بانک مرکزی به کرات توضیحات لازم درخصوص تغییرات متغیر‌های پولی و نحوه مواجهه و مقایسه این نوع از متغیر‌ها را با توجه به ماهیت انباره‌ای آن‌ها بیان نموده و بر لزوم پرهیز از مقایسه‌های دوره‌ای سطح متغیر‌های اسمی نظیر نقدینگی و پایه پولی تاکید کرده است.

توجه صرف به سطح متغیر‌های انباره و بی‌توجهی نسبت به روند رشد چنین متغیر‌هایی در طول دوره مورد بررسی و اقتضائات زمانی آنها، ناصحیح و گمراه کننده بوده و توصیه می‌شود مقایسه تحولات پولی به طور خاص برای مقاصد سیاستی و تحلیلی متکی بر مقایسه رشد متغیر‌های مذکور متمرکز باشد.

بررسی نرخ رشد دوازده‌ماهه نقدینگی نشان می‌دهد که نرخ رشد نقدینگی از ۴۰.۵ درصد در پایان شهریور ۱۴۰۰ طی یک روند نزولی به ۳۷.۵ درصد در پایان شهریور ماه ۱۴۰۱ کاهش یافته است. البته لازم به تاکید است که ۲.۵ واحد درصد از رشد نقدینگی در شهریورماه ۱۴۰۱ به افزایش پوشش آماری (اضافه شدن اطلاعات بانک مهراقتصاد در آمار‌های پولی، بواسطه ادغام بانک‌های متعلق به نیرو‌های مسلح در بانک سپه) مربوط بوده و در صورت عدم لحاظ افزایش پوشش آماری مذکور، رشد دوازده ماهه نقدینگی در پایان شهریورماه ۱۴۰۱ به ۳۵.۰ درصد کاهش می‌یابد. از اینرو رشد دوازده‌ماهه نقدینگی منتهی به پایان شهریورماه ۱۴۰۱ (با پایه همگن) نسبت به رشد دوره مشابه سال قبل (۴۰.۵ درصد)، معادل ۵.۵ واحد درصد کاهش نشان می‌دهد.

رشد پایه پولی در دوازده ماهه منتهی به شهریور سال ۱۴۰۱ هم ۳۳.۱ درصد بوده است. این درحالی است که نرخ رشد پایه پولی در پایان شهریور ۱۴۰۰ رقم ۳۹.۵ درصد را ثبت کرده بود. بر اساس این گزارش و اقدامات انجام شده در طول یک سال گذشته و بررسی آمار‌های مقدماتی پولی و اعتباری در پایان مهرماه ۱۴۰۱ حاکی از تداوم روند کاهنده رشد دوازده‌ماهه نقدینگی امسال است.

گفتنی است حجم نقدینگی در مرداد ۱۳۹۲ معادل ۶۴۰ هزار میلیارد تومان بود که در پایان شهریور ۱۴۰۰ این رقم به ۴ هزار و ۶۸ هزار میلیارد تومان رسید. حجم پایه پولی نیز از ۹۶.۳ هزار میلیارد تومان در مرداد ۱۳۹۲ به ۵۱۹ هزار میلیارد تومان در پایان شهریور ۱۴۰۰ رسید.