محققان اقیانوس شناسی در بررسی های جدید خود دریافتند فیتوپلانکتون ها ممکن است مواد مغذی را از طریق جریان گرداب های کوچک از منابع غنی استوایی دریافت کنند و این «رله تغذیه ای» میتواند به حفظ فرآیند ذخیره سازی کربن یاری رساند.

به گزارش ایرنا از پایگاه خبری فیزیک، گرداب های زیر استوایی (نیمه حاره ای/ Subtropical) جریان های چرخشی بزرگ اقیانوس هستند که چرخش ها یا سیرکولاسیون های مداومی در مناطق نیمه حاره ای زمین در شمال و جنوب خط استوا تولید می کنند. این گرداب ها در واقع جریان های چرخشی با حرکت آرام (whirlpools) هستند که در حوضه های بزرگ در سراسر جهان می چرخند و ارگانیسم ها و برخی اوقات زباله ها را از ساحلی به ساحل دیگر می برند.

از سالها پیش تاکنون اقیانوس شناس ها از مشاهدات متضاد در داخل گرداب های زیراستوایی دچار شگفتی بوده اند. این جریان های بزرگ بنظر میرسد در سطح خود میزبان جمعیت های سالمی از فیتوپلانکتون – میکروب هایی تغذیه کننده بقیه چرخه غذایی و مسوول جذب بخش زیادی از دی اکسید کربن اتمسفر – هستند.

ولی دانشمندان بر اساس آنچه درباره دینامیک گرداب ها می دانند، برآورد کرده اند که خود این گرداب ها قادر به نگهداری مواد مغذی کافی برای حفظ فیتوپلانکتون ها نیستند. بنابراین میکروب ها چگونه قادر به رشد و نمو می شوند؟

اکنون محققان دانشگاه «ام آی تی » کشف کرده اند که فیتوپلانکتون ها ممکن است مواد مغذی را از خارج گرداب ها دریافت کنند. وسیله انتقال مواد مغذی به شکل جریان های کوچک تری است که در حاشیه گرداب ها می چرخند.

این گرداب های کوچک (eddies) مواد مغذی را از مناطق غنی استوایی میکشد و آن ها را سمت مرکز گرداب می راند و این مواد مغذی در آن جا توسط جریان های دیگر بالا برده میشوند و به سطح انتقال می یابند تا فیتوپلانکتون ها را تغذیه کنند.

به نظر می رسد گرداب های کوچک اقیانوس (Ocean) یک منبع مهم مواد مغذی در گرداب های زیراستوایی هستند. این اثر جایگزین کنندگی که محققان به آن «رله تغذیه ای» می گویند به حفظ جمعیت فیتوپلانکتون ها که نقش مهمی در توانایی اقیانوس برای جذب کربن از اتمسفر دارند، یاری می رساند.

در حالی که مدل های آب و هوایی کاهش توانایی اقیانوس را در این زمینه در دهه های آینده پیش بینی می کنند، این «رله تغذیه ای» می تواند به حفظ ذخیره سازی کربن در اقیانوس های زیراستوایی کمک کند.