دیدارنیوز نوشت: علیرضا را چندسالی است که می‌شناسم. خبرنگاری حرفه‌ای، کاردان و متعهد به اخلاق خبرنگاری. فزون‌تر آن‌که خبرنگاری که شرایط ایران و جهان را می‌فهمد و عمیقا دل‌بسته‎ی ایران و وطن‌خواه است.

عباس آخوندی نوشت: علیرضا را چندسالی است که می‌شناسم. خبرنگاری حرفه‌ای، کاردان و متعهد به اخلاق خبرنگاری. فزون‌تر آن‌که خبرنگاری که شرایط ایران و جهان را می‌فهمد و عمیقا دل‌بسته‎ی ایران و وطن‌خواه است. علیرضایی که من می‌شناسم، بی‌گمان در هیچ حرکتی که منجر به تجزیه‌ی ایران و یا اثری از وابستگی به خارج داشته باشد و یا موجب بی‌ثباتی و تضعیف ایران شود شرکت نکرده و نمی‌کند.

زمانی که او و همسرش سرکار خانم زهرا توحیدی و دیگر خبرنگاران که پاره‌ای از آنان را از نزدیک دیده‌بودم، دستگیر کردند، بسیار با خود اندیشیدم که با چه تحلیل و مستندی این دستگیری می‌تواند رخ داده باشد؛ و به هیچ نتیجه‌ای نرسیدم جز جو زدگی، شتاب و به‌قولی اقدام پیش‌گیرانه که البته اثری معکوس گذاشت.

اکنون که بیش ازسه ماه از دستگیر این خبرنگاران حرفه‌ای می‌گذرد، و ناکارآمدی سیاست رسانه‌ای حاکمیت به اثبات رسیده و مرجعیت رسانه‌ای شوربختانه از ایران به بیرون مرز‌ها با اهدافی بسیار شوم و شیطانی انتقال یافته، قاعدتا همه‌ی کسانی که چنین راهکار‌های تندی را فراروی تصمیم‌گیران گذاشته‌اند باید از این اقدام خود پشیمان باشند؛ و به عنوان عذر تقصیر به پیشگاه ملت در گام نخست، اسباب آزادی آنان را فراهم آورند.

علیرضا که دارای دانشنامه مهندسی عمران است، دغدغه‌ای فراتر از کار مهندسی داشت. از این رو، از اشتغال در این حرفه که احیانا می‌توانست رفاه و اسایش بیشتری برای او فراهم آورد خودداری کرد و به دنیای رسانه قدم گذاشت. آن‌هم نه تنها به به‌طور تجربی که تا حد مدرک دکتری در علوم سیاسی به تحصیل ادامه داد و سال گذشته فارغ‌التحصیل شد. هرگاه با او صحبت می‌کردم از عمق دید تاریخی او از ایران لذت می‌بردم. او ایران را خوب می‌فهمید و به آن عشق می‌ورزید.

از این‎رو نسبت به حرکت‌های تجزیه‌طلبانه و پرشرارت جریان‌های وابسته بسیار آگاه بود. به یاد دارم که او به دقت حرکت‌های پیرامون ایران را رصد می‌کرد؛ و نسبت به آن‌ها واکنش نشان می‌داد. افزون بر این، او دارای فهم درستی از تحولات بین‌المللی و موقعیت ایران بود. دریافت درستی از قدرت ایران در صحنه‌ی جهانی و رقبا و مخالفان آن داشت.

البته او بیش از یک خبرنگار فعال سیاسی بود. هرچند از چند و، چون فعالیت‌های سیاسی او به تفصیل آگاه نیستم. لیکن، این را می‌توانم شهادت دهم که جریان‌های سیاسی ایران را خوب می‌شناخت. نگاه انتقادی او به همه‌ی جریان‌ها از جمله جریان اصلاح‌طلبی که او به آن منسوب بود برایم بسیار جالب بود؛ و این نشانه‌ی اصالت مواضع و صداقت او در رویارویی با واقعیت خارجی بود. جای او بی‌گمان زندان نیست.

در این شرایط که مادر میهن در تب‌وتاب و تلاطم به‌سر می‌برد، کشور بیش از هر زمان نیازمند خبرنگارانی صادق، آگاه، شجاع و با شناخت خوب از ایران است. امیدوارم که دستگاه قضا بدون پیش‌داوری و بر اساس اصل برائت و با نگاه مثبت و مهر به پرونده او و سایر خبرنگاران عزیز بنگرد و سبب رهایی آنان را فراهم آورد. باشد که بتوانند وظیفه‌ی ملی خبرنگاری خود را ادا کنند.

*سیاست‌مدار اعتدال‌گرا، مدرس دانشگاه 

انتهای پیام