‌جمهور و با نام‌های متفاوت ایجاد شده‌اند.

در زمان دولت کارتر وی نام نهاد ناظر بر عملیات مخفی سیا را به کمیته هماهنگی ویژه اطلاعات تغییر داد. این کمیته متشکل از مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور، وزرای امور خارجه و دفاع، رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح آمریکا و رئیس آژانس اطلاعات مرکزی به عبارتی زبیگنیو برژینسکی، سایروس ونس، هرولد براون، دیوید سی جونز و استنسفیلد تورنر بود.

در ایالات متحده یافته‌های ریاست‌جمهوری که به طور رسمی به عنوان یادداشت اطلاع‌رسانی شناخته می‌شود دستورالعمل ریاست‌جمهوری است که طبق قانون برای توجیه شروع عملیات مخفی توسط آژانس اطلاعات مرکزی به کمیته‌های خاص کنگره تحویل می‌شود.

بر اساس گزارش مذکور، «در پیش‌نویس اصلی این یافته آمده است: “انجام عملیات تبلیغاتی (پروپاگاندا) و اقدامات سیاسی و اقتصادی برای حمایت از مخالفت با رژیم رادیکال [امام] خمینی.”» کارتر متن را خط زده و در بالای آن نوشته است: «انجام عملیات تبلیغاتی، سیاسی و اقتصادی برای کمک کردن به استقرار یک رژیم مسئول و دموکراتیک در ایران.»

علاوه بر این، در این گزارش آمده است: «همه توافق کردند که این یافته حاکی از آن نیست که ما انتظار داشته باشیم رژیم [امام] خمینی بتواند به یک “رژیم مسئول و دموکراتیک” تبدیل شود.

طبق توضیحات ایزدی و همکاران، «بنابراین کاملاً واضح است که کارتر در حال ساماندهی حرکت‌های براندازانه علیه جمهوری اسلامی بود، اعم از حرکت‌هایی که می‌بایست توسط اپوزیسیون ایرانی اجرا شود و حرکت‌هایی که باید توسط “دولت‌های علاقه‌مند” پیاده گردد.

انتهای پیام/