شناسهٔ خبر: 5642089 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه اعتماد | لینک خبر

يك كنسرت ديگر لغو شد

كيهان كلهر: فعلا كنسرت نمي‌دهم

صاحب‌خبر -

  سما بابايي  /  كنسرت «كيهان كلهر» لغو شد. او قرار بود به همراه گروه موسيقي «بروكلين رايدر» در ايران برنامه داشته باشد اما اداره اماكن نيروي انتظامي مانع از برگزاري اين برنامه شد. اين دومين بار در هفته گذشته است كه اداره اماكن نيروي انتظامي برنامه‌اي را لغو مي‌كند. همين هفته گذشته بود كه كنسرتِ «جيپسي كينگز» را لغو كرد و حالا هم برنامه «كيهان كلهر» - نوازنده و آهنگسازِ چيره‌دست و البته بين‌المللي‌ترين چهره موسيقي ايران. اين اتفاق در روزهاي اخير به يك سنت بدل شده است. ارشاد مجوز برگزاري برنامه را مي‌دهد و از آن طرف، هر بار يكي مانع از برگزاري برنامه مي‌شود و در آخرين نمونه‌اش اداره اماكن. اين هم مشكلِ ديگري است بر مشكلاتِ اهالي موسيقي و نشاني ديگر بر سياستِ يك بام و دو هوايِ دولتي كه رييس‌جمهورش از همان ابتدا و در مناظراتِ انتخاباتي‌اش از «موسيقي» گفت و نامِ «محمدرضا شجريان» را آورد؛ خواننده‌اي كه البته در اين دو سالي كه از استقرار دولتِ تدبير و اميد مي‌گذرد، همچنان ممنوع‌الكار است و نتوانسته است در كشورِ خودش برنامه‌اي اجرا كند .
ماجراي سريالي لغوِ كنسرت‌ها همچنان ادامه دارد. اين‌بار بهانه مثل قبل است. اداره اماكن مي‌گويد: «اجازه اجراي برنامه به گروه‌هاي خارجي را نمي‌دهد، چون برگزاري برنامه‌هايي از اين دست، منجر به اشاعه فرهنگ غرب مي‌شود.» البته كسي به اين سوال پاسخ نمي‌دهد كه چگونه اجراي برنامه آهنگسازي چون «كيهان كلهر» - حتي در قالب گروه فرنگي بروكلين رايدر- كه در تمامي سال‌هاي فعاليتش در تمام دنيا تلاش بر معرفي و شناساندنِ موسيقي ايران داشته است، مي‌تواند فرهنگ غرب را اشاعه دهد. اگر اين مجوز صادر مي‌شد، او امروز – 19 خرداد ماه- در سالن ميلاد روي صحنه مي‌رفت. مقدماتِ اين اجرا ماه‌هاست كه ادامه داشته است، همه مسائل از قبيل اخذ ويزاها، خريد بليت‌ها و مسائل اقامت از مدت‌ها پيش تهيه شده بود؛ اعضاي گروه از امريكا به ايتاليا رفته بودند تا بتوانند ويزاي حضور در ايران را بگيرند اما در روزهاي مانده به برگزاري برنامه، اداره اماكن مجوز برنامه‌ را نداده است. او در اين برنامه در نظر داشت براي نخستين بار در ايران، كنسرتي همراه با «بروكلين رايدر» داشته باشد؛ «كلهر» مدت‌هاست كه با اين گروه همكاري دارد و برنامه‌هاي متعددي را در سراسر دنيا اجرا كرده است. او چند آلبوم نيز به همراه اين گروه منتشر كرده است كه از جمله آنان مي‌توان به اثر «شهر خاموش» اشاره كرد. نخستين اجراي زنده «شهر خاموش» در كارنگي هال منهتن نيويورك و با حضور نوازندگان اصلي صورت گرفت. همچنين در مينياپوليس ايالت مينه‌سوتا، نيويورك، دانشگاه‌هاي شيكاگو، ويرجينيا و چند شهر ديگر امريكا، دانشگاه هاروارد واقع در ماساچوست، كاليفرنيا، جشنواره موسيقي ساحل لاگونا در شهرستان اورنج و بسياري ديگر از شهرها و كشورهاي دنيا اشاره كرد. براي مثال همكاري كلهر و بروكلين رايدر در يك تور اروپايي از اتريش شروع و به لندن رسيد، با اين وجود اما آن‌طور كه مشخص است، امكانِ اجراي اين برنامه در ايران وجود ندارد. اداره اماكن به دليل آنچه «ملاحظات امنيتي» دانسته، از صدور مجوز خودداري كرده است. براي همين است كه «كيهان كلهر» در اظهارنظرِ محدودي كه در اين خصوص انجام داده به اين نكته اشاره كرده است كه «كنسرت‌ها دوباره برگزار نخواهد شد. تا زماني‌ كه خط مشي‌ مشخصي‌ براي اين‌گونه فعاليت‌ها تعريف و اجرا نشده، بنده از انجام هرگونه فعاليت در ايران خودداري خواهم كرد.» به نظر مي‌رسد نوازنده برجسته كمانچه و همچنين برگزار‌كنندگان اين برنامه، متحمل ضررهاي مادي و معنوي بسياري شده‌اند كه به‌طور طبيعي كسي پاسخگوي آن نيست، براي مثال مسوولانِ وزارت كشور با وجود پيگيري‌هاي متعدد «اعتماد» همه‌شان مسووليت اين ماجرا را از خودشان سلب مي‌كنند، براي مثال «بابك دين‌پرست»، رييس كل اطلاع‌رساني وزارت كشور مي‌گويد كه «مسووليت اين ماجرا به گردنِ نيروي انتظامي است و وزارت كشور نمي‌تواند پاسخگوي اين مساله باشد.» اين همان پاسخي است كه «عليرضا مهدوي» روابط عمومي استانداري تهران هم مي‌دهد و بار ديگر مساله را به نيروي انتظامي ارجاع مي‌دهد. روابط عمومي هم مي‌گويد اجازه پاسخگويي در اين باره را ندارد و نيروي انتظامي بايد پاسخگو باشد.  نيروي انتظامي هم البته پاسخگو نيست و آنان نيز توضيح روشني درباره اين اتفاق نمي‌دهند. در اين ميان «پيروز ارجمند»  مديركل دفتر موسيقي - انگار خودش هم شاكي اين اتفاق است . او مي‌گويد كه آنچه رخ داده را به وزير گزارش داده و حالا منتظر است تا او پاسخي براي اين ماجرا داشته باشد؛ ماجرايي كه از همين ابتدا مي‌توان پايان آن را حدس زد. آقاي وزير كه اين روزها به او مي‌گويند «مظلوم‌ترين وزير»، در همه اين مدت كه دلواپسان مانع از برگزاري برنامه مي‌شوند، نتوانسته است كاري از پيش ببرد. او البته چند وقت قبل در نمايشگاهِ كتاب به خبرنگاران گفت كه «وزارت كشور را مامور اين ماجرا كرده است. » او دو روز پيش نيز در گفت‌وگويي با سايت «جماران» گفت: «به استانداران گفته‌ايم نگذارند خودسرها باعث لغو كنسرت‌ها شوند. علي جنتي در پاسخ به سوالاتي درباره مسائل پيش آمده در مورد لغو كنسرت، نظرات متفاوت در مورد اجراي كنسرت و نسبت آنها با نظرات امام خميني (ره) گفت: «كساني اين نوع برخوردها را مي‌كنند كه متاسفانه بعضي از آنها در كسوت روحانيت هستند و نه ديدگاه‌هاي امام را قبول دارند و نه ديدگاه‌هاي رهبري را. زيرا هم نظرات امام در رابطه با موسيقي كاملا روشن است و هم مقام معظم رهبري حدود 73 جلسه درس خارج فقه خود را به بحث غنا و موسيقي اختصاص داده‌اند و نهايتا راي ايشان روشن است. رهبر انقلاب آن نوع موسيقي كه لهوي باشد يا مضل عن سبيل‌الله باشد را حرام مي‌دانند و بقيه انوع موسيقي از نظر ايشان مشكل خاصي ندارد.»
او دوباره تاكيد كرده است كه آنها هم با نيروي انتظامي و هم با وزير كشور در اين مورد صحبت كرده‌اند و به آنها گفته‌اند چون كاملا رعايت حدود شرعي را مي‌كنيم مواردي كه مجوز داده مي‌شود را استانداران، فرمانداران و نيروي انتظامي بايد حمايت كنند و نگذارند افرادي خودسر باعث شوند كنسرت‌ها لغو شود كه آنها گفته‌اند از اين تصميم حمايت مي‌كنند. هر چند به نظر مي‌رسد اكنون وزارت كشور براي حل و پاسخگويي اين مساله از خودش سلب مسووليت مي‌كند. ارجمند همچنين به اين نكته اشاره مي‌كند كه پيش از اين نيز گزارشي به «كميسيون هنر و معماري شوراي انقلاب فرهنگي» داده و در آن درباره مخالفت‌هاي اداره اماكن براي برگزاري برخي كنسرت‌ها صحبت كرده است اما حالا همچنان اداره اماكن حتي با برگزاري كنسرت هنرمندان شرقي و جهان اسلام نيز مخالفت دارد. ارجمند همچنين به اين مساله اشاره دارد كه «فشارها روي موسيقي بسيار زياد است.‌اي كاش كساني كه نگران برگزاري كنسرت با مجوزهاي رسمي و با وجود دقت ما در شؤون كشور هستندو به اين نكته توجه مي‌كردند كه وزارت ارشاد، خود دقت فراواني روي تمام موارد يك كنسرت از جمله شعر، موسيقي و غيره دارد. با همه اينها بيشترين فشار روي اهالي موسيقي است؛ آن هم در حالي كه «هنر موسيقي» از بركات انقلاب ما است و در اين سال‌ها خود هنرمندان موسيقي توانسته‌اند، موسيقي ناب و اصيل را گسترش داده و مانع رواج موسيقي‌هاي مبتذل ميان عامه مردم شوند.»