شناسهٔ خبر: 56181420 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: تابناک | لینک خبر

شناسایی حیات ورای منظومه شمسی تا ۲۵ سال آینده!

در حال حاضر ابزار‌های جدیدی در حال توسعه هستند که جستجوی ما برای حیات را در سراسر کهکشان راه شیری تقویت می‌کنند. ما هنوز حیاتی در مریخ نیافته‌ایم اما یک محقق معتقد است که ممکن است بتوانیم شواهدی از آن را در سیارات خارج از منظومه شمسی ظرف ربع قرن آینده کشف کنیم.

صاحب‌خبر -

به گزارش «تابناک» به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، ساشا کوانز، اخترفیزیکدان در موسسه فناوری فدرال سوئیس ETH زوریخ، این اظهارات را در افتتاحیه اخیر مرکز جدید دانشگاه برای منشاء و شیوع حیات بیان کرد.

کوانز در یک کنفرانس مطبوعاتی با محوریت پروژه‌های فناوری در دست ساخت، توضیح داد: این یافته‌ها ممکن است محققان را قادر سازد در نهایت به این سوال پاسخ دهند که آیا ما در جهان تنها هستیم یا خیر. امروزه بیش از ۵۰۰۰ سیاره فراخورشیدی شناخته شده است و ما روزانه در حال کشف آن‌ها هستیم.

با توجه به اینکه ستاره شناسان معتقدند هر یک از بیش از ۱۰۰ میلیارد ستاره کهکشان راه شیری حداقل یک سیاره همدم دارند، سیاره‌های فراخورشیدی بیشتری در انتظار کشف هستند. این باعث ایجاد تعداد زیادی سیارات فراخورشیدی می‌شود که بسیاری از آن‌ها دقیقا مانند زمین و در فاصله مناسب از ستاره‌های میزبان خود قرار دارند تا شرایطی مانند وجود آب مایع را برای زندگی فراهم کنند.

کوانز گفت: آنچه ما نمی‌دانیم این است که آیا این سیارات زمینی دارای جو هستند یا خیر و این جو‌ها از چه چیزی ساخته شده‌اند، ما باید جو این سیارات را بررسی کنیم. ما به یک رویکرد رصدی نیاز داریم که به ما اجازه دهد از این سیارات عکس بگیریم.

این نشست تنها یک روز پس از آن انجام شد که تیم تلسکوپ فضایی جیمز وب اولین تصویر مستقیم وب را از یک سیاره فراخورشیدی که به دور ستاره‌ای دور می‌چرخد، منتشر کرد.

تلسکوپ فضایی جیمز وب که نه به منظور مطالعه سیارات فراخورشیدی که با هدف جستجوی قدیمی‌ترین ستاره‌های کیهان ساخته شده است، در حال حاضر مجموعه‌ای از پیشرفت‌ها را در تحقیقات سیارات فراخورشیدی از جمله شناسایی دی‌اکسید کربن و آب در اتمسفر تعدادی از آن‌ها ارائه کرده است؛ با این حال، کوانز هشدار می‌دهد که وب، اگرچه قوی‌ترین رصدخانه‌ای است که تا به حال به فضا فرستاده شده است، اما به اندازه کافی قدرتمند نیست که بتواند سیارات بسیار کوچک‌تر و شبیه زمین را که در فاصله‌هایی نزدیکتر به ستاره‌هایشان در فاصله‌هایی که آب مایع وجود دارد، ببیند.

کوانز می‌گوید: هدف اصلی این ابزار، گرفتن اولین تصویر از یک سیاره زمینی، به طور بالقوه شبیه به زمین، در اطراف یکی از نزدیکترین ستاره‌هاست، اما چشم‌انداز بلندمدت ما این است که این کار را نه تنها برای چند ستاره، بلکه برای ده‌ها ستاره انجام داده و جو ده‌ها سیاره فراخورشیدی زمینی را بررسی کنیم.

یک تلسکوپ زمینی مانند ELT، باید با تداخل جو زمین که اندازه‌گیری‌های شیمیایی اتمسفر را که جهان‌های دور را پوشانده است، منحرف می‌کند، مقابله کند؛ و از آنجایی که وب کاملا از عهده این کار برنمی‌آید، برای پاسخ به این سؤال بزرگ به یک ماموریت کاملا جدید نیاز است.

این تلسکوپ فضایی به تعداد زیادی از سیارات فراخورشیدی امیدوارکننده برای یافتن آثاری از مولکول‌ها در جو این سیارات دوردست که می‌توانست توسط موجودات زنده ایجاد شده باشد، می‌نگرد.

کوانز می‌گوید مرکز جدید در ETH زوریخ امیدوار است زمینه‌ای برای این ماموریت آینده فراهم کند و درک ما از شیمی حیات و چگونگی تاثیر آن بر جو سیاره‌ها و محیط‌ها را بهبود بخشد.